Ik zie het niet….

 

Ik zie, ik zie….

Ik zie veel. Met gewone ogen en met bewustzijn. Ik heb het me eigen gemaakt om te observeren, soms zonder iets te zeggen. Kijken, observeren en waarnemen wat er is. In zoverre dat mijn bewustzijn, als mens en als spirit, dat toelaat uiteraard. Want je kan niet verder kijken dan je reeds geascendeerde neus lang is.

Groeien doen we altijd, elke dag opnieuw. Daarmee verhogen we gestaag onze trilling. Met elke trillingsverhoging wijzigt ons perspectief. Zien we meer, zien we anders, zien we vanuit een andere hoek belicht.
Hoe meer je groeit, hoe meer perspectieven je rijk bent en kunt leren schakelen tussen blikvelden van verschillende golflengtes. De blik wordt dus breder, veelzijdiger en genuanceerder.
Dat wil nog niet zeggen dat je alles ziet. Het totaal plaatje. Wel steeds een beetje meer en ruimer.
Beseffend dat je met elk groeiproces en verhoging van trilling opnieuw in een ander perspectief terecht kan komen.
Op elke golflengte (of dimensie) van ons wezen nemen we immers anders waar.

 

Ik zie,  ik zie…het niet

En toch….ik zie het niet, dat ene ‘ding’. Hoe goed ik ook kijk, observeer en waarneem. Al weken let ik er op. Het wordt steeds makkelijker, want het verspreid zich steeds meer.
Dat ‘ding’ waar vele ‘spirituele mensen’ of ‘lichtwerkers’ zich zo druk en vooral angstig over hebben gemaakt.
Vanaf de eerste spuitjes die gezet zijn ging het als een golf door de (spirituele en alternatieve) wereld, de angst trigger die velen in de greep wist te krijgen. Ik was verbaasd, maar ook nieuwsgierig, de aard van mijn wezen. Ik observeer, en doe dat nog steeds.

Stevig staande in mijn midden raakte de angstgolf me niet. Ik kon neutraal blijven kijken. Wachtend, in stilte, en zien. Dat helpt, want dan kleuren de innerlijke angsten je beeldvorming niet. Dan projecteer je onbewust je angsten niet in je beeld van de buitenwereld.
Maar kun je helder blijven voelen, nadenken en waarnemen vanuit het bewustzijn wat je op dat moment hebt bemeesterd.

Het was een mooie bekrachtiging voor mezelf bovenal, een reflectie die mij als mens liet zien waartoe de pittige aardse leerschool me tot nu toe naartoe gevoerd heeft en welke vruchten dat nu persoonlijk af mocht werpen. Maar dat is een ander verhaal en niet voor nu.

 

Vooropgesteld

Laat ik helder zijn,  die spuitjes daar sta ik persoonlijk niet achter en ik doe er niet aan mee. Ieder wezen die verbonden is met dieper bewustzijn, weten en gevoel, voelt dat het niet klopt. Dat het een resonantie is die niet eigen is, niet je lichaam, bewustzijn en gezondheid dient. Dat er agenda’s achter zitten die geheim worden gehouden, dat deze niet zuiver zijn en dat het ‘wellicht’ bijzonder schadelijk kan zijn, in elk geval voor het fysieke lichaam.
Dat het voor god spelen een herhaling van Atlantische geschiedenis is. Een herhaling zoals we collectief al vele malen hebben doorgemaakt, die kan leiden tot een nieuwe val in bewustzijn.
De dwang, propaganda, manipulatie en groepsdruk die daarmee gepaard gaan hebben niets te maken met gezondheid, maar wel met collectief karma (hangen aan het groepsbewustzijn, hoe subtiel voor sommigen dan ook), oer angsten die vrijkomen vanuit eerdere vallen in, of eigenlijk uit, bewustzijn en mavht en afhankelijk maken. Het zijn de uitdagingen op weg naar zelfrealisatie en meesterschap om te doorzien.

Collectief is een zelfde soort scenario gecreëerd met de kans op ‘ontsnapping’ uit die collectieve karma stroom, waarbij de uitnodiging is om los te komen uit het onbewuste groepsveld en te gaan staan op eigen meesterschapsbenen, waarbij de eigen verbinding met Bron, eigen verantwoordelijkheid en leven/ ervaren vanuit hoger bewustzijn en dus -trilling op aarde in mens-zijn geïntegreerd kan worden.

