De Kracht van Overgave

Niet mijn wil maar uw wil geschiedde

Het is al langere tijd aan de gang maar sinds de overgang van 2016 naar 2017 lijkt het steeds meer de hoofdthematiek te zijn, niet alleen in mijn leven, maar bij velen die zich op het pad van Zelf Realisatie/ terug naar Huis begeven. De gekwetste ego lagen, de gewonde innerlijke kind delen, de onbewuste schaduwruis, ondermijning van je energie, verstoringen van welke aard dan ook….. Alles speelt op wat het licht nog niet kan (ver)dragen. Op diepere lagen dan ooit tevoren. En in de menselijke gevoelservaring voelen we ons moe, intens moe. Moe van het processen, moe van weer de spiegels aankijken, moe van al dat groeien, van al die schaduw en onbewuste ruis op de lijn (tussen mens-zijn en Bron) die vrij komt.

We voelen dat we dieper dan ooit de oude energieën aan het loslaten zijn, op diepere lagen dan ooit, want met de transitie van 2016-2017 incl. alle planeet invloeden, maanstanden, zonnevlammen, etc. zijn we in een immense versnelling en een geheel nieuw bewustzijnsveld terecht gekomen. Collectief en persoonlijk.
Velden die nog veel dieper geopend zijn in de diepte krochten van ons wezen, waar we lange tijd (lees: eeuwen en eeuwen) niet meer vertoefd hebben of contact mee gehad hebben.
Het voelt of elk opgebouwd en bekend fundament, wat lange tijd te midden van groei leek te werken, ook bij je handen afbreekt en elke vastigheid, zekerheid of fundament wiebelt, wankelt en ineen stort.

Oude lagen komen tevoorschijn

Oude overlevingsmechanismen komen uit die diepe nog onverkende velden tevoorschijn. Ego Zelf of persoonlijkheid probeert alsnog om zich heen te klauwen en grip te vinden. Maar grip is er eigenlijk niet meer. Niet zoals het voorheen nog te vinden was. Alles wat misschien zelfs vorig jaar nog werkte aan strategieën van zekerheid, ook binnen spirituele/bewustzijnsgroei lijkt te zijn lamgelegd en disfunctionerend. De angstige persoonlijkheid zoekt naar alle mogelijke ook nieuwe grip of zekerheden.
Iets in ons (vaak vele wonden van afgescheidenheid, de oertrauma’s) is zo bang voor dat blanco veld van ‘niet weten’. Het niet weten waarheen je gaat/groeit, wat een volgende stap is, wat er gebeurd als je uit die oude patronen (groef in de plaat) stapt, wat er voor terug komt en of dat wel de moeite waard genoeg is.

Iets in ons (allen) is enorm angstig om die nieuwe diepte velden te gaan verkennen, we zien beren op de weg, zijn bang voor de angst, bang voor het onbekende, bang voor de oude schaduw of wonden die als demonen uit de diepte tevoorschijn (kunnen) komen.
En daarom draaien mind, emotievelden, kindlagen en ego overuren bij velen momenteel. We zakken van het ene in het andere oude patroon, vaak niet eens bewust, maar als willoos slachtoffer worden we van links naar rechts geduwd.
In feite staat nog steeds ego zelf aan het stuur, die op alle mogelijke manieren probeert grip en controle te houden op wat er gebeurd in je leven.

Processen in januari waren vooral sterk gericht op het basale niveau, alles wat met de diepte lagen van het basischakra te maken heeft. Overleving versus leven, oud versus een nieuw fundament voor je Zelf, angst voor tekorten, gebrek aan financiën, gebrek aan eigen-waarde, niet goed genoeg zijn, afhankelijkheid, en meer.
Al die verwonde delen in ons Zelf die daar in de diepte nog liggen te wachten om gezien, gehoord en omarmt te worden. Al die delen die nog weg gedrukt zijn, ronddraaien in wonden en slachtoffer rollen of andere ‘rollen’ gerelateerd aan afgescheidenheid. Die ons Licht nog niet kunnen herinneren of dragen.
Deze tweede maand, die pas start (februari 2017) gaat daar nog een schepje bovenop doen, met een verdieping en verder open trekken van de diepte lagen van het onbewuste van het tweede chakra gebied. Dus ook de oude verdrongen emotievelden, gevoelswerelden en kindstukken komen daarmee dieper bloot te liggen. Op een (ver)diep(end)er niveau dan waar we voorheen al doorheen gewerkt hebben. (Ook de maansverduistering van 10/11 februari zal hier diep doorheen werken en is hierop gericht.)
Dit alles zal delen in je Zelf angst kunnen aanjagen en die delen in je Zelf kunnen aanzetten om hier ver van weg te willen blijven. De angst voor verdriet, trauma’s en diepe Zielenpijnen die nog weggestopt waren zijn niet de leukste klus om te doorleven natuurlijk.

