Taalvoutje: Het universum denkt niet in d’s of t’s!
Zo af en toe duikt het fenomeen weer op. Zo af en toe wijd ik er een berichtje aan
Zo ook ditmaal dus. En ik hoop voor de allerlaatste keer!
Dit schrijven is aan iedereen die zo nu en dan op plopt in mijn mail of fb messenger, met goedbedoelde adviezen omtrent taalfouten, typefouten, grammaticale fouten of wat dan ook in mijn teksten… dank. Maar ik doe hier inmiddels niets meer mee! 😇
Mijn teksten gaan om de inhoud, om de energie en het bewustzijn die daar achter liggen en wat deze in beweging brengen. Een foute d of t of typefout doet daaraan geen afbreuk.
Sinds enkele jaren heb ik me voorgenomen om hier geen enkele hinder meer van te ondervinden, al die goedbedoelde opmerkingen en het oprakelen van schrijffouten.
Weet je, van kinds af aan is dat er tot in den treure in geramd met twee ouders die docent waren. Het is hen niet gelukt om het er in te krijgen, dus waarom zou het jou wel (moeten) lukken?
Van kinds af aan blijft het niet hangen, omdat het er in de kern niet toe doet of je iets met een d of een t schrijft namelijk.
Als je maar begrijpt wat er staat en veel belangrijker nog: dat je achter de woorden mag voelen waar je energie in beweging gebracht wordt of bewustzijn aangeraakt mag worden.
Opdat het herkenning, inzicht, heling, bewustwording of er inspiratie mag ontstaan.
Want dat is wat er echt toe doet!
Als ik al die goedbedoelde adviezen ter harte had genomen (wat ik vroeger vaak heb gedaan) dan zou ik niets meer durven delen. Dan zou ik stoppen met schrijven. Bang voor kritiek, dat het nooit goed genoeg is, dat er altijd wel weer iemand een fout opmerkt.
Worden jullie daar blijer van?
Belangrijker nog: wordt ik daar blijer van? Nee dus!
Schrijven en delen van mijn inzichten is mijn uitlaatklep en hoe leuk is het als anderen daar ook nog wat aan hebben?
(Wat overigens niet de reden is geweest om te gaan schrijven, dat komt vanuit mijn hart en wezen en in de loop der tijd bleken meer mensen daar blij mee te zijn).
Een foutieve d of t of verdwaalde typefout doet geen afbreuk aan de werkelijke achterliggende energetische boodschap. Het universum denkt niet in d’s of t’s!!
Dat is de mind die dat doet.
Ook niet erg, maar dat is een eigen processtuk en niet de mijne, dus a.u.b. hou het daar waar het hoort.
Als je daardoor mijn teksten niet kunt lezen (door ergernis vanwege typefouten) heel jammer en misschien wel prima of een gemis, dat is voor jezelf te bepalen.
Ik kruip niet meer terug in mijn ei om me stil te houden, daar is het de tijd niet voor en dat is niet waarvoor ik hier Ben!
Zo, de storthoop heeft gesproken!
Nu weer over tot de orde van de dag… 💖
© Willemien Timmer 4-7-2022