Inwijdingen en ‘Ken uzelf’

Initiaties of inwijding zijn in mijn definitie een combinatie van kennis en energie overdracht, waardoor je op alle fronten (in gevoel en in weten) in bewustzijn kunt groeien. Wanneer mannelijke (kennis) en Vrouwelijke (gevoel) bewustzijnsvelden samen gelijkwaardig groeien ontstaan de voorwaarden voor een diepere bewustwording.
Bewustwording is noodzakelijk om echt tot op de diepste kern te kunnen helen, oude patronen om te draaien en op te lossen en te her-inneren wie jij werkelijk bent.

 

Inwijdingen nu, foutieve denkbeelden daar over en mijn ervaring

Opvallend in de hedendaagse ‘spirituele cultuur’  is de onwetendheid wat betreft inwijdingen en of initiaties. De laatste decennia is het ‘hip’ en ‘hot’ om inwijdingen te ondergaan met daarna de mogelijkheid om deze weer door te kunnen geven aan anderen. Veelal echter zonder gedegen doorleefde ervaring en noodzakelijke uitgediepte, bewust gemaakte innerlijke kennis van de aangeraakte energie die het betreft.
Het idee dat je daarom een cursus of inwijding zou ondergaan, met de intentie om deze meteen ook praktisch door te kunnen geeft, kom ik al vele jaren tegen. Soms hebben mensen zelfs al visitekaartjes of ander reclame materiaal laten maken nog voordat ze zelf de betreffende cursus hebben gedaan, met het idee om direct na de cursus te kunnen gaan starten met doorgeven. Het klinkt absurd misschien, maar het zijn ervaringen die ik de afgelopen jaren met mensen werkelijk heb mee gemaakt.

De afgelopen jaren heb ik vaker vragen gekregen of de initiaties of ‘inwijdingen’ die ik aanbiedt (via consulten en of activatie workshops) ook door te geven zijn aan andere.
Nee dus!
Deze energetische afstemmingsmomenten zijn gebaseerd of jarenlange kennis en ervaringen die persoonlijk doorleefd, doorlopen en ondergaan zijn binnen de eigen bewustwordingsprocessen. Die tot op de dag van vandaag in mij doorgaan en vanaf mijn kindertijd (en vele levens daarvoor al doorleefd en her-innert worden. Vaak gepaard gaande met diepe processen door het eigen onbewuste slijk heen, gepaard gaande met het helen van eeuwenoude patronen, pijnstukken en daar tot in de kern door heen bewegend. En processen die met heel vallen en weer opstaan eigen zijn gemaakt.
Deze hebben te maken met het her-inneren van zielskennis, traumatische zielsherinneringen die opgelost en gebalanceerd wensten te worden, waarmee de achterliggende kennis, energie en bewustzijn weer vrij is gemaakt. Dat is niet aan komen waaien, daar is bloed , zweet en vaak heel veel tranen voor vergoten. En is overigens een proces wat nooit stopt. We zijn multidimensionaal gelaagd en dus gaat groei in elk geval nog heel erg lang door, voordat we echt het onderste uit de kan bereiken binnen ons Zelf.

De activaties en bewustzijn verhogende momenten die ik aanbiedt, op weke wijze dan ook, zijn bedoeld als ‘initiatie momenten’ waarop je gedoseerd hogere trillingen in voelen en ervaren en kennis ontvangt, waarmee je zelf weer verder aan de slag kan innerlijk. Het is bedoeld voor eigen bewustwordingsprocessen en  groei. Niet om klakkeloos over te nemen of door te geven. Het is doorleefde, belichaamde kennis, ervaring en energie, welke ook niet door te geven is mits je je eigen stappen daarin doorleefd en belichaamd. Het is niet te kopiëren en plakken want het is dan niet eigen gemaakt, en zal ten alle tijden niet overdraagbaar zijn. Mensen zullen het niet voelen, misschien een stukje, maar niet de complete context en diepgang.
Ik ervaar zelf al zovele jaren in de praktijk dat enkel dat wat ik geïntegreerd en doorlopen heb, dat wat ook werkelijk zo diep in mij gegrond is en belichaamd kan worden, dat enkel dat overdraagbaar is en hart en bewustzijn van de ander zal weten te raken. Waarbij het rimpelingen in bewustzijn teweeg brengt, waardoor een ander ook kan groeien.
Het gaat niet om specifiek mentale kennis, doorleefde, belichaamde kennis delen is heel wat anders, voelt anders, komt anders aan en heeft een geheel ander effect in bewustzijn (van de ander).
Vanuit mijn gevoel en bewustzijn is het essentieel om beide aspecten: kennis en ervaren samen te bundelen. Het één kan niet zonder het ander, het is met elkaar verweven. Alleen voelen zonder kennis is slechts de helft van het verhaal. Voor alleen kennis en niet voelen en ervaren geldt hetzelfde.
Juist door mijn eigen dagelijkse inwijdingspad te lopen, hier op aarde, kan de bewustzijnsgroei ontstaan, waarbij steeds diepere lagen van bewustzijn vrij komen in voelen en kennis, waardoor je in feite ingewijd wordt door het leven en schepping zelf.