Tegelijkertijd is de basis in die diepere diepten nog steeds actief, dus dat kan een pittige energie opleveren en zeer zeker uitdagingen voor ons ego zelf/persoonlijkheid om hier doorheen te gaan. De kans bestaat dat die delen in je Zelf opnieuw alles uit de kast zullen gaan trekken om te proberen grip en controle te houden.

Los laten van grip en controle

Maar in essentie is er eigenlijk helemaal geen grip meer. Ego zelf denkt nog altijd vanuit overleving en zoekt op alle mogelijke manieren naar iets wat nog bekend is en waardoor je controle kunt behouden. Maar in feite bevinden we ons te midden van een heel nieuwe frequentie die op alle fronten niet meer de oude manieren ondersteunt of draagt. Ego Zelf/persoonlijkheid zal blijven strijden en vechten, en behoud daarmee de overlevingsmodus aan.
De allergrootste uitdaging zit in de grootste uitnodiging van deze tijd: deze tijd, de frequenties van het nu en de processen van groei daar binnen vragen niet om grip, maar juist om overgave.

Die grootste uitnodiging en uitdaging tegelijkertijd gaat over het loslaten van grip, van oude overlevingsstrategieën en oude manieren. Deze werken toch niet meer. We kunnen ze eindeloos blijven uitproberen en herhalen, maar de resonantie waarin we ons nu bevinden, resoneert niet op de oude manieren. Dat is niet compatible meer met elkaar.
Jij bent aan het upgraden naar een nieuwere versie van wie jij (Oorspronkelijk) Bent, en daar past de oude bedrading niet meer bij.
Overleving mag overgaan in overgave.

Niet mijn wil maar Goddelijke  Wil geschiedde

Ik hoor al enkele maanden met regelmaat innerlijk “Niet mijn wil maar ‘Uw ’wil geschiedde”. Dat gaat niet over iets (Goddelijks) buiten mijzelf, maar dat gaat om mijn Grotere of Bron Zelf. Mijn Bron Wil, mijn Goddelijke Wil, die niet menselijk van aard is versus mijn ego wil.
Het gaat om overgave aan die grotere Goddelijke Wezenslagen, daar waartoe ons gekwetste, angstige, vermoeide Ego Zelf zo hard strijd. Met wil, met mind, met oude wonden, met emoties, en alles wat het innerlijk nog maar kan vinden om ruis op de lijn met Bron te veroorzaken.
Vele uitdagingen, van alle uithoeken worden daarop aangetrokken, als het niet van binnenuit lukt om verstoring te veroorzaken is Ego Zelf heel handig in het aantrekken van velden, energieën en situaties die verstoring, beïnvloeding en ondermijning veroorzaken.

Ego Zelf trekt alles uit de kast om uit die overgave aan het Grote Zelf te blijven.
Moedeloosheid slaat toe, gebrek aan vertrouwen slaat toe, de vermoeidheid van al het groeien en processen neemt toe, verstoringen, klachten, gebrek aan energie nemen toe. Al het licht lijkt weg te vallen of te dimmen. Alles lijkt gehuld in een grauwe sluier en daar waar je eerder vreugde of energie uit putte lijkt weg te vallen of niet meer te voeden. Alles lijkt tegen te werken en niets lijkt meer echt te lukken. En heel veel meer… Is het herkenbaar?
Het zijn allemaal tekenen dat ego zelf nog steeds ergens heel subtiel aan het stuur staat en zich weigert over te geven aan de Hogere Wil.

