Echt contact of online contact
Wat is het toch een wereld van verschil wanneer je echt contact en verbinding maakt met mensen, in real life in tegenstelling tot internet/online…
Alles is mogelijk tegenwoordig en connecten op afstand is van alle gemakken voorzien. Toch missen daar vaak elementen in. Mensen kunnen maskers ophouden en hoeven slechts een deel van zichzelf te laten zien. Vaak houdt het toch weer oude mechanismen in stand en leidt tot verbindingen op een of slechts enkele lagen. Maar hoe vaak raakt het niet het geheel. Als het menselijk deel (de fysieke ontmoeting) al uitgesloten wordt, doordat alles virtueel wordt, mist een wezenlijk deel essentie in het contact.
Ja, het is makkelijk, de wereld wordt een stuk kleiner en ongeacht waar je je bevindt kun je makkelijk contact onderhouden. En toch… ervaar ik dat een wezenlijk belangrijk deel mist!
Hoe makkelijk is het ook niet als je elkaar niet ziet om de oude patronen in stand te houden, invullingen, oordeel, verwachtingen, etc.? Hoe vaak niet worden sms-jes, teksten of online woorden verkeerd verstaan en geïnterpreteerd? Ik denk dat iedereen die ervaring wel heeft.
Als je elkaar face to face ziet heb je ook de lichaamstaal er bij, de uitdrukkingen, gebaren. Hoeveel helderder en echter is dat? Dan ontstaan er vaak minder misverstanden over wat iemand bedoeld of is daar directer op in te haken.
Het raakt zoveel dieper, echter, zuiverder en krachtiger door elkaar werkelijk op alle lagen in het echt te ontmoeten. (In tegenstelling tot online ontmoetingen of gesprekken die vaak slechts een gedeeltelijke verbinding of gezamenlijk veld creëren).
Het raakt zoveel meer lagen aan, juist ook in je mens-zijn, in de fysieke, emotionele verbinding. In het menselijk bewustzijn, wat wel ons perspectief is van waaruit we hier en nu beleven, ervaren en groeien en bewust worden.
Het is een wezenlijk onderdeel van ons Zelf wat niet uit te sluiten is! En wat we veelal wel uitsluiten, juist omdat alles zo makkelijk virtueel en online kan.
Natuurlijk kunnen er altijd wonden, ego lagen of pijnstukken aangeraakt worden wanneer je elkaar ontmoet. Dat is wat we bij ons dragen en uit willen kristalliseren om te helen. Maar dat maakt geen verschil of je elkaar ontmoet online of in realiteit. Als die stukken er tussen zitten, zijn ze er en komen vroeg of laat naar voren.
Maar ook daarbij geldt weer het belang van elkaar aan kunnen kijken, elkaars reacties kunnen zien, voelen, etc. De menselijkheid en het hart in ieder kan dan sneller weer open gaan en elkaar weer zoeken en vinden.
Voor mijn gevoel mag de menselijke ontmoeting, echt ontmoeten, op alle lagen weer veel meer centraal gaan staan in deze tijd!
En mogen we meer loskomen uit de alleen ‘online en op afstand’ contacten. Natuurlijk zijn deze makkelijk en soms ook bijzonder waardevol, juist als je lijfelijk elkaar niet kunt ontmoeten vanwege afstand. Maar laten we niet alleen ‘online wezens’ worden, ook al is heel de 3D maatschappij daarop gericht en elkaar ook face to face, hart tot hart, van mens-zijn tot mens-zijn ontmoeten.
dan ontstaat pas echt de ontmoeting van bewustzijn tot bewustzijn, zonder dat er bij voorbaat al wezenlijke lagen uitgesloten worden!
@Gewoon even wat mijmeringen deze ochtend….
© Willemien Timmer 19-7-17