(Walking on the edge of Dality)
Collectieve en persoonlijke processen van dit moment
Incl. De energie van de komende dagen: 7-7 en 8-7-8 portaal en volle maan
De komende dagen gaan we weer aardig de lift in qua trillingsverhogingen via portaaldagen en volle maan en dat is in de aanloop van deze hele week al weer goed voelbaar. Juist doordat de komende drie dagen ieder een eigen duit in het zakje doen, kan het soms wat lastiger te definiëren zijn welke energie stromingen, ervaringen en gevoelens nu exact waar vandaan komen. Maar alle frequentie verhogingen zijn exact op elkaar afgestemd, dus het exact detecteren van is nu niet eens zo heel belangrijk. Belangrijker is dat je je open mag stellen voor de ervaring(en) die het in jou aanreikt.
Zoals ik in mijn eerdere artikel ‘De energie van juni, juli en augustus in een notendop’ al aangaf speelt zowel collectief en persoonlijk deze periode de Vrouwelijke Blauwdruk een grote rol. Dit bewustzijnsveld in ieder van ons wordt enorm aangeraakt, getriggerd en dieper geopend, zodat wij in staat zijn om weer steeds dieper met de pure potentie en oorspronkelijke kracht ervan in ons, in contact te komen.
Dat daarvoor eerst de gewonde vrouwelijke energieën (vaak via emoties ervaren) naar voren komen is een logische. Want we mogen eerst ruimte maken in ons bewustzijn, het oude wat nog opgeslagen ligt herinneren, doorvoelen en helen. Pas dan ontstaat er werkelijke ruimte o de schat aan oorspronkelijke energie die daar achter verstopt ligt weer te gaan herinneren, doorvoelen en integreren. Zo werkt het altijd, laagsgewijs, in elke groeifase en – gebied.
De energieën van deze periode, en met name ook van komende dagen, zullen hier een nog diepere inwerking op gaan hebben. In dit artikel zal ik vanuit mijn perspectief proberen meer (in)zicht te geven op waar we ons bevinden en waar we op dit moment in evolutie mee te maken hebben. Ik volg daarin weer mijn innerlijke flow in wat zich kenbaar wil maken. Want er is momenteel zoveel gaande en vrij aan het komen, dat het bijna onbegonnen werk is om alles te belichten.
Collectieve en persoonlijke processen
Afgelopen periode kwam opnieuw weer sterk naar voren hoe al onze processen ook collectief krachtig werkzaam zijn, hoe wij daaraan verbonden zijn en hoe krachtig deze getriggerd worden. En werd de kunst van het echt dieper gaan voelen en bewust worden wat daar binnen van jou persoonlijk is en wat van het collectief steeds meer uitgelicht.
We zijn allemaal aangesloten op het collectief menselijk bewustzijn simpelweg omdat we deel zijn van de mensheid en de collectieve processen die in deze tijd getriggerd worden zijn deels ook onze processen.
Met het ene collectieve proces sta jij dieper in resonantie/verbinding dan met het andere. Dat heeft te maken met het ‘rugzakje’ aan bagage wat je voor deze incarnatie hebt meegenomen.
Als jij bepaalde ‘wonden’ of stagnaties nog niet verhelderd en geheeld hebt, en deze worden aangetrilt ook door en in het collectief veld, heb je een dikke kans dat deze processen dieper in je persoonlijke processen door gaan werken. Het gaat aan je kleven en door je heen werken.
Het gelijke trekt het gelijke aan zeg maar. En tegelijkertijd is het zo dat daar waar je nog geen zicht op je Zelf hebt of onderscheid kunt maken tussen dat wat werkelijk van jou (persoonlijk) is en wat niet, dat de verklevingen met collectieve velden vrij spel hebben.
Deze kunnen enerzijds natuurlijk heel positief en krachtig uitwerken en je kunt er je ‘voordeel’ mee doen. Wanneer bepaalde velden heel krachtig en openend werken, je lichttrillingen voeden en verhogen. Maar vaker nog ervaren we de zwaardere kant van de medaille daarvan en voelen we ons meer vast zitten, kunnen niet tot oplossingen komen of weten niet meer hoe nu verder. Het houdt je dan in een duale stand en verder van je Zelf weg.