Hoeveel je ook al gewerkt hebt aan je zelf, als je dergelijke (eigenlijk herkenbare) ervaringen weer opdoet, verteld het je dat je in een diepere laag beland bent. Een diepere en hogere laag. Een volgende klas zogezegd. Vaak zullen oude gevoelens of thema’s je in eerste instantie laten denken of voelen dat je er niets van bakt, dat je teruggevallen bent, dat je eerder doorlopen lessen toch niet hebt begrepen, want anders komt het immers niet terug. Maar niets is minder waar. Je bent juist vooruit gegaan, je bent gegroeid, naar een hogere trilling, waardoor diepere schaduw en onbewuste lagen zich openen. Als bepaalde patronen die op andere lagen al doorwerkt zijn ook op deze trilling nog bestaan, zul je ze opnieuw ontmoeten in je Zelf. Om deze ook op dit niveau te kunnen uitdiepen, doorgronden, omarmen en helen.

Nieuwe uitdagingen, nieuwe groei

Je bouwt verder op de lesstof die je in voorgaande klassen (fasen van groei) hebt doorlopen, maar er komt ook nieuwe lesstof en dus uitdagingen en uitnodigingen bij tot groei. En de grootste uitdaging van deze tijd is dat je niet de oude instrumenten van voorgaande klassen, die je nog beperken, meer mag of kan gebruiken. Er zullen nieuwe manieren voor komen. Maar die zijn pas te ontdekken door de strijdbijl van ego Zelf te begraven en je controle van ego zelf over te geven aan je Grote Zelf.  Door de oude manieren los te laten die in deze klas niet meer werken. Ego Zelf heeft geen werkende tools meer in deze frequenties. In de verbinding met je Zelf zul je voelen, op elk moment, wat jij nodig hebt of hoe jij met een situatie om kunt gaan. Waar jouw systeem/Wezen om vraagt. Welke delen van je Zelf in angst om zich heen grijpen om grip te krijgen. En hoe je deze kunt belichten.
Die delen in jou die naar controle en grip snakken, zijn die delen in jou die nog in de schaduw, de afgescheidenheid resoneren. Zij wensen in de diepte niets liever dan gezien, gehoord, gekoesterd te worden, want dat brengt heling en werkelijke bevrijding. Dat brengt een transformatie en transmutatie teweeg die werkelijk bevrijd van de oude ‘demonen’ en schaduw. Dan verdwijnt de ‘ruis op de lijn’ met jouw Bronverbinding.

Vaak weten we inmiddels wel hoe het werkt, al dat groeien, omdat velen va ons al vele jaren bezig zijn met groei. Het patroon van processen doorwerken is wel bekend inmiddels. De uitdaging van het nu is echter: durven we dat in volledige overgave, ook in deze diepte lagen? Niet wetend of voorziend wat er dan komt?

Durven we die laatste strijdersdelen werkelijk in de handen van het Bron Zelf te leggen, in overgave?
Daar waar de diepste wonden, schaduw, strijd en angst zit, daarachter ligt je grootste kracht en schoonheid verscholen. Dat is mijn ervaring door de jaren heen. Alleen een diepe beweging naar je Zelf, je hart toe, in alle eerlijkheid helpt je om dieper in overgave te komen. En overgave helpt je om dwars door die wonden, schaduw, angst en strijd heen te komen. Liefdevolle overgave die verbinding met je Grote Zelf of Bron zogezegd bekrachtigt en je laat voelen van wat een kracht en schoonheid jij in Essentie Bent, ver voorbij al die beperking van afgescheidenheid.