Daarbij heeft elke mens en dus ziel een vrije keuze, ook in deze. We zijn hier als ziel om ervaringen op te doen. Ieder heeft daar recht op. De keuze die een ziel maakt, bewust of onbewust, is de zijne. Daar kan en mag niemand over oordelen.
De keuze die elke ziel en dus mens maakt dient het pad dat deze gaat. Vanuit hoger/ziels perspectief is daar geen oordeel over: alles is slechts ervaring. Enkel vanuit menselijk beknot en beperkt (onbewustzijn) perspectief leven daar vele oordelen over.
Die prikkies dus zijn ook volledig eigen (ziels) keuze of iemand die wel of niet neemt, vanuit welke zienswijze en (on)bewustzijn dan ook. Het is eigen keuze én eigen verantwoordelijkheid.

Ook als mijn (aardse) ik zich daar wel zorgen over maakt wat zo’n medisch experiment op de korte en langere termijn met de mens gaat doen. Dan is dat van mij, mijn perspectief, mijn gevoel, bewustzijn en mijn waarnemen, waar ik nu sta.
Mijn waarneming, herinnering en zienswijze is van mij, door mijn zielservaringen heen gevormd, door mijn beeldvorming heen op verschillende golflengtes die ik kan bereiken in mijn wezen.
Misschien zegt dat jou niets of zie jij het totaal anders, dat is dus helemaal prima. Want we wandelen elk een unieke weg met eigen ervaringen en eigen beleving.

Dat ik echter niet alleen op mijn lijn afgestemd ben maar ook deels zicht heb op collectieve processen hoort (voor mij) bij dit pad in dit leven. Dat ik daarin deel met anderen die er mogelijk wat aan kunnen hebben of ermee resoneren, ook.
Resoneer je niet, even goede vrienden wat mij betreft. Dat is juist het mooie (en soms zo knap lastig) van op aarde zijn: alle golflengtes, zienswijzen en ervaringen mogen en kunnen op aarde door elkaar bestaan.

Dat vooropgesteld hebbende, kunnen we door met:

 

Ik zie,  ik zie…het niet

Zoals ik al zei…ik neem veel waar op verschillende golflengtes binnen mijn bereik, die telkens nog verder uitdijen overeenkomstig mijn groei. En dat ene ‘ding’ dat zoveel paniek of schrik heeft aangejaagd in de ‘spirituele wereld’, zie ik niet.
Dan heb ik het over de verhalen die de ronde gaan dat door het prikkie de ziel los geknipt wordt van het lichaam. Dat de ziel onbereikbaar wordt voor de mens.
Dat de mens een robotachtig verdoofd wezen wordt zonder bezieling.

Het lastige is al jaren, dat als ik zogenaamde channelings lees of dergelijke ‘doorgevingen’, dat ik er doorheen prik en direct voel waar de eigen kleuringen vanuit angsten, onbewustzijn en denkbeelden van het zogenaamde ‘medium’ woorden vinden in zo’n verhaal.
Waar onbewustzijn, conditioneringen of oude overleefpatronen aan het werk zijn. Ik zie de structuren van beperkt mens-zijn die geloven dat het vanuit ziel afkomstig is. Ik zie de knelpunten en voel de eigen inkleuringen van ego en onbewuste lagen die aan het woord zijn. Zonder oordeel overigens, maar of ik nu wil of niet, ik lees het gewoon door de teksten heen. Een reden waarom ik al jaren weinig lees van anderen en simpelweg mijn eigen innerlijke koers vaar.

Dus toen de eerste paniek teksten over de prikkies op spiritueel terrein online kwamen en me ergens onder ogen kwamen was dat bijzonder interessant in wat ik daarin ‘las’. Dat laat ik verder in het midden maar ik resoneerde er alles behalve mee. En toch heeft het me aangezet om nauwkeurig te gaan observeren wat ik daarvan om me heen zag aan mensen die hun prikkie hebben gehad. Juist om een eigen geluid daar aan te kunnen geven.
Altijd beseffend dat ook ik nog niet alles zie, maar ook voelend hoe ik blijkbaar in deze wereldsituatie totaal niet bevattelijk ben voor de manipulaties en angsten die dit collectief oproept. En dus een stukje neutraler daar naar kan kijken (voor mezelf). Het is ook weer deel van mijn eigen groeiproces en innerlijke reflecties om mijn beeldvorming daarvan te vormen.

 

Wat ik zie….

Wat ik zie na maanden observeren aan de vele geprikten om me heen is een heel ander beeld. Mensen worden niet los gesneden van hun ziel, precies wat mijn eerste gevoel al aangaf. Dat kan namelijk helemaal niet, want dan stroomt de levenskracht niet meer en kan het lichaam niet meer bestaan.
Het is de grootste illusie van dualiteit en matrix dat we gescheiden kunnen worden van ons zielswezen en Bronbewustzijn. En ja, natuurlijk triggert dat oer angsten vanuit al die levens die geleefd zijn in (de ervaring van illusie van) afgescheidenheid van Bron.

