Van afhankelijkheid naar eigen Meesterschap groeien

Zelf Doen! Zelf voelen! Zelf verantwoordelijkheid nemen!

Opnieuw ‘raakt’ de vraag van iemand naar mij toe iets aan. Niet een persoonlijke aanraking op een persoonlijke thematiek die bij mij speelt, maar van een andere orde.

Het is dan ook niet zozeer de vraag op zich, maar de inhoud van de vraag…. Of eigenlijk: de herkomst van de vraag, die iets in me aanraakt. Het geeft me de ‘kriebels’, nog steeds, ook na al zovele jaren geregeld dit soort vragen gekregen te hebben.

Dat is dan ook de ‘aanraking’, een reden om opnieuw ‘in de pen te klimmen’….

‘Die en die heeft me verteld dat ik van die of die planeet kom, kun jij daar in een consult dieper naar kijken, want ik kan het niet plaatsen ’ … dit even als een voorbeeld van de soort vragen die ik bedoel. Om meteen maar te verhelderen waar het om gaat.

Een vraagstelling die in feite voortkomt uit de waarneming van een ander. Waar op zich niets mis mee hoeft te zijn, als je zelf ook voelt dat het aansluit bij jouw ervaring en beleving van je processen nu. Maar meestal als ik deze vraagstelling op mijn pad tegen kom, is dat helemaal niet aan de orde.

Vaak is iemand dan in de war van ontvangen informatie of levert het vragen op, omdat iemand helemaal niet met die thematiek bezig was.
Soms heeft degene die de vraag stelt zich al in allerlei ‘bochten gewrongen’ om te kijken hoe de informatie van de ander kan passen bij het Zelf, het proces of de situatie waarin diegene zit. En komt er niet uit of geeft er een eigen bedachte draai aan. Want: de informatie die gegeven is zal immers toch kloppen?!

Tenminste, vaak wordt daar gewoonweg ‘blind’ van uit gegaan.
Ik ontmoet bij dit soort vragen vaak mensen die helaas dergelijke waarnemingen van de ander niet echt onder de loep leggen, maar klakkeloos aannemen. Want die ander ‘is al zo ver, ‘die weet al zoveel, ‘die werkt daar dagelijks mee’ etc. De ander en dus ook de waarneming van de ander wordt boven zichzelf en het eigen voelen en bewustzijn, gesteld. En een kritische blik doet niet meer mee.
Dat heeft vaak ook nog met een bepaalde mate van groei en leerlessen te maken waar ‘het zoeken’ nog vooral overheerst en een gebrek aan vertrouwen in de eigen waarneming aanwezig is.
Maar dat neemt niet weg om het maar met gemak op de bult ‘nog te leren dingen’ te schuiven. Want deze tijd is wel degelijk anders dan de jaren die achter ons liggen!

Elkaar helpen groeien

Laat ik helder zijn, het is heel mooi om elkaar te kunnen helpen met ‘doorgevingen’ of inzichten of waarnemingen mits het ook echt aansluit op waar die ander staat en wie de ander is.
We hebben allemaal op bepaalde punten nog blinde vlekken en hebben elkaars hulp daar juist soms bij nodig om deze te kunnen be-lichten en bewust te maken.

Maar…essentieel daarbij is dat iemand ‘van buitenaf’ dus wel zo zuiver mogelijk afgestemd dient te zijn op de persoon waarvoor de afstemming en waarnemingen gedaan worden. Dat er echt bewustzijn mag zijn, bij deze waarnemende persoon, op de eigen persoonlijke processen, zodat er ook zicht is en onderscheidingsvermogen, in wat van diegene zelf is en wat van de ander.

Niemand is al helemaal vrij van invulling, schaduwkanten, blinde vlekken of onbewuste lagen. Niemand! Ook de beste ‘mediums’ of voorlopers in bewustwording niet. We zijn hier allemaal nog steeds met de reden om ons Zelf ten volle te gaan her-inneren, en zijn daar allemaal, ieder op een eigen golflengte, nog steeds druk mee bezig.
Niemand heeft dus al de volledige Waarheid en overzicht in pacht.
We hebben elkaar daar dus ook gewoon soms bij nodig, omdat ieder gespecialiseerd is in bepaalde gebieden van groei. Als jij al veel hebt doorgespit in een bepaalde golflengte van je Zelf en daar al van alles in geleerd en gegroeid bent, heb je daar meer zicht op verworven, waarmee je een ander van dienst zou kunnen zijn. Een ander heeft die specialisatie misschien op een of meerdere andere gebieden.
Maar hoe ontwikkelt je op sommige of misschien zelfs vele gebieden ook bent, er zijn ook nog altijd lagen die nog niet zover zijn. waar nog uitdagingen of ontwikkeling liggen.
En ja, daar kunnen we elkaar bij helpen. Mits we kunnen onderscheiden wat bij jouw specialiteiten past en wat niet. Wat van jou is of van de ander.