Op het moment dat je met hele zware processen dealt, die je echt niet voor de eerste keer tegen komt, en waar je mogelijk al vele lagen van ‘afgepeld’ hebt, mag je je steeds meer oprecht af gaan vragen of je nu echt alleen jouw bagage aan het versjouwen bent of dat er mogelijk ook collectieve delen in je systeem uitgewerkt worden. Niet om het buiten je Zelf te leggen, absoluut niet, maar een oprecht puur en eerlijk zelf onderzoek kan je wel verheldering in onderscheid hierin verschaffen.
Processen waar we in ons Zelf nog mee aan het werk zijn kunnen makkelijk aanhaken en vervlechten met dezelfde collectieve trillingen. Veelal gebeurd dat onbewust, maar het kan je persoonlijk proces aardig verzwaren. Maar kan ook veel onduidelijker maken, het verliezen van zicht op waar je in zit, hoe ermee om te gaan, hoe je Zelf er van te bevrijden of de wonden om te keren kan enorm bemoeilijkt worden. Het kan lijken of je processen niet meer (alleen) te dragen zijn of je voelt je steeds dieper naar beneden’ getrokken wordt, leeggezogen, etc. Het kan vastzetten in vicieuze cirkels en maar zeer moeizaam om deze te doorbreken.
Op het moment dat je bewust wordt van het feit dat je ‘de hele wereld op je nek’ hebt genomen en deze aankoppeling bewust losser gemaakt kan worden, door bewust te kiezen voor je eigen proces, kun je een enorme zwaarte van je af voelen glijden. Je krijgt dan weer beschikking over meer energie, (in)zicht en mogelijkheden om je eigen proces aan te pakken en daar binnen te groeien.
Collectieve en persoonlijke wonden van dienstbaarheid
Uiteindelijk is dat naar mijn gevoel ook exact de Bedoeling. We kunnen in feite niet anders dan alleen voor ons eigen proces verantwoordelijkheid dragen. We kunnen de zwaarte van de wereld nooit alleen dragen, hoe graag delen in ons dat misschien ook zouden willen. Deze energetische beweegreden echter zit er bij velen nog ‘ingebakken’ vanuit vele levens dienstbaarheid aan het Goddelijke. Daar is natuurlijk in essentie niets mis mee, dat is onze puurste hoogste Staat van Zijn. Echter door de vele levens in duale realiteiten heen is deze pure Essentie aardig vervormt geraakt en zijn we de ervaring van ‘dienstbaarheid ten kosten van ons Zelf’ gaan ervaren en leven. Deze ‘programmatie’ zit bij velen nog zo diep ingekerfd in het systeem dat het leven na leven opnieuw herhaald wordt. En zelfs als het een heel onbewust patroon is, biedt het ingang tot het steeds opnieuw aantrekken van andere energieën of processen die in de kern niet eens van jouw Zelf zijn. Dit kunnen energieën, patronen en processen van een ander zijn, maar ook collectieve thema’s en wonden.
Dit is waar velen in hun Vrouwelijke Blauwdruk in verwond zijn geraakt en ook in het nu nog altijd in verstrikt zitten. Het willen helpen opliften van heel de wereld, de mensheid of wie en wat dan ook is daar ook een versie van, zoals je dat veel in het ‘spirituele circuit’ ziet.
Maar in essentie kunnen we dat niet door dat op een manier buiten ons aan te pakken (het – willen- healen van alles wat buiten ons is). Maar ook niet door het ‘lijden der wereld’ in ons systeem toe te laten en het in je Zelf te willen doorworstelen.
Dat zijn heel subtiel nog allerlei manieren van niet volledig de verantwoordelijkheid voor je eigen Bewustzijn aan gaan. Waarom? Want het oude wonden en patronen in stand.
Bijvoorbeeld jezelf weggeven of op de laatste plaats zetten (dienstbaarheid ten kosten van jezelf), de wereld willen helpen/healen maar subtiel je Zelf daarbij vergeten (de scheiding in stand houden tussen binnen- en buitenwereld, het houdt de dualiteit in stand en je blijft er in vertoeven).