Wat ik zie is dat al aanwezig onderliggend lijden uitvergroot wordt. Niet alleen fysiek, ook energetisch en in (on)bewustzijn.
M.a.w. daar waar men al niet in verbinding was met de eigen ziel, maar waar dat vaak nog niet direct zichtbaar of ervaarbaar was, dat komt meer naar de voorgrond. Het wordt belicht waardoor het zichtbaar, voelbaar of ervaarbaar wordt.

Waar fysiek (onbewust)onderliggend lijden was, komt ook naar de voorgrond en kristalliseert zich meer uit. Het wordt zichtbaar. Dat kan resulteren in heftiger fysieke reacties waarbij ‘onderliggend lijden’ naar boven komt.
‘Onderliggend lijden’ zijn de onbalansen die lichaam of mens-zijn al droeg, daar waar bewustzijn en levenskracht verdraait, afwezig, gestagneerd en of onbewust zijn.

Energetisch, emotioneel en spiritueel gebeurd exact hetzelfde.
Waar de mens niet in uitlijning is, niet verbonden of gestagneerd is, niet aanwezig is in het lichaam, in de onderste chakra’s en vaak al vele jaren, zo niet het hele leven of vele levens uit verbinding is, dat komt meer aan het licht. Het rijst op uit het diep onbewuste en wordt ineens ervaren. Natuurlijk is dat confronterend en wekt dat angst op.

Als iemand waarneemt dat het lijntje naar de ziel wordt doorgeknipt verteld dat iets over degene die het waarneemt:

*Eigen (onbewuste) denkbeelden en zienswijzen kleuren de waarneming. Conditioneringen, verdraaide en vervormde zielsherinneringen waar nog (niet innerlijk aangekeken) lading of angst aan kleven kleuren het beeld of de ervaring.

*De angst dat zoiets kan gebeuren. Dat is al je kracht en macht buiten je leggen en je kracht weggeven Angst is aan het woord.
Eigen meesterschap is niet aan de orde. Geen geïntegreerd bewustzijn dat je ten alle tijden de eigen schepper van je realiteit bent.

*Onbewuste zielsherinneringen van eerdere angst ervaringen (waar dan ook binnen schepping) kleuren het beeld doordat angst getriggert wordt.

*Daderschap en slachtofferschaps patronen spelen een rol: de ander kan je wat aan doen, de ander heeft het niet goed met je voor. De ander is machtiger als jij je eigen oorspronkelijke kracht niet kent.

*Wat al aanwezig was energetisch wordt ineens gezien en ook dat kan angst en zielsgerinneringen van afgescheidenheid triggeren. Dat kan confronterend zijn want je mag ineens je (innerlijke) demonen aan gaan kijken, of via de spiegeling van de ander. Je komt oog in oog te staan met je diepste angsten.

*Bewustzijn, spiritualiteit en groei zijn niet geïntegreerd in het mens-zijn en dagelijks leven. Je bewustzijn is niet geïntegreerd tot in de onderste chakra’s en fysieke systeem, waardoor onbewuste onderstromen, angsten, conditioneringen, weerstanden, overlevingsstrategieen, etc. gaan ‘spreken’  in je waarneming en beeldvorming.

 

Niet alleen bij de (on)bewuste mens

Zowel bij mensen die al vele jaren met bewustzijn bezig zijn als bij mensen die daar totaal niet mee bezig zijn, zie ik weinig verschil met wat ik al waar kon nemen op diep onbewuste, energetische, subtiele of multidimensionale niveaus. Dat wat er al was, maar onbewust of diep weggestopt, komt alleen energetisch meer naar de voorgrond. Waardoor het ineens misschien meer zichtbaar of voelbaar wordt voor hen die het eerder energetisch nog niet konden waarnemen of voelen.
Energetisch en op verbindingsniveau met de ziel zie ik geen gekke dingen gebeuren die alarmerend zijn, behalve dat wat er al (voor de meesten niet zichtbaar) energetisch al was. En dat het oer herinneringen van angst en onbalans kan triggeren met als bedoeling dat het bewuster kan worden en de potentie tot heling ervan mogelijk wordt opgepakt.

 

Alles zal ergens naar balans gaan toe werken… waar of wanneer dan ook

In het mens-zijn, het fysieke voornamelijk, hou ik als mens zijnde wel een beetje mijn hart vast wat dit op langere termijn gaat doen. Met het fysieke voertuig. En hoe dat gaat uitpakken.
Echter geloof ik tevens heilig in de immense liefdevolle scheppende kracht die ons totaal Goddelijk wezen rijk is, die in staat is om elke misvorming, trauma en afgescheidenheidswond te helen, wanneer het weer bewust, her-innert, doorgrond, omarmt en erkent wordt.