Gekleurde brillen

Want we kunnen enkel kijken door onze bril van perspectief, datgene wat wij kennen, al bewust zijn geworden en geheeld hebben. Maar ook kijken we (meestal onbewust) door de kleuring van pijn, wonden, overtuigingen, geloof en blinde vlekken heen, en deze bepalen ook de waarneming van ons Zelf, de wereld en dus ook de waarnemingen voor een ander.
Dit hoeft helemaal niet erg te zijn als je bewust bent van alle lagen in je Zelf, zoverre als al mogelijk is, en dus weet, kunt voelen en alert bent, ook in de waarneming voor een ander. Waardoor je ook onderscheid kunt maken en voelen wat van jou is en wat van de ander.
En dat kan soms best lastig zijn, want processen overlappen elkaar soms, spiegelen elkaar soms en kunnen elkaar heel dicht raken. Geen persoon komt zomaar voor niets ook bij jou. Meestal sluit dat aan op waar je zelf in resonantie of persoonlijk leerstuk zit.
Het vraagt verfijnde zelfreflectie, eerlijkheid en onderscheidingsvermogen om er uit te filteren wat (soms nog onbewust) van jou is en wat van de ander.

Niet afgestemde informatie

Op het moment dat eerder genoemde soort vragen bij mij op tafel komen, gaat het vaak om niet-afgestemde informatie. Dan gaat het vaak, leert de ervaring, om gekleurde brillen van waarneming. Het gaat misschien om iets waar degene die de waarnemingen deed zelf mee bezig is. Maar waar nog geen verfijnde afstemming op de ander daar is of waar nog geen onderscheid aanwezig is of de informatie wel bij die persoon hoort. Heel vaak gaat het om onbewuste projecties of onbewuste ego lagen die heel sneaky mee gaan stromen in de waarneming.
Misschien wordt er ‘wat moois’ opgepikt wat echt wel klopt, maar waar degene waarbij het wordt opgepikt nog helemaal niet aan toe is. Wat misschien zelfs nog helemaal niet aan de orde is voor die persoon of geen meerwaarde dient voor het groeiproces, omdat het ‘te ver weg’ is, (nog) niet te rijmen is met de aardse persoonlijke processen en dus ook niet in te passen is in het persoonlijk leven.
En dan is het dus niet afgestemd op de persoon waar de waarneming voor gedaan wordt.
In het minst erge geval kan het leiden tot een zoeken naar hoe de informatie past bij het persoonlijke pad, en als daar geen directe antwoorden in voelbaar worden, gaat mind zich er meestal mee bemoeien en er iets ‘passends van maken’. Ongeacht of er dan weer een illusie in het leven geroepen wordt wat diegene gaat geloven, totdat de code gekraakt wordt en wordt doorzien dat het een ‘bedachte oplossing of inpassing’ was.
Maar er zijn vele wegen en helaas vele voorbeelden waarbij het ook heel anders en een stuk ernstiger kan uitpakken.

Want bepaalde uitspraken of waarnemingen kunnen ook tot grote verwarring leiden als het niet afgestemd is op de persoon en diens proces. Het kan je de ‘verkeerde kant’ op sturen, verder weghouden van je Zelf, je kan er steeds verwarder door raken, er naar gaan leven, etc.

Ik ervaar al jaren dat de scheidslijn tussen spiritualiteit en psychische aandoeningen een heel dun draadje is. En wanneer iemand heel erg in de war raakt of opgaat in (mogelijk foutieve) waarnemingen kan dat ook voor de persoon ronduit gevaarlijk worden.

Natuurlijk kan je het ‘afdoen als’ dat het allemaal deel is van het groeiproces, om o.a. zelf te leren onderscheidingsvermogen te ontwikkelen, te leren voelen wat werkelijk bij jou hoort en wat niet en vele andere thema’s kunnen daarin verscholen liggen. En ten dele is dat waar. Maar te vaak wordt iets te makkelijk onder die noemer geschoven. Mensen die werken met waarnemingen of ondersteuning geven aan anderen dienen ook hun eigen verantwoordelijkheid en zuiverheid op zich te nemen. Ongeacht blinde vlekken, nog niet ontwaakte delen of nog onbewuste lagen (die we immers allemaal hebben), dient de intentie wel te zijn dat er in zuiverheid gestreefd wordt de ander verder te helpen, en niet van de wal in de sloot.