Het is in feite liefdeloos naar je Zelf toe, als jij liefdevol alles en iedereen wilt healen maar je Zelf vergeet. Daarnaast ben je dan vergeten dat elke verandering in de wereld toch echt start in jouw Zelf. Juist door de verbinding met het collectief veld. Daar waar jij iets in je Zelf heelt en dus wijzigt, wijzig je iets in het collectief veld. Je prikt een gaatje waar weer licht door kan gaan schijnen, en ieder die deel is van het collectief kan daar op hun eigen timing hun voordeel mee doen. Hoe meer Zielen hun bewuste verantwoordelijkheid weer gaan dragen, hoe meer ‘gaatjes’ worden er in de oude wondvelden geprikt en hoe meer licht van oorsprong er weer door het collectief bewustzijn kan gaan stralen.
Anders gezegd, is dit wat we vaak (onbewust) aan het doen zijn: Wanneer jij je in het midden van een collectieve bult mest bevind, kun je scheppen tot je een ons weegt, maar je zult zien dan het geen enkele zin heeft. Je graaft misschien een kuil, maar de mest om je heen blijft aanwezig. Je verliest overzicht, weet niet waar je het kwijt moet of ziet amper tot geen verschil wat je maakt. Je kan blijven werken tot je dood neer valt en het zet geen enkele zoden aan de dijk. Het is dweilen met de kraan open. Want daar waar jij net wat hebt weg geschept, schept een ander je kuil weer vol.
Wanneer jij enkel jouw hoekje van de mestbult opruimt, en ieder voor zich doet dat, zul je zien dat het wel effect heeft.
Het heeft alles te maken met e eigen verantwoordelijkheid nemen voor jouw deel binnen het Geheel (en dus collectief). Jij kan de mest van heel de wereld niet opruimen. Jij kan wel de verantwoordelijkheid voor jouw deel nemen, en daarmee ‘voorbeeld’ zijn (of inspirerend werken) voor anderen om hetzelfde te doen.
Dan pas vinden werkelijk collectief veranderingen plaats.
Bewust wording van collectieve aansluitingen
Het is dus uiterst belangrijk om steeds bewuster te worden waar jij aangesloten bent op het collectief veld en ergens (onbewust) toch vanuit oude aangeleerde patronen probeert om die collectieve mestbult weg te scheppen. Dat is water naar de zee dragen en kneiterhard werken, met weinig tot geen resultaat.
Dit is een van de vele verschillende aspecten en wonden van het Vrouwelijk Blauwdruk veld die dieper belicht zijn en worden in deze tijd. Het vrouwelijke wil graag goed doen, alles in liefde koesteren, omarmen, helpen en helen. Maar vergeet daar bij zichzelf en haar eigen deel. Dit is een oerwond van het Vrouwelijk Veld, die echt enorm tegen je kan werken.
Je mind zal er mogelijk allemaal verweer tegenaan gooien, want je hoort toch liefdevol met elkaar, de wereld om te gaan, je hoort toch te helpen, te dragen, etc. En ja, op een bepaald niveau is dat absoluut ook zo. Maar op het moment dat wij onze verantwoordelijkheid voor ons deel niet op ons nemen, en maar blijven prutten in collectieve mestbulten, zonder ons deel daar binnen te herkennen, te aanvaarden en aan te gaan, is het in essentie niet kloppend en liefdevol voor Al. En helpt het ook nog eens weinig tot niets.