Angst voor overgave

De angst van Ego Zelf voor overgave is in die zin gegrond. Wanneer we ons (stap voor stap door de processen heen) steeds dieper durven overgeven aan de Bron in ons, zonder ons nog door innerlijke of uiterlijke ruis (strijd) te laten afleiden, veranderen we volledig.
Niets zal in ons meer het zelfde zijn en zo ook in de wereld om ons heen. Want als ons perspectief op ons Zelf verandert (door Overgave aan Bron) kijken we ook met een heel ander perspectief naar de wereld om ons heen.
En ervaren we de wereld en ons Zelf ook volkomen anders. Want we worden meer heel en Een en zo ervaren we ook.
De angst van Ego Zelf is ook gegrond omdat het vraagt ons Zelf ten diepste in de ogen te kijken, de wonden, beschadigingen en littekens te erkennen. (Evenals je eigen kracht, Licht en schoonheid). Je vrij te maken van bijvoorbeeld dader/slachtoffer rollen en het zuivere midden van oordeelloosheid te bewandelen. Alles is ‘slechts’ een ervaring geweest wat Bron wenste te ervaren. Hoe pijnlijk of ontkrachtend dan ook. Het was allemaal onderdeel van het ‘Spel van Descentie’, van afsplitsing en afgescheidenheid en wij zijn ons met die ervaringen gaan identificeren, we zijn ermee versmolten en dat maakt het pijnlijk.

Zolang wij nog in strijd en identificatie blijven aanschouwen, is overgave niet mogelijk. Dan bezien we het vanuit een duaal perspectief dat gekleurd is door pijn of angst. Wanneer wij onze wonden niet kunnen koesteren, verzorgen, liefhebben en helen, blijft die strijd bestaan.
Ego Zelf kan bang zijn voor die confrontaties, met pijn, wonden, ontkrachting en wat er al niet meer ligt. En volkomen terecht. Onze Ziel heeft heftige ervaringen opgedaan, waar en met wie dan ook. Niet voor niets hebben we zoveel verdrongen, in de ijskast gezet of onderdrukt waardoor het vergeten werd, opgeslagen diep in het onbewuste. We willen die pijn niet (meer) voelen.

Liefde leidt naar Overgave

En toch is in alle mogelijke Liefde voor je Zelf, in openheid en overgave er doorheen gaan de enige werkelijke weg naar bevrijding en heelheid. Zodat alle delen van wie jij Bent, alle ervaringen weer ineen kunnen vallen, kunnen versmelten en weer deel worden van jouw Zijn, in hoe ze ‘in den beginne’ Bedoeld zijn: als ervaring van Bron, zonder identificatie met pijn.

Die uitnodiging en tevens uitdaging ligt besloten in deze tijd. In feite niet nieuw, zij het nieuw op dit trillingsniveau. Maar zij die al vele jaren mee bewegen op deze schepppingsronde en groei in Zelf Realisatie zullen de patronen van groei (in het algemeen) herkennen. Zullen mogelijk ook de diepere versies van eerder doorlopen thema’s en processen herkennen. We belanden dieper en dieper in de wortels van ons Zelf.
We mogen alle lagen (stap voor stap) in ons onbewuste schonen om tot op alle lagen weer Heelheid en Eenheid te kunnen herinneren en belichamen. Dat is de weg van Osiris door de Onderwereld. Om vanuit de diepste afgescheidenheid weer op te rijzen in de eigen kracht, het oorspronkelijke Licht en Bron Zelf. Dat is ook de weg die wij gaan, de weg van en naar Meesterschap.

Wanneer we durven naar ons Zelf te luisteren, te voelen, ons over te geven aan ons Grotere Zelf dan veranderen we wie wij Zijn en zo ook ons leven. Dan beginnen we op deze diepere niveaus met het detecteren en ontstoren van de ruis op onze (Bron)lijn, we komen dieper in ontmoeting met en Thuis bij ons Ware Zelf. Dwars door die oude pijn- en schaduw lagen heen.
Overgave is hierin de grootste Sleutel, om van daaruit mee te durven stromen in alles wat zich innerlijk en uiterlijk aandient. Dan kan ook vertrouwen veel dieper in je nieuwe basisfundament gaan innestelen, waardoor het ‘blanco varen’ (niet weten waar je heen stroomt/groeit) veel dieper echt aanvaard kan worden. Dan wordt het een nieuw avontuur, in plaats van een worsteling.  Dan kunnen Liefde, dankbaarheid, vertrouwen, vreugde, Licht en overview ook weer een veel grotere plek in je leven innemen. Op een nieuw niveau. Grootser, krachtiger en stralender dan voorheen.
Dan kan de innerlijke strijdbijl (in elk geval op dit niveau en resonantie) voorgoed verbrand worden en kun je je Zelf ontmoeten en Thuis komen in wie jij echt Bent binnen de trilling van het Nu!

© Willemien Timmer, 1-2-2017