Natuurlijke Magie II
En als slagroom op het toetje vandaag nog een bijzondere ontmoeting in de natuurlijke magie….in de stilte van het bos.
In stilte aanwezig, bewust wandelend, Kiaya aan mijn zij. Genieten van het ervaren van een nieuw stukje bos, nog niet eerder verkend, en vol natuurwezen energieën en elfen frequenties.
Stilstaan bij prachtige boomwezens en subtiele kleine bloemen.
De vogels fluiten luidruchtig in deze verder totale stille en verlaten plek. Een grote Boomfaun knispert en knarst vervaarlijk of is hij de wachter van het gebied, maar gevoelsmatig mogen we doorlopen. We verstoren niet. Het is echter het enige vreemdsoortige geluid in de weidse omgeving.
Auto’s hoor of zie je niet. Mensen zijn er niet. Terwijl de wegen en eerste boerderijen slechts op een paar kilometer afstand zijn.
Het is Een zijn met en opgaan in de natuur.
En dan staat daar ineens in al haar schoonheid, grootse trotse kracht en zachtheid tegelijk, op slechts een paar meter van me af, een grote ree.
Een moment staart ze ons aan en loopt dan met stevige stap door. Daarna twee grote sprongen door de begroeide bosbodem en staat opnieuw stil. Op veilige afstand, en staart ons aan.
Geruisloos lopen we door. Zelfs Kiaya is e stil van.
Het hert maakt nog een paar ferme sprongen. Ook geruisloos. En staat weer stil en kijkt….
Ineens hoor ik naast me een hard en hoog soort blaf. Verschrikt kijk ik naar Kiaya. Maar die staat stokstijf geschrokken stil. In een flits kijk ik verder naast ons want een snelle beweging trekt daar de aandacht. En echt pal naast ons (echt op slechts een halve meter!!)zie ik 1 mini ree opstuiven, en een tweede die nog een fractie van een seconde blijft liggen en daarna ook omhoog springt en met een paar sprongen naar veilige afstand schieten.
Zo te zien zijn het pasgeborenen, mogelijk slechts een paar dagen oud. Zo klein nog. En tegelijk zo snel en zo nieuwsgierig.
Moeder ree was nergens meer te bekennen, maar je voelde haar ogen, die ons in de gaten hielden, al liet ze zich niet meer zien.
Het eerste baby reetje verdween zo snel als de wind.
Maar de tweede bleef op een veilige afstand van ongeveer 10 meter staan. En ik geloof dat we elkaar wel 5 minuten in de ogen hebben staan kijken. De afstand verdween. In totale stilte…..
Kiaya aan mijn zij, in stilte, zij het met de neus snuffelend in de lucht.
De magie was ter proeven, te ruiken, het zinderde….overal om en door me heen. Hier in dit stukje magische land, waar dimensiesluiers verdwenen. Een meer dan magische ontmoeting met Nieuw Leven, pure zachtheid die diepe kracht in zich draagt. Ontroerend, bemoedigend, hoop gevend. Uiterst liefdevol, gelijkwaardig in diversiteit van verschijningsvorm. Het was of de zuivere onschuld, de natuurlijke zachtheid, de verbinding met het woud, de Godin in alles weerspiegeld en gevoeld werd.
Woorden schieten te kort voor deze prachtige ervaring die diep mijn hart heeft aangeraakt.
Nadat Kiaya na een minuut of 5 onrustig werd en een piep liet horen, verbrak ik de magische connectie. We zijn in stilte achteruit gaan lopen. Ruimte gevend aan het mini hert en zodat de moeder er weer naar terug kon komen.
Geruisloos verdwenen we in dezelfde richting als waar we vandaan waren gekomen. In stilte, diep dankbaar en mijn maatje Kiaya aan mijn zij.
Ik dankte de oude Boomwachter die knerpend en krakend opnieuw zijn aanwezigheid kenbaar maakte toen we deze passeerden.
In totale stilte en verbinding wandelden we terug, langzaam richting auto.
Achter ons sloten laag voor laag de dimensie sluiers weer.
Een gewone wandeling die zomaar ongezocht en onverwacht weer een wel heel magisch tintje kreeg.
Eerder deze week was het Buizerd die vlak voor me bleef vliegen en mijn pad door dimensies opende. Nu mocht het pad leiden naar deze magische ontmoeting. En zo is er altijd wat 😉
@Live life to the fullest…in all dimensions!
@Be open to unexpected magic in your way!!
© Willemien Timmer, 18-5-’17
Spirituele Praktijk Apofyliet
Begeleiding bij Multidimensionale bewustwordingsprocessen & Zelfrealisatie