Door zelfreflectie en eerlijk oprecht zelf onderzoek kun je je bij elk proces afvragen wat werkelijk jouw aandeel is in het proces, en waar vervlechtingen met collectieve velden of persoonlijke relaties mee spelen. Het gaat er daarom nogmaals absoluut niet om, om dingen buiten je Zelf te plaatsen. Wel om een Oordeelloos onderscheid te maken en haarfijn jouw eigen stuk daar uit te filteren. Dat geeft handvatten en (in)zicht in waar jij binnen je Zelf aan kan werken, waar jij het verschil kunt maken. En als je alle onbewuste vervlechtingen en aanhakingen zo onder de loep legt worden deze ook nog eens bewust. Alleen al daarmee wijzig je iets. Bewust wording leidt tot wijziging, tot transformatie. Want bewustwording geeft je een keuze, of je ergens nog wel of niet aan vast wilt blijven zitten. Als jij ziet dat je het lijden der wereld op je nek neemt, een heel stuk collectief veld draagt en daarin verstrikt zit. En dan in alle eerlijkheid bij je Zelf te rade gaat of dit daadwerkelijk jouw Missie, Taak of Doel is, of dat het een oud patroon is, dan krijg je de Keuze om deze verbinding te laten blijven bestaan of om deze los te laten of door te knippen. Deze is heel belangrijk, omdat het om een bewuste, doorvoelde en doorleefde Keuze gaat. Daarmee wijzig je je wond-blauwdruk, en pak je de schatten die tot dan toe buiten je blikveld waren. Je bevrijd je Zelf van alles wat je in Essentie niet dient en niet Bent, maar wat je afhoudt van je Pure Bronverbinding.
Enkele andere (van de vele) vrouwelijke wonden die getriggerd worden in deze periode
*Het collectieve man-vrouw strijd proces wat zich innerlijk uitspeelt maar veelal ook in de buitenwereld. De onbalans en wonden van de man-vrouw energieën die beide nog vast houden aan onbewuste (vaak overleving) patronen en dualiteit structuren.
Daar waar de ene kant haar patronen veranderd, doorziet en heelt ‘moet’ de andere kant natuurlijk ook mee in de veranderingsprocessen. Het is altijd in samenspel met elkaar.
Het gewonde vrouwelijke trekt ook het gewonde mannelijke verder open, dat biedt kans om beide te kunnen helen, mits je niet in de strijdstand blijft staan. Maar wanneer er openheid, communicatie of andere liefdevolle verbinding mogelijk is. Het geheelde vrouwelijke kan het gewonde mannelijke helen, juist door het de ruimte te geven te mogen Zijn. Maar pas wanneer het gewonde vrouwelijke echt geheeld is, dat lukt niet vanuit wonden.
Ook hierin is bij velen momenteel een verkleving van persoonlijke met collectieve processen gaande, dus meer zicht op je persoonlijke man-vrouw onbalans is noodzakelijk om de collectieve zwaarte los(ser) te koppelen van je eigen proces. Zodat je echt vooruitgang, heling en groei kunt boeken.
*Alles willen omarmen en accepteren, zelfs als het niet van jou of nog onbewust is. Vaak vanuit ‘spirituele dogmatische overtuigingen’. Waarbij je ‘licht en liefde’ en in ‘alles is goed zoals het is’ wilt blijven. Maar Pure Echte Liefde (voor je Zelf en de ander) kan ook begrenzing aangeven en dient soms ‘op haar strepen’ te gaan staan.
*Het steeds opnieuw van alles buiten je plaatsen. Het ligt aan de ander, de situatie, de wereld, je karma, etc.
Verkapte vormen van ego die via allerhande patronen weg probeert te blijven uit de pure verbinding met Zelf. Ook een oud ingesleten en hardnekkig patroon. Ook zo’n ‘dingetje’ wat in deze tijd steeds dieper belicht wordt, in alle trillingsverhogingen. Collectief en dus ook weer persoonlijk.
*Maar ook de uitdaging om de wezenlijke verschillen en onderscheid te kunnen maken tussen reflectie en projectie. Wat is werkelijk een reflectie van jouw Zelf en processen en waar legt een ander/de buitenwereld een projectie bij je neer. Wetende dat er vele realiteiten, lagen van waarheid en scheppingsronden door elkaar heen bewegen hier op aarde. Wat is werkelijk van jou?
*En waar heb je al de vrije keuze om je ergens wel of niet mee te verhouden.
*Het werkelijk durven vragen en echt openen om te ontvangen.
Dit zijn slechts enkele voorbeelden, En zo zijn er vele thema’s en wonden van het Goddelijk Vrouwelijk veld die in deze periode aangetrilt worden, waardoor ze bewuster worden, waardoor we er meer zicht op krijgen. Veelal allereerst door de wonden die bloot komen te liggen. Waarin de uitdaging ligt om de schatten en werkelijke waarde die er achter of er onder verstopt ligt, te kunnen gaan ontdekken.
De energie van de komende dagen: 7-7 en 8-7-8 portaal en volle maan
De energie van morgen, het 7-7 portaal, brengt een diepere aantrilling van de Vrouwelijke Scheppende Vermogens. Dat betekend echter ook dat het de ‘tegenpool’ aantrilt en dieper opent: daar waar we nog niet scheppend maar mogelijk (onbewust) destructief of krachteloos in dit veld binnen ons Zelf staan. Het zal je dieper bewust kunnen maken van waar je nog oude patronen hanteert, van bijvoorbeeld afgescheidenheid, dienstbaarheid te koste van je Zelf, niet onvoorwaardelijk liefdevol zijn naar je Zelf toe, etc. Daar waar je oude vrouwelijke wonden leeft, in plaats van je pure Essentie en Scheppend Vermogen.
De energie van 8-7-17 resoneert op de 8-7-8 frequentiepoort en deze energie brengt een uitlijning, verbinding en balancering teweeg. De vrouwelijke Blauwdruk wordt gebalanceerd en uitgelijnd met de Heilige Drie Eenheidsvelden in jou (man-vrouw-kind velden en verbinding in gelijkwaardigheid) en met de Oneindige Stroming van Al Wat Is.
Deze Kosmische Balancering biedt ruimte voor integratie van alle al aangetrilde en doorgewerkte processen, biedt daartoe bedding en integratie ruimte aan, maar biedt ook nieuwe openingen aan voor vervolg groei. Het brengt je letterlijk dieper in balans waardoor jouw bewustzijn zich weer op diepere lagen kan openen, in bewuste- (kwaliteiten) en onbewuste (oude wonden) lagen.
De volle maan van 9-7-17 is een pittige en in samenstand met enkele ‘heftige’ planeten, en kan daardoor bijzonder openend en confronterend zijn. Afhankelijk van hoe dicht jij bij je en met je Zelf in verbinding bent. Hoe dan ook zal deze volle maan ook weer dieper op de gevoelslagen in werken, omdat het in de gevoels- en emotielagen is waar de gewonde vrouwelijke processen ook vaak tot uitdrukking komen. Deze maan kan je dus meer in verbinding brengen met je sensitiviteit, emoties en dieper gelegen gevoelens. Met wonden van manipulatieve, strijdvaardige, weerstand energieën ook vanuit de vrouwelijke wond velden. Daar waar je mogelijk zelf onbewust de man-vrouw wonden in stand houdt, en daarmee de dualiteit beleving en afgescheidenheid. Of collectieve vervlechtingen om uit het dieper (in)zicht te blijven, de ondermijnende krachten die dus onbewust in jou doorwerking vinden worden dieper belicht.
Dit kan zich weerspiegelen in je persoonlijke relaties, maar zeker ook in je innerlijke realtie met je Zelf.
Kortom, een periode weer met enorm veel beweging en deining, met zeker de nodige uitdagingen maar ook met immense trillingsverhogingen. Het voelt of heb ik nog maar zo’n klein stukje belicht van alles wat er gaande is, en toch is het alweer een heel lang verhaal geworden. Hopelijk helpt het e in elk geval om dieper te ‘verstaan’ waar we allemaal mee bezig zijn, bewust of onbewust.
Voor mij voelt juli als een immens belangrijke ‘middelste’ maand, ook een balans punt tussen juni en augustus in, waarin heel de Vrouwelijke Blauwdruk weer verder aan het openen en oprijzen is. (Weer een stap verder in evolutie.) maar tegelijkertijd kenmerkt juli zich ook met de nodige krachtige portalen, opbouwende energieën en trillingsverhogingen. Die allen weer een belangrijke traptrede zijn, ook in aanloop op de openingen van de Leeuwenpoort eind deze maand en de maand augustus, waarin veel dieper ook echt de Vrouwelijke Kracht in vele aspecten aangetrilt gaat worden.
© Willemien Timmer, 6-7-2017