Beperkingen in de ervaring van je Grootsheid

Identificatie met labels, rollen, denkbeelden en ideeën van het kleine zelf

Al vele jaren zie, hoor en ontmoet ik mensen die zich ‘Lichtwerker’, ‘Sterrenzaad’, HSP-er of hoe dan ook noemen.
Wat mij daarin nog het meest gefascineerd heeft (eerlijk is eerlijk) is mijn eigen innerlijke reactie daarop.  Namelijk die van: sjee, wat beperkend!
Een innerlijke reactie die niet veroordelend is, maar meer herinnert aan mijn eigen ervaringen door de loop van mijn groei heen.

Het is niet zo dat ik gedurende mijn groei mij niet ook ergens soms gekoppeld heb aan een bepaalde ‘term’.  Nee, in alle eerlijkheid. Door de eigen groei heen komen we daar allemaal mee in aanraking denk ik. Ik net zo goed als jij.
Op bepaalde lagen in bewustwordingsgroei is dat gewoon ook noodzakelijk, juist om meer zicht te leren krijgen op wie wij nu eigenlijk zijn. we mogen ergens beginnen…als dat eerst werkt door onszelf onder een bepaald label te plaatsen, is dat helemaal oké en prima.
De kunst is echter om niet volledig in de identificatie ermee te gaan vastzitten, maar ruimte open houden om te blijven groeien. Waardoor denkbeelden, zienswijzen van je Zelf en ‘labels’ steeds kunnen wijzigen naarmate je verder groeit. Net zolang totdat er geen labels meer nodig zijn.

Toen ik allerlei processen in Vertrouwen in mijn Zelf doorlopen had, kwam ik ergens op een punt waarop ik de labels waar ik ooit aan vast hield vrij kon laten. En zelden heb ik zo’n enorme bevrijding ervaren!
Dat wil niet zeggen dat je ‘eerst zover moet zijn’ of dat je alle processen al doorlopen moet hebben, een diepgeworteld vertrouwen ontwikkeld moet hebben. Nee, dat is voor ieder mens en Ziel weer anders, waar jouw punt is om los te laten en je Zelf te bevrijden.
Het wil ook niet zeggen dat je proces dan ‘klaar’ is. Integendeel, dan begint het pas echt!
Processen van verdere groei, ont-wikkeling van je Zelf gaan altijd door. En ook niet per definitie makkelijker dan voorheen, maar wel anders: minder beperkt.

Het zoeken naar een hokje

Het is vaak puur de bevestiging die in sommige momenten nodig is om voor je Zelf te traceren wie je bent en wat jou onderscheid van de ander.
Een term als ’lichtwerker’ of ‘Starseed’ omkadert in feite een bepaald beeld waarbij rol en functie misschien voor jouw groei helderheid geven, meer richting geven, misschien meer inzicht geven of jou van een plek voorzien te midden van de maatschappij.
Het kan verklaren waarom je voelt zoals je voelt, waarom je bepaalde gevoeligheid of verbindingen of ervaringen hebt.
Vaak als een soort herkenningspunt, zodat je weet waar jij jezelf kan plaatsen, daar waar dat voor die term misschien juist niet helder was of reden was dat je zoekende was naar je Zelf.
Het vast grijpen van een dergelijke term geeft meer helderheid, stabiliteit of een erkenning aan jezelf. Je lijkt meer ‘grip’ te krijgen op jezelf. Maar kan ook een ingang zijn om jezelf dieper te gaan begrijpen, erkennen en respecteren.

Meester in het vast zetten van ons Zelf

Echter persoonlijk merkte ik keer op keer dat wanneer ik mij ging identificeren met zo’n rol of eigenlijk label, dat dat in het begin ruimte, lucht of helderheid gaf. Maar op een gegeven moment juist heel erg ging beknellen.
In eerste instantie gaf het een opluchting, zo van: ‘ooooh dus daarom neem ik waar op die manier’ of ‘daarom ervaar ik dit of dat.’ Het is een bekrachtiging dat je ‘niet gek’ bent en het geeft een richtlijn in waar en hoe jij je zelf kan zien.
Maar door de groei heen begon het stukje bij beetje meer te wrikken of te knellen. Want wij als mens zijn geneigd onszelf of de ander daarmee in een ader of hokje te plaatsen. En bij dat hokje horen steeds meer ‘regeltjes’ of aandachtspunten waaraan je dan dient te voldoen. We zijn werkelijk zo Meester in het vast zetten van ons Zelf. Dat is ongekend!

Want bij een bepaald hokje of label horen bepaalde ‘leefregels’, manieren hoe je het dan ziet of moet zien.  En als je dan een beetje buiten de boot valt doordat je steeds verder groeit en wijzer wordt, dan past dat hokje ineens niet meer. En dat is eng. Want dan kom je opnieuw uit op:  wie ben ik dan? Waar hoor ik dan bij?
Nu dacht ik te weten wie ik ben en dan ben ik dat toch ineens niet meer, maar wat f wie dan wel?
Oeroude mechanismen die vaak getraumatiseerd zijn door de incarnaties van afgescheidenheid heen waarbij we alle verbinding met wie we werkelijk Zijn, zijn verloren, treden direct weer in werking.
We gaan weer zoeken en om ons heen klauwen om een nieuwe houvast te zoeken. Tenminste als je je niet helemaal gaat confirmeren aan de ‘leefregels’, functies en dat wat hoort bij het hokje waarin je je Zelf geplaatst hebt.
Hoe dieper je je ermee identificeert hoe vaster je je Zelf er in vastzet eigenlijk. En dan stagneert groei en bewustwording op een gegeven moment.

Maar goed, uitgaande van dat je toch nog verder groeit, ook al zet je jezelf met bepaalde identificaties, gedachtenpatronen en hokjes vast in wie je denkt te zijn, zal je op een gegeven moment gaan merken dat zo’n hokje of label niet meer zo goed past. Je gaat ervaren dat je grootser bent dan dat waarmee je je identificeerde. Waar jij je zelfbeeld en wie jij bent aan ontleende. En dat klopt ook exact,  want het is slechts een laag, slechts een golflengte van wie jij in totaliteit Bent waarmee je je dan identificeert. En ‘je vergeet voor het gemak’  de rest.
Nu gebeurd dit vaak niet bewust. Maar vanuit de groeiprocessen die je doorloopt mogen we stap voor stap weer onze grootsheid en de veelheid die wij zijn gaan her-inneren. Dat kan alleen door stapsgewijs laag voor laag weer te gaan herinneren en bewust te worden.

Symbolische trap van groei

Ik vergelijk dat vaak met een symbolische trap.
Eke trede is een proces, golflengte of bewustzijnsstaat waarbinnen je een stuk groei aflegt. Je werkt door oude ballast en stagnaties heen, heelt wonden en wordt weer bewuster van wie jij bent op dat niveau, op die traptrede.
Vaak horen bij elke traptrede niet alleen persoonlijke specifieke processen, maar ook bepaalde energieën die op eenzelfde golflengte resoneren. Zo kan het zijn dat je in een bepaalde periode van groei (traptrede) ineens heel erg geïnteresseerd raakt in bijvoorbeeld helend energiewerk. En in een andere periode (traptrede) in bijv. reading, opstellingen of menselijke groei.
Als je zover bent ga je verder naar de volgende traptrede en doorloop je je groei, processen en bewustwording binnen die trede. Met de bijbehorende energetische resonanties die op dat niveau resoneren, bijvoorbeeld verbindingen met Lichtwezens.
Zo klim je stap voor stap op in je eigen bewustzijn en de herinnering aan wie jij Bent. Ook met behulp van de resonanties en verbindingen die je binnen die traprede tegen komt. Binnen je en ‘buiten’ je.

In feite biedt elke traptrede je een bepaalde groei aan, die bij jouw grotere wezen hoort. Maar elk van die traptreden is onderdeel van een en dezelfde trap. Ook die trap zelf kan voor een bepaalde (dimensionale) groei staan en ‘gekaderd’ zijn binnen bepaalde groeithema’s en daar aan verwante processen. Zo kan een thematiek, energieveld of grotere bewustijnslijn die hoort bij je wezen door verschillende traptreden als rode lijn heen werken. Je biedt je Zelf op deze wijze de kans om op alle niveaus van die groeitrap (op elke traptrede) deze energie verder te verdiepen en te herinneren. Zodat je deze frequenties of verbinding in jouw bewustzijn op alle lagen weer leert kennen. Bijvoorbeeld de verbinding met kristallen kan op alle lagen van groei door je bewustzijnsgroei heen werken. En kan op elke traptrede verdieping vinden, steeds dieper ontdekt en her-innert worden.
Daarbij kan het zijn dat die rode lijn op de ene traptrede sterker naar voren komt dan op de andere, juist om steeds meer verdieping of ingangen in je Zelf te gaan vinden en herinneren. Die je mogelijk op de volgende traptrede weer de juiste verdieping aan kunnen reiken, wanneer de rode lijn weer meer op de voorgrond meeloopt in je processen. Dus deze is niet altijd op de voorgrond, maar altijd loopt het op de achtergrond mee.

Mijn ervaring door mijn eigen groei heen heeft tot nu toe al laten zien hoe we niet 1 maar zelfs meerdere trappen doorlopen in deze tijd. Tussen deze trappen is een denkbeeldig ‘plateau’ die de ene en de andere trap verbind. Het is een eeuwig ‘opwaartse beweging’ van groei.

Identificatie en waarheid

Vaak zijn mensen geneigd om die traptrede waar ze op dat moment staan te gaan zien als waarheid, de enige waarheid. En op een bepaald niveau is dat op dat moment ook zo.
Want dat is het kader van waaruit je op dat moment ervaart. Koppel je daar een label of hokje aan zoals ‘Lichtwerker’ dan is dat definiërend voor wie jij bent op dat niveau en hoe en wat jij ervaart. Het is jouw lens van waaruit je waarneemt. Koppel je daar een label of hokje aan kan dat zowel verhelderend of verdiepend werken, als uiterst beperkend.

Naarmate je meerdere traptreden hebt doorlopen echter ga je opmerken dat op elke traptrede, in elk niveau van groei of op elke golflente echter andere waarheden van kracht waren. Dit maakt bewuster dat er vele waarheden zijn, en dat waarneming van zogenaamde ‘waarheid’ gekleurd wordt door de bril van de traptrede van waar jij je bevind. En of daar aan gekoppeld label waarmee je je Zelf identificeert.

Vaak vind er ook (onbewust) identificatie plaats met de traptrede waar je bent en die je ervaart. Hier gaan oude hardnekkige patronen van controle en ‘grip krijgen’ in feite mee spelen. Patronen die behoren bij de menselijke (gekwetste) persoonlijkheid die in onbewustzijn nog geïdentificeerd is met kleinheid.
Dit is een logisch gevolg op alle wonden en beschadigingen die we opgelopen hebben gedurende onze aardse incarnatie ervaringen. Ergens aan vast houden geeft een soort houvast, veiligheid of grip, zelfs al lijkt dat alleen maar zo. Het Persoonlijk (ego) Zelf wenst zich graag ergens mee te identificeren, zodat het weer even helder heeft wie en wat het ook weer is. Het geeft (schijn) veiligheid en houvast, want van daaruit kun je een rol aannemen en weet je wat jou plek is op die traptrede zogezegd.

Multidimensionaliteit en schuiven van frequentie

Wanneer je die controle en schijn-houvast meer los laat en daardoor verder kunt groeien ga je steeds meer ervaren dat als jij bijv. op denkbeeldige traptrede 5 staat en je buurvrouw op traptrede 3, dat het voor jou mogelijk is weer ‘af te dalen’ naar de traptrede van de buurvrouw. Om haar beter te kunnen verstaan in waar zij staat. Andersom is dat echter niet mogelijk, want we kunnen nog niet naar traptreden boven de onze, mits we daar echt aan te zijn en door alle groei van die traptrede heen gewerkt zijn.

Dat betekend dat hoe bewuster jij wordt, hoe meer traptreden jij doorlopen hebt, hoe meer je overzicht hebt en ook kan zien waar de ander op traptreden ‘onder je’ staat. Hiermee bedoel ik niet dat jij meer of verder bent, maar dat je meer begrijpt en voelt waar de ander zit en of doorheen gaat. Omdat jij daar ook doorheen bent gegaan.

Het betekend ook dat jij in de gelegenheid bent om te switchen in frequentie (in traptrede dus) om de ander op zijn of haar niveau te ‘verstaan’. Ook als dat andersom niet zo is.
Jouw bereik wordt dus groter, in elk geval naar alle al doorlopen groei/traptreden heen.
Je kan je makkelijker verbinden, meeleven of inzichten geven, situaties doorzien voor de ander op zijn/haar traptrede, als jij deze al doorlopen hebt.

Maar op je eigen traptrede kun je soms nog blind zijn voor je eigen groeiprocessen en situaties, omdat je op jouw traptrede nog volop aan het leren en groeien bent.
Zo zie je ook dat we elkaar gewoon soms ‘nodig’ hebben. Want niemand weet in mens-zijn exact waar de ander staat, op welke trap, op welke trede, en welke inzichten of ervaring de ander dus misschien in huis heeft om jou ook te kunnen helpen met jouw volgende stap.

Want niet alleen in dit leven beklim je zo’n denkbeeldige trap, dat doe je in feite al vele levens, en niet alleen hier op aarde. Ook elders in het universum. En hoe bewuster jouw traptreden in dit leven zijn, hoe bewuster ook de kennis en het bereik van eerdere trappen en treden weer kan worden.

Dit is in simpele vertaalslag onze multidimensionaliteit en hoe meer frequenties (traptreden) wij weer herinnert en geïntegreerd hebben door deze volop te doorlopen, hoe groter ons bereik wordt, hoe meer (geestelijke) speelruimte we weer krijgen om ons doorheen te bewegen.
De opwaartse kracht is er altijd, de stimulans en stuwing om door te gaan van deze traptrede aar de volgende. Deze ligt in de herinnering aan Bron, Eenheid, Heelheid, geluk of wat jouw persoonlijke drijfveer maar is.

Identificatie levert geloof in je kleinheid op

Hoe meer je je (ook onbewust) identificeert met ene bepaald label, traptrede en waarheidsperspectief, hoe beperkter je et in feite voor je Zelf maakt. Hoe beperkter je zicht op je Zelf en jouw grootsheid is.
Als jij je identificeert met de traptrede waar je staat en het zogezegd ‘label’ wat daar voor jou bij hoort, hoe minder je gaat zien dat jij de hele trap bent. Met al die functies, rollen, ballast en kwaliteiten. Je ziet je Zelf vanuit ene vertekend beeld en veel kleiner dan dat je daadwerkelijk bent.
Je bent en en en…. niet of of.

Labels en hokjes belichten slechts een klein stukje van wie jij Bent, niet je totaliteit.
Dus hoe meer houvast jij put uit een bepaald label, om je Zelf te definiëren, hoe meer je je Zelf vast zet in je kleinheid, in beperking. En niet de grootsheid en daar binnen de oneindige mogelijkheden zien en ervaren die ook in jouw Zelf aanwezig zijn.

Identificatie ontstaat vaak volledig onbewust, het houvast zoeken en – grijpen ook. Het zijn de overlevingsmechanismen die je daartoe aanzetten. Het kleine ik wat zo angstig, onzeker en beschadigt is staat dan aan het stuur. Ook binnen spirituele groei en bewustwording. Ook als je het zelf niet ziet.

Vrijkomen uit identificatie-illusie

Nogmaals, het is niet erg en zelfs tot op bepaald niveau van groei een mooi hulpmiddel om je Zelf te labelen om dieper naar je Zelf te kijken, dieper je Zelf gaan te begrijpen. Maar de kunst is ook om bewust te worden dat je niet dat label bent. Dat jij niet alleen de traptrede Bent waar jij op staat in je groei. Je bent die hele trap en heel veel meer nog dan dat.
Het is essentieel om te erkennen waar jij staat in je groei, maar ook steeds dieper bewust te worden dat we ons Zelf nog zo vaak vastzetten vanuit die oude mechanismen door ons Zelf te identificeren met.
Als je je steeds realiseert dat alles ‘rollen’ zijn die wij spelen om zodoende bewuster te worden, alle facetten van ons Zelf te verkennen, ervaren en leren kennen, geef je je Zelf al veel meer ruimte om dat grotere plaatje te zien.
Dat het herkennen van je zelf in een bepaalde term of label van waarde kan zijn om je Zelf dieper te definiëren, onderzoeken en herinneren op een bepaalde laag van bewustzijn. Maar dat dat niet alles is wie jij Bent. Dat het slechts een deel is van jouw totaliteit.
En hoe meer delen van wie jij Bent je doorloopt, dat je plaatje steeds grootser wordt, steeds veelzijdiger en dat je steeds meer zicht krijgt op een groter plaatje van wie je Bent.

De oude mechanismen zetten vast. De oorspronkelijke stroom biedt ruimte om niet vast te grijpen, maar om het te bekijken en dan weer los te laten. Dan stroom je mee en groei je met meer gemak naar je eigen Grootsheid in ervaring brengen.

Hoe doe je dat?

In onze groei zijn we op weg om steeds meer weer vanuit die oorspronkelijke stroming te een en ervaren. Dat is ook waar alle groei, trillingsverhogingen van deze tijd, persoonlijke en collectieve processen om gaan.
Maar hoe meer jij in je menselijk bewustzijn bewust bent van in hoeverre jij je identificeert met een bepaalde rol of label, hoe meer je deze mogelijk ook weer losser kunt laten. Hoe meer jij deze kan loslaten (en alle do’s en don’t die daar aan zo’n rol en label kleven),  hoe meer jij van je ware Zelf gaat zien en ervaren.
Het zijn de angst denkbeelden en onzekerheid die zeggen: vast grijpen, dat of dat ben ik. Omdat deze delen in ieder van ons zo bang zijn om geen controle of grip te hebben. Omdat deze zo wanhopig o zoek zijn naar erkenning of jezelf een plek geven in de wereld.
Maar zolang we vastzitten in dergelijke wond-mechanismen hebben we niet eens grip, we denken dat alleen. Want het is dan niet ons volwaardig bewustzijn die aan het stuur staat, maar de angst.

Als wij ons Zelf durven openen, op welke traptrede van groei dan ook, om ons Zelf anders te ervaren dan de angst- en overlevingsmechanismen ons vertellen, staan we open voor een andere (grootsere) ervaring van ons Zelf.
Als wij durven om ons Zelf anders te gaan leren ervaren, vanuit meer los komen van labels of identificatie, veranderd ook de aard van de ervaringen die we opdoen.

Erken dat je angsten hebt, die reëel en gegrond zijn. Die hun wortels hebben in oude wonden en pijnlijke ervaringen. Dat hoeft echter geen reden te zijn om je Zelf vast te zetten in een beperkt label de je uiteindelijk niet verder brengt of dieper Thuis brengt in de grootsheid van wie je echt Bent. Maar die slechts een klein stukje van wie je Bent belicht.
Omarm die delen in je die bang zijn of vertwijfeld of die zoeken naar houvast aan identificaties. Dit is de ‘houvast’ die jij je Zelf kan bieden, een ‘houvast’ die heelt en die je dieper Thuis in je Zelf brengt.

Het is mooi als je (delen van) je Zelf herkent in bepaalde labels of termen, het kan dieper zichtbaar maken wat er in je zit, maar verkleef er niet mee. Vergeet niet dat je meer en grootser bent dan dat. Het si slechts ene klein deel van jouw Wezen wat dar herkenning in vindt. En die herkenning kan leiden naar het steeds meer bewust worden en – zien van de totale Jij.

Hoe ontwikkelt je ook al bent, iedereen heeft blinde vlekken en we hebben elkaar soms nodig om de blinde vlekken te gaan zien. Er is niks mis mee om hulp, coaching, begeleiding of steun te vragen. Het kan je alleen maar meer supporten en stimuleren om je eigen grootsheid weer bewuster te worden en daar volop in te gaan staan en leven.

En sommige andere processen dienen echt op eigen kracht, los van de ideeën, zienswijzen en gekleurde brillen van de ander of een label doorlopen te worden. Om echt de dieptes kracht uit je Zelf naar buiten geboren te laten worden.

We zoeken vaak labels om onze gekwetste eigenwaarde ergens te gaan vinden of hopen daar op. Maar geen enkel label kan je dat ten diepste schenken. Je vind werkelijke eigen-waarde echt alleen door eerlijk en loepzuiver naar je Zelf te kijken, op welke traptrede je ook staat.
Niet te hechten aan de uitkomst maar ook dat weer als een ‘vloeibare altijd verder evoluerende bewustwording’ te zien.

Nogmaals, niets staat vast, niets omvat al de volledigheid van wie wij Zijn. We belichten trapsgewijs steeds meer delen van ons Grootste Zelf.

©Willemien Timmer, 6-10-2017

Wens jij ondersteuning, coaching, hulp, meekijken of een andere vorm van diepere bewustwording van jouw patronen en processen hierin?

Neem eens een kijkje op mijn website om te zien en voelen wat ik voor jou hierin kan betekenen!