Wordt niet afhankelijk van de ander of maak de ander niet afhankelijk van jou!

Hoe waardevol de hulp die je elkaar kan bieden ook kan zijn, even uitgaande van de positieve en zuivere, oprechte intentie om anderen te helpen, is de meest belangrijke om altijd te onthouden: Wordt niet afhankelijk van de ander! Of: maak de ander niet afhankelijk van jou!
Het geven van niet aansluitende of verwarring zaaiende informatie levert vaak een subtiele vorm van afhankelijk maken op. Degene die een boodschap krijgt en daar niets mee kan, gaat automatisch in eerste instantie (ook energetisch) aan je hangen om meer duidelijkheid te krijgen. Vragen stellend om meer informatie misschien.

Wat ik vaak opmerk is dat er in zo’n situatie bij mensen ofwel geen ofwel vage antwoorden zijn gegeven, die in feite nog meer verwarring of onbewuste vormen van afhankelijkheid veroorzaken. afhankelijkheid in die zin dat degene de ‘macht’ behoud in wat er wel of niet verteld wordt, wel of niet verhelderd wordt. en degene de de boodschap ontving blijft meestal met meer vraagtekens achter of zal terug komen in de hoop op meer antwoorden.

Ik ken helaas enkele heel nieuwsgierige mensen die moeilijk durven te vertrouwen op hun gevoel en die hiermee echt finaal onderuit gehaald zijn. Die van sommige personen steeds weer halve informatie te horen kregen, en ondanks de verwarring of angst wat het bracht dan toch weer terug gingen in de hoop op meer verheldering of antwoorden. Maar dat uiteindelijk, ook na vele consulten, niet kregen, terwijl de verwarring alleen maar complexer en groter werd. Dit kan mensen echt (geestelijk) de vernieling in helpen.

Kriebels

Dit is exact wat dergelijke vragen in mij aan ‘kriebels’ oproepen. In de vele trainingen en opleidingen die ik in het verleden heb gedaan is dat een van de grootste punten die ik overal tegen kwam: de ander wordt (soms subtiel, soms openlijk) op een voetstuk gezet, de ander weet het te vertellen, jij houdt je Zelf klein doordat je klein gehouden wordt door de ander.
Er ontstaat afhankelijkheid, op allerlei vlakken. Of het nu gaat om advies vragen, de waarnemingen van de ander direct (zonder zelf onderzoek en kritische gevoels blik) voor waar aannemen, vertrouwen in het gevoel van de ander wordt wel ontwikkeld maar vertrouwen op het eigen gevoel blijft links liggen.
Steeds opnieuw zag ik in mijn trainingen dit gebeuren en keer op keer gaf het me de kriebels, en dat doet het nog steeds.

En ook in de 14 jaren praktijk heb ik dit helaas al zo vaak voorbij zien komen. Mensen die echt volledig onderuit gingen, gemanipuleerd, gehersenspoeld waren, diepe angsten of psychoses of trauma’s ontwikkeld hadden door toedoen van een ander die met bepaalde ‘waarnemingen’ ging strooien.

In het hele bewustwordingsproces mogen we dat echt bewust gaan worden: niemand is beter of verder dan de ander! Niemand bezit al de hele waarheid in pacht. We zijn allemaal op de eerste plaats ook mens, die allemaal stoeien met hindernissen in groei. Hoe mooi je je op sommige gebieden ook al ontwikkeld het. Op andere gebieden liggen nog leerlessen en groeimogelijkheden. Dit geldt echt voor iedereen.
Hoeveel contact je ook al hebt met Hoger Zelven, andere dimensies, Lichtwezens of wie of wat dan ook. Dat kunnen gebieden zijn geweest die je al ontwikkeld hebt of geopend hebt, maar er zijn zeker ook gebieden die nog niet volledig belicht zijn.