Alles is van iedereen en de illusie van afgescheidenheid

Het hedendaagse ‘spirituele commerciële cultuurtje’ is daar niet op gebaseerd. Daar zit veelal een ‘love and light’- gedachte achter, als: alles is van iedereen en alles is universele energie en vrij te delen.
Maar zo werkt het van origine dus niet.
Natuurlijk is in essentie de universele energie vrij en ‘van iedereen’,  iedereen zit daar op aangesloten en is vrij om daaruit te tappen. Mits we niet door de vallen van bewustzijn heen zijn bewogen hebben en dus uiteindelijk in een (diep) onbewuste staat zijn terecht gekomen. Waarbij we de ervaring hebben dat we afgesloten en afgesneden zijn van Bron. Uiteraard is op dat ergens een illusionaire ervaring, het is de beleving vanuit een menselijk bewustzijnsdeel wat onze perceptie kleurt. Het is de lens van waaruit we ervaren en waarnemen die ons dat zo laat ervaren. Wanneer we in hogere trillingen van bewustzijn (weer leren te) functioneren wordt echter ervaren dat die afgescheidenheid een illusie is. Echter, we zijn vereenzelvigd met dit beperkte perspectief en het ascensie- bewustwordingspad is bedoeld om weer hier bovenuit te stijgen, tot in de diepste celkern en DNA codering, om weer te gaan her-inneren dat wij nooit werkelijk van Bron afgescheiden zijn geraakt.
Om vanuit die staat van onbewustzijn terug te groeien naar de bewuste staat van (bewust) Zijn, zijn ooit door de duizenden jaren van menselijk leven heen, de inwijdingspaden en mysteriepaden ontstaan. Zolang het bewustzijn nog hoog was en uitgelijnd met hogere, multidimensionale realiteiten was dit er niet. Het was immers niet nodig. Iedereen had nog (tot op zekere hoogte) vrije toegang om uit eigen Bron te tappen.
Pas in de situatie van een steeds diepere val in het aardse, ego- bewustzijn werd de noodzaak groter om bepaalde universele informatie en kennis vast te leggen. Van waaruit uiteindelijk tempels, inwijdingswegen en mysteriescholen ontstonden, waar binnen het mogelijk werd om de staat van onbewustzijn door de vallen in bewustzijn op aarde weer stap voor stap te gaan omkeren en overstijgen en weer te gaan her-inneren wat onze wezenskern wel is.

Ontstaan van spirituele stromingen en inwijdingen in de notendop

In de oer tijden, ver voor de pre dynastieke tijden van het Egyptische (Khemitische) erfgoed is deze informatie en ontstaan nog duidelijk te voelen, mits je er toegang in bewustzijn toe hebt. Evengoed als dat krachtplaatsen in de oudheid voor iedereen toegankelijk waren, omdat het bewustzijn en de uitlijning er nog waren. En ten tijde van een steeds verder verval in bewustzijn er voor zorgden dat de krachtplaatsen gemarkeerd werden. Eerst met muurtjes, die muurtjes werden later uitgebouwd tot tempels. Er ontstonden rituelen, spirituele stromingen en vervolgens religies.
Bij deze stromingen en religies ontstonden de inwijdingen of initiaties, als deel van de mysteriewegen die bewandeld werden. Het werden ook niet voor niets mysteriescholen genoemd: voor het ‘gewone volk’ (zij die volledig in bewustzijn vervallen waren en versmolten met het 3D/4D bewustzijn) was het ver van hun bed en niet toegankelijk. Waarmee een grotere tweedeling en dus afgescheidenheid gecreëerd werd in de samenleving.
Naarmate er ook op deze wijze steeds meer afscheiding gecreëerd werd, manifest ook in de dagelijkse samenleving vorm gegeven, ontstond eigenlijk alleen maar meer de illusie dat ‘spiritualiteit’ voor enkele ‘uitverkorenen’ was en niet voor iedereen.
Zij die ‘ingewijd’ werden in de mysteriën van leven en schepping dienden vaak vele jarenlange, levenslange, studies en inwijdingspaden te bewandelen. Deze omvatten niet alleen helend werk, zoals tegenwoordig vaak gedacht wordt. Het omvatte het totaal. Van astronomie, astrologie tot anatomie, van psychologie tot ziekteleer, van scheppingsleer tot praktische vormgeving, in rituelen en of dagelijks leven. Het was bijzonder veelomvattend, eigenlijk zoals het hoort. Want wij zijn veelomvattend.
Wij zijn multidimensionaal van aard en zo dienen we ons bewustzijn ook weer te her-inneren, door die innerlijke ontdekkingsreizen die de inwijdingspaden feitelijk zijn. Door zelfonderzoek, het doorleven tot in de diepste kern, elke onbewuste laag, verwondingen, trauma, pijn te leren aankijken, omhelzen, accepteren en helen, om kennis en wijsheid weer werkelijk eigen te maken. En je eigen unieke blauwdruk en zielskwaliteiten binnen schepping weer te gaan her-inneren en vrij te maken voor concrete toepasbaarheid in het nu.

Inwijdingen van toen en nu

Wat dat betreft zijn de ‘inwijdingen’ die tegenwoordig te kust en te keur inwijdingen genoemd worden, en waarbij je deze inderdaad zogezegd na een weekend cursus kan door geven, niets waard en een slap aftreksel van de oorspronkelijke inwijdingswegen. O de inwijdingswegen die in mijn gevoel nog steeds innerlijk doorlopen mogen worden (die veel meer omvattend zijn en alle lagen van bestaan in zich meenemen).
Deze omvatten veelal  geen eigen innerlijk onderzoek, leren niet aan tot zelfreflectie te komen, hoe weer te verbinden met de eigen Essentie, hoe het doorlopen van innerlijke processen kan gaan. Zijn amper tot niet gericht op heling van de eigen diepste kernwonden en blinde vlekken, laat staan dat het psychologische, pathologische, anatomie, energetische structuren en werkelijke bewustwordingstrajecten van hoe schepping in elkaar steekt bevatten. Zijn niet gericht op het doorleven en herinneren van zielservaringen en – kennis en deze integreren en terughalen, omvormen naar het hier en nu bewustzijn en wat daarmee praktisch toe te passen is. Maar zijn veelal gericht op ‘spelen met helende energieën’, maar wanneer jij je Zