Leven in verschillende werelden
Processen van belichaming in de dagelijkse praktijk

Gister morgen was zo’n moment. Een moment die gelukkig niet zo vaak voor komt. En ik zeg gelukkig, want het zijn van die momenten om bijna ongelukkig of misschien soms zelfs gevloerd te raken, als je niet stevig in je schoenen staat. Nou is dat laatste gelukkig iets wat bij mij geen rol speelt. Maar ik kan me tientallen mensen voorstellen die in zo’n moment aan het twijfelen gebracht worden, of meegaan in angst propaganda.

Al geruime tijd werken sommige groei- en zuiveringsprocessen zich fysiek uit. Het zijn niet altijd spectaculaire of ernstige kwalen, maar soms toch echt wel even fysiele ongemakken. Ik weet en voel dat dit ook te maken heeft met de ascensie – en zuiverings processen waarbij ook het fysiek lichaam in een transitie verkeerd van het loslaten van de oude duale trillingen, naar openingen voor de nieuwe, of eigenlijk oorspronkelijke trillingen. Het lichaam gaat gewoon mee in alle transformaties en wordt in sommige periodes aardig “onder vuur” genomen om oud celgeheugen vrij te maken, gestagneerde of beperkende energieen vrij te maken, zodat de trilling verhoogd en de hogere bewustzijnsteillingen ook echt kunnen indalen en samenvallen met het fysieke voertuig van ervaring. Dat gaat over het proces van belichaming.
Zoals in voorgaande jaren vaak fysieke uitwerkingen in emotionele, energetische of geestelijke groeiprocessen van zich liet horen. waarop het reageerde en aan karmische belading vast gekoppelde klachten liet zien. Zo is daar in deze tijd van bewust ontwaken, deze fase van trillingsverhogingen, een “nieuwe dimensie” bij gekomen. Processen van niet alleen healing van het oude wat zich ook manifesteerd, maar ook processen van of voor belichaming spelen mee. Het loopt als rode draad door de groei heen en mee.

Ons fysiek lichaam, als voertuig en uitdrukkingsvorm van wie wij Zijn als Godsbron wil weer volledig mee gaan resoneren en de uitdrukking van Bron worden van de oorspronkelijke zuivere frequenties. En zich net als onze andere “voertuigen” of manifestatievormen op andere golflengtes (emotioneel, mentaal, spiritueel, multidimensionaal) helemaal uitzuiveren van de oude afgescheiden, duale trillingen die in essentie niet eigen zijn.

Daar horen dus in de groeiprocessen fysieke klachten bij, wanneer het lichaam zich van het oude bevrijd. Veelal zijn het vage klachten die gedurende een bepaalde periode manifesteren. En wanneer het proces van bewustwording is doorlopen verdwijnen ze zo snel als ze kwamen.
Vaak ook zijn het klachten waar de reguliere arts niets mee kan. Soms gekoppelt aan karmische opgeslagen ervaringen, soms ‘slechts’ door het vrijmaken van oude niet eigen of niet oorspronkelijke trillingen op 3D fysiek niveau.

In de meeste gevallen, als je afgestemd bent op je Zelf, laten hart en intuitie je wel voelen of er actie te ondernemen is bij bepaalde klachten. Zo ja, welke actie. Dat kan een diep naar binnen keren zijn, om de onderliggende aard of ervaring die de klachten veroorzaken kan verhelderen. Soms een innerlijke communicatie met betreffende klachten, soms weer heel wat anders. Soms kan het noodzakelijk zijn dat je ondersteuning van medicatie, kristallen, supplementen of welke andere vorm van hulp nodig hebt om het proces en de klachten uit te diepen. Dat verschilt per klacht, situatie en proces.

Als je uitgelijnt bent met je Zelf zul je vaak voelen wat je nodig hebt.
Ben je dat niet, dan kan de angst gaan spreken en onderneem je vaak acries die de angst je ingeeft. Angst is een slechte raadgever wordt vaak gezegd. En dat geloof ik ook echt. Want de doemscenario’s die angst voortbrengt in denken en voelen zijn vask eenzijdig gekleurd, gebaseerd op afgescheiden bewustzijn. Maken je hulpeloos, krachteloos en makkelijk afhankelijk van wie of wat dan ook buiten je Zelf.

De afgelopen periode doemden er wat lichte ascensieklachten op, die duidelijk traceerbaar waren in oorzaak en volledig aansloten op groeiprocessen waar ik me doorheen beweeg. Door diep en eerljk voelen in mijn Zelf zie en voel ik dan ook waar linkjes of haakjes zitten en hoe de energie van het fysieke het geestelijk proces weerspiegeld.
Het waren geen moemenswaardige klachten, meer ongemakken. En het besef dat deze bij mijn proces horen op dit moment maakt ook dat daar acceptatie op zit.
Vanuit intuitie besloot ik mijn proces dieper te ondersteunen en met Core (supplementen) mijn lichaam te ondersteunen in dit stuk van oude trillingen er uit werken en ruimte maken voor nieuwe/oorspronkelijke trilling.

Gister morgen werd ik wakker met een flinke ontsteking. Ik ken de aard van ontstekingen omdat ik er helaas veel mee gekampt heb in dit leven. Het is verbonden met duale energieen en innerlijke conflicten.Het oude wat ergens strijd voor zelf behoud met het nieuwe wat binnen wil komen. Onder andere. (Dieper op de betekenissen voor mij ingaan is nu even niet aan de orde).
In de meeste gevallen weet en voel hoe hierbij te handelen, in overeenstemming met mijn klacht en daaraan gekoppeld proces.
Nu, deze morgen, bevond deze ontsteking zich op een wel heel vreemde plek en was zo dik opgezwollen dat er zich een moment angst liet voelen.
Heel.mijn hals was dik en even kwam de angst om de hoek “wat als dit nog groter wordt en mijn luchtpijp af gaat knellen?”.
Even snel als de angst pp kwam, knuppelde ik (liefdevol maar direct) deze innerlijk weer neer, het signaal verstaand: hier is ander soort actie nodig dan in de meeste gevallen.

Ik belde direct de huisarts en kon notabene binnen een half uur terecht. Hoewel ik zo veel mogelijk reguliere medicatie vermijd, wist en voelde ik dat ik dat nu wel even nodig zou hebben, om erger te voorkomen.
Ik zou misschien ook zonder kunnen, zoals ik dat meestal doe, en er met andere (energetische of alternatieve/natuurlijke) manieren aan werken. Maar deze plek vroeg duidelijk even om directe actie en snellere effecten om de zwelling te verminderen.
Ik gaf gehoor, de angst verdween en vanuit helder zicht op de klacht in combinatie met overige klachten van afgelopen periode, in relatie tot de processen waar ik me bevind, vertrok ik richting arts.

Bij de huisarts heb ik me verwonderd. Wat een ongelooflijke kloof tussen twee werelden er al bestaat. Ergens weet ik dat natuurlijk, maar omdat ik al jaren niets met reguliere zorg te maken heb gehad, maak je dat niet zozeer echt mee.
Ik kon het heel erg oordeelloos beschouwen, en zag wie deze arts is, wat geloof/overtuigingsysteem en intenties waren. Nu is dat misschien mijn voordeeltje dat je vanuit een ander perspectief kijkt. Maar ook het diep in verbinding zijn met je Zelf en daarin blijven is blijkbaar meer dan belangrijk. Want hoe goed deze arts het vanuit zijn intentie en overtuigingensysteem ook bedoelde, hoorde ik niets anders dan angst propaganda.

Feitelijk kon hij de exacte oorzaak niet traceren. Het kon van een kies komen, van speekselsklieren of van lymfeklieren. Maar wat het nu echt was, bleef onduidelijk
In feite maakte mij dat ook niet zozeer uit. Ik voelde dat ik medicatie nodig had om de zwelling te minderen en mijn luchtpijp veilig te stellen. De oorzaken en vooral energetische achtetgronden puzzel ik zelf wel uit. Die verwachtte ik daar ook niet op een presenteerblaadje aangereilt te krijgen.

Hoe het gesprek precies een andere wending kreeg doet er in feite niet toe. Maar voor ik het wist was de aandacht van mijn klachten af en kreeg ik een propaganda verhaal om de oren over roken en vaccinatie programma’s. Vol vanuit angst met de echte overtuigingen van ‘zo zit het’. inclusief vele angstaanjagende voorbeelden van ziektebeelden en meer.

Flabbergasted maar alert observeerde ik wat hier gebeurde. Ik kon zien hoe oprecht deze arts in intentie was. Hoe fanatiek hij ook daadwerkelijk zelf hierin geloofd en daaraan vast houdt. Maar de basis in alles was:angst.
Angst voor…en angst over. Angst voor wat er ‘zou kunnen gebeuren’, angst voor ziekte en dood. Maar vooral ook angst voor leven.

Ik kon gelukkig met gemak bij mij Zelf blijven. Deelde zijn mening niet. Heb enkele bijdehandte opmerkingen vanuit luchtigheid geplastst. En soms de tong maar even spreekwoordelijk afbebeten om niets te zeggen. Ik hoef zijn wereld met mijn perspectieven ook niet direct onderuit te halen. De paar opmerkingen die ik plastse maskten al dat ie een moment met een mond vol tanden stond.
Misschien is een zaadje geplant, waarop ruomte mag ontstaan voor andere denkbeelden. Misschien ook niet. Dat is verder niet aan mij.

Maar wat ik zo mooi vond was om te merken hoe ik in mijn neutrale stand kon blijven. Zien van waaruit hij sprak, zijn verhaal, oprecht gelovend. En ik veeg heus niks van tafel, ben realistisch genoeg daarin, sommige dingen had hij heus gelijk. Maar als je vanuit angst leeft, dan wordt dat ook realiteit. En leven vanuit vertrouwen, een groter plaatje ziend, geeft toch wel een heel duidelijk andere beleving van deze zelfde aarde en de ervaringen daarop.
Ik kon liefdevol, in begrip asnschouwen. Zijn realiteit respecteren. Maar tegelijkertijd ook zien hoe groot de kloof is tussen de oude reguliere zienswijze of de holistische.

Ik kon helder de lijn van klachten en verbanden met elkaar uiteenzetten (zonder de energetische en bewustwordings processen te noemen). Maar dat werd direct van tafel geveegd.
Het holistische wereldbeeld versus het afgescheiden beeld van mens-zijn.
Het was in die zin een interessant moment van ontmoeting. Oud versus nieuw. Maar zonder wroeging, in acceptatie van wat is, respect en met compassie.

Ik verliet het pand met een glimlach, vol verwondering en met de noodzakelijke maar nare antibiotica. Ik zal op mijn manier er verder mee aan de slag gaan. Zodat de meficatie niet ook de goede bacterieen dood, de goede bacterieen aanvullen, mijn lichaam en weerstand ondersteunen, en dieper de diepten induiken van mijn bewustzijn. Om de klachren te verhelpen.
Dat mag ik op.mijn manier doen, vanuit een nog steeds groeiende leren liefhebben van mijn Zelf.

Een heldere ervaring rijker. Het belang van in verbinding staan met wie je Bent, je innerlijk weten volgend, luisterend naar de wijsheid van lichaam en geest. Ziend dat als je dat niet doet, hoe makkelijk het zal zijn om mee gesleurd te worden in de angst denkbeelden en propaganda van een ander. Een ander die niet uitgelijnt is met jouw realiteit, perspectief en trilling.
Kortom: blijf bij je Zelf en jouw innerlijke Wijsheid.
Blijf in respect en compassie.
Die ander mag ook Zijn wie hij/zij is. En eigen denkbeelden volgen die passen bij zijn/haar trilling.
Je kan elkaar misschien alsnog iets aanreiken en spiegelen.
Het laat echter ook helder de kloof tussen verschillende golflengres zien en hoe makkelijk het kan zijn om van je eigen golflengte mee te gaan in de golflengte van angst van de ander, als je niet in verbinding met je Zelf staat en daar heilig op vertrouwd!

Regulier en alternatief/natuurlijk kan prima samen gaan, en mag ook samen gaan. Want beide “perspectieven” vullen elkaar aan. Ook hierin mag gaandeweg een versmelting plaats vinden.
Het een tegen het ander, strijd tussen beide, heeft geen enkele zin. Want dat houdt slechts de dualiteit in stand. Het gaat er juist om dat het ‘beste van beide werelden’ probleemloos kan samen vallen.

© Willemien Timmer
23-3-2017