Vanuit menselijk oogpunt, op aarde, zal deze prikkiesgekte en het inspuiten van niet eigen lichaamsmaterialen zeker effecten gaan geven. Alles is een creatie. En waar onbewust of met schaduw bedoelingen iets gecreëerd wordt, katapulteert dat altijd ergens terug. Elke actie creëert ook een reactie.

Waar onbewust of door groepsdruk in wordt toegestemd, zal ergens gaan omdraaien naar het zelf mogen gaan nemen van verantwoordelijkheid. Voor elke individuele ziel. De wet van balans die in werking treed om te herstellen wat scheef is gegaan vraagt om het oppakken van eigen verantwoordelijkheid nemen voor de ervaringen die zijn aangegaan. Ook als die ervaring niet bewust gecreëerd is, maar onbewust of vanuit beïnvloeding, hang aan het collectief veld, etc.
Uiteindelijk is elke ziel verantwoordelijk voor het eigen zielspad en bijbehorende ervaringen.

De psychologische druk, manipulatie en groepsdruk zal op menselijk vlak ook sporen achter laten. Evenals de eenzaamheid, de afgescheidenheid, de angst die gecreëerd is in afgelopen 1,5 jaar.
Ook daarmee dient de mensheid dan ook weer ergens in balans en heling te gaan komen.

 

Herhaling van ervaringen

Hoewel we als mens misschien de beleving hebben dat deze situatie op aarde een totaal nieuwe ervaring is (omdat jij dit als mens niet eerder hebt mee gemaakt), is ook dat een menselijke illusie.
Er vinden geregeld herhalingen plaats van vallen uit bewustzijn die al vanuit de galactische sferen telkens terugkomen. Vaak in een net ander jasje, afgestemd op de sfeer, tijdslijn en de trilling van het collectief veld.
Dit gaat net zo lang door totdat steeds meer zielen vrij komen uit het groepsbewustzijn en op eigen meesterschapsbenen (in eigen kracht) gaan staan, hun Bronverbinding en scheppingskracht weer her-inneren en gaan belichamen totdat zij een nieuwe ervaring kunnen creëren en uit de herhaling kunnen stappen.

De herhaling dient om bewust te worden waar je uit verbinding met Bron bent en de illusie van afgescheidenheid leeft.

 

Perspectieven van mens en ziel

Als mens zijn we ons daar veelal niet van bewust en is de beleving dat je nu dus iets meemaakt wat je nog nooit hebt mee gemaakt.
De beleving als ziel is echter totaal anders!
Dat betekend dat we als ziel allemaal vast al ooit ergens, waar dan ook in levens binnen schepping, wel eerder te maken hebben gehad met soortgelijke medische of energetische experimenten. Meestal kwam juist daar een volgende val uit bewustzijn uit voort, een verdere afscheiding van Bronbewustzijn, meer trauma’s en angsten en een diepere ervaring van dualiteit.
Echter, als je het beziet enkel vanuit menselijk perspectief is dat ernstig, zo niet gruwelijk, wat er al geëxperimenteerd is door de sferen en eonen heen.

Vanuit zielsperspectief bezien: je bent hier nog steeds. Ook na dergelijke trauma ervaringen ben je keer op keer geïncarneerd in nieuwe levens en nieuwe ervaringen. Je bent niet opgehouden met bestaan, je bent er nog.
Oké, misschien met meer beschadigingen en ballast in je rugzakje als ziel om op te lossen, meer angsten om te helen en meer moeite om je Bronbewustzijn, Eenheid en eigen kracht weer volledig te her-inneren.

Maar…je bent er nog steeds!

En je ziel gaat haar weg en vind altijd haar weg door schepping heen.
Het is veelal het beperkte menselijke perspectief dat bol staat van de angstscenario’s, voortkomend uit zovele afgescheiden, eenzame, pijnlijke ervaringen, die verhinderd om verder te kijken, het groter plaatje te zien en vooral te voelen.

Kortom, mijn perspectief is misschien wederom anders dan anderen. Ik ben me er ten zeerste van bewust dat ook mijn perspectief gekleurd kan zijn en ook ten alle tijden ruimer kan worden of kan wijzigen naarmate ik verder groei, ervaringen opdoe (op dagelijkse basis) en schroom niet om perspectieven bij te stellen.

Aangezien meerdere mensen benieuwd waren naar en vroegen naar mijn perspectief, bij deze het plaatje zoals ik het nu kan zien, na het observeren van de eerste maanden prikpropaganda en -uitvoering op aarde.

Het is een heel verhaal geworden, omdat het ook vanuit vele perspectieven en golflengtes bekeken is en toch is dit de meest korte compacte vertaalslag die ik ervan kan maken.

Ik wens je veel vertrouwen, verbinding met je Zelf om jouw perspectief en ‘waarheid’ binnen deze beweeglijke tijd op aarde te mogen vinden.

 

©  Willemien Timmer, 17-6-2021