Ooit, ik vergeet het nooit meer, had ik iemand in een training die enorm veel waar kon nemen. Moeiteloos schouwend in allerhande dimensies. Maar het hart van deze persoon was niet voldoende ontwikkeld en gekoppeld aan deze groei van het derde oog. Nooit meer vergeet ik wat een ellende iemand aan kan richten bij een ander, door letterlijk harteloos, totaal niet gepaste en niet verfijnd afgestemde waarnemingen bij de ander neer te leggen. Vol projectie, zonder verfijning, zonder zelfbewustzijn en vooral ook: zonder onderscheidingsvermogen. Het heeft de persoon in kwestie die de ‘boodschappen’ over zich heen kreeg erg veel pijn gedaan, erg veel gekost en heel veel verwarring gebracht.
Gelukkig heb ik toenertijd in kunnen springen en het geheel in goede banen geleid en voor ergere beschadiging kunnen behoeden.
Maar zeer geregeld krijg ik nog steeds zeer verwarde mensen in de praktijk, die echt de weg (naar zich Zelf) zijn kwijt geraakt door dergelijke soortgelijke acties van anderen die zich therapeut of wat dan ook noemen.

Zelf voelen en leren vertrouwen zijn de sleutel

Juist door veel van dergelijke ervaringen mee te krijgen van andere mensen, zelfs al in mijn trainingen en opleidingen, hebben mij altijd erg alert gemaakt hiervoor. Hebben er bij mij juist voor gezorgd dat ik ieder op eigen benen, in eigen kracht en vertrouwen wens te zetten.
Niks geen afhankelijk maken (wat heden ten dagen nog steeds bij allerlei spirituele stromingen gebeurd), maar leren vertrouwen op en leren ‘vertalen’ van je eigen waarnemingen en gevoel.
Dit is altijd mijn drijfveer geweest en dat is het nog steeds.

We zijn allemaal mens, en we zijn allemaal tegelijkertijd Multidimensionaal en Goddelijk van aard. Het mens-zijn is het stuk van waaruit wij ons ontwikkelen, wakker worden en weer gaan her-inneren. Dit is zogezegd de basis. Een basis waarin we allemaal ook beschadigt zijn, ondanks al onze mooie en goeie intenties en groei.
In dat mens-zijn hebben we allemaal gevoel. Ja, we hebben dat gevoel ook leren wantrouwen, uitgeschakeld, ons er van losgekoppeld en wat al niet meer, door de levens op aarde in de dualiteit heen.
En toch: daar begint de eerste groei naar Zelf realisatie en bewustwording. Het weer leren openen van ons gevoel en het vertrouwen daarin gaandeweg herstellen.
Van daaruit kan jij ook steeds meer je eigen verantwoordelijkheid nemen en onderscheidingsvermogen ontwikkelen.
Wanneer jij innerlijk op je waarnemingen durft te vertrouwen (nog even los staand van of je er gehoor aan durft te geven) laat jij je niets meer op mouw spelden!
Dan kan jij Zelf voelen of de waarneming van de ander iets in je raakt dat kloppend is, of niet.
Dan kan jij Zelf leren meer onderscheid maken in wat echt van jou is en van de ander.

Belang van de lagere chakra’s

Het betekend ook dat niet alleen de hogere chakra’s ontwikkeld dienen te worden (= oude spiritualiteit) maar juist ook de onderste chakra’s, want daarin zetelen het gevoel, gevoelswaarnemen, onderscheidingsvermogen, vertrouwen en meer.
Zodra deze niet mee mogen doen, wordt het erg lastig om verfijnt te voelen, af te stemmen of waarnemingen van de ander te traceren in hoeverre ze betrekking hebben op jouw Zijn, je mens-zijn en het pad wat je bewandeld.

De afgelopen jaren worden door de collectieve processen steeds dieper deze chakra’s ook betrokken bij de bewustwordingsprocessen. En dat is niet zonder reden, ze zijn namelijk deel van het Geheel wie we Zijn. En ook deze delen (niet alleen de hogere, die vaak als onbewuste vlucht worden gebruikt) dienen we weer te mogen be-leven en belichamen.
Juist door die collectieve groeiprocessen zijn er ook nog steeds grote golven van mensen die aan het ontwaken zijn, en juist daarmee ook komt keer op keer een dergelijke vraagstelling terug. Want het hoort gewoon bij bepaalde fasen van groei, waarin zoals gezegd het vertrouwen op de eigen waarneming en gevoel nog niet voldoende ontwikkeld is of zich nog aan het ontwikkelen is.
Het hoort er dus enigszins bij, maar tegelijkertijd is er in deze tijd ook zoveel meer aan Meesterstappen maken mogelijk in groei.

Het ‘grappige’ is dat vragen als deze, die de aanleiding zijn voor dit artikel, vaak niet gaan over al deze thematieken. Meestal zijn dergelijke vragen gericht op waarnemingen die gaan over andere dimensies, sferen, planeten, Galaxy’s, Lichtwezens, ET’s of wat dan ook. Gericht op het ‘hogere’ dus zogezegd, en niet gematched met het aardse mens-zijn.
Ook dat is vaak al een signaal, verteld mijn ervaring me. Want zuiver afgestemde waarnemingen voor elkaar zullen niet slechts op 1 stuk gericht zijn, sluiten het menselijke stuk niet uit. Of zullen juist een poging doen om een vertaalslag te maken naar: wat kun jij er mee in het hier en nu?

Het zijn daarbij vaak subtiel onbewuste laagjes die daarmee doorsijpelen van een ego stukje die aangeven: kijk, ik kan dit waarnemen en jij niet. Vaak ook is dit gebaseerd op ‘oude groei’, uit oude levens waarin spiritualiteit en religie een ‘omhoog gerichte’ stroming brachten: alleen gericht zijn op ‘het hogere’ en niet op het aardse, hier en nu en menselijk stuk. Het willen connecten met de ‘Goden’, Lichtwezens, andere sferen, etc. maar de praktische terugkoppeling naar het menselijk hier en nu ontbreekt. Het getuigd van 1 van de vele wonden die ook in spiritualiteit, evenzo goed als elk terrein op aarde, aanwezig is en die nog geleefd wordt omdat het zo diep (leven na leven vaak) is ingesleten.

Pak je eigen kracht en verantwoordelijkheid op, zet jouw stap naar Meesterschap

Dus wat ik naar aanleiding van (opnieuw) deze ervaring graag nogmaals hoop duidelijk te maken:

Neem nooit klakkeloos de waarneming, gevoel of beelden van de ander aan. Pas altijd zelf onderzoek toe, hoe voelt het voor jou? Hoe past het in waar jij mee bezig bent? Is het aanvullend op eigen gevoel en waarnemingen of staat het er lijnrecht tegenover? Kun je er niets mee, laat het dan los.

Neem ook weerstand serieus. Weerstand wil niet altijd zeggen dat iets niet klopt of dat het iets pijnlijks aanraakt. Weerstand is een reactie die vraagt om dieper te gaan kijken en voelen wat er innerlijk reageert. Het is een signaal wat vraagt tot actie: zelf onderzoek.

Neem je eigen verantwoordelijkheid, blijf bij jouw waarneming en gevoel. Terwijl je ook open kunt staan voor de waarneming van de ander. Als dat van de ander niet bij jouw gevoel aansluit mag je het gewoon naast je neerleggen. Als het echt bij je past, hoort of belangrijk is, komt het wel terug wanneer je er wel wat mee kan.

Geef jezelf niet (langer) weg, zelfs al ontwaak jij nog maar net en lijkt die ander al eeuwen bezig te zijn met groeien!

Plaats de ander nooit als ‘hoger’, ‘verder’ of beter’ dan je Zelf. We zijn allemaal lerend en groeiend. Geef jouw kracht niet op die manier weg, maar erken de (kwaliteiten van de) ander evenals je Zelf!

Wordt je bewust van je patronen waar je je Zelf nog minder-waardiger dan de ander vindt, waar je jouw subtiele waarneming nog niet vertrouwd, veroordeeld of als niet goed genoeg afdoet. Waar je dus jouw bewustzijn en kwaliteiten eigenlijk nog tekort doet!

Het is tijd om je Zelf serieus te nemen, ook in wat je subtiel intuïtief voelt of waarneemt!
En het is tijd om daarop steeds meer te leren vertrouwen! Hoe moeilijk je dat ook vindt.
Maar de energie van deze tijd ondersteunt hierin en maakt het mogelijk om mega stappen hierin te zetten. Maar dan mogen we het wel proberen!
Wij mogen de eerste stap zetten: door de oude patronen van ‘goeroe- leerling’ te doorbreken. Door je Zelf serieus te nemen, ook daar waar je nog twijfelt aan je gevoel, en vooral ook: te leren luisteren naar jouw gevoel op de eerste plaats! (in plaats van het gevoel van de ander op de eerste plaats!)

Om echt tot Meesterschap te groeien, dienen we allereerst ons eigen waarnemend ‘systeem’ weer te gaan leren volgen en vertrouwen. Van daaruit wordt de waarneming van de ander misschien een aanvulling of een aanwijzing om binnen je eigen blinde vlekken weer dieper te kunnen doordringen!
En wanneer wij ons Zelf voorop zetten (serieus nemen) in onze waarneming, opent ons gevoel en waarneming zich des te dieper met helderder informatie!

Van afhankelijkheid naar eigen Meesterschap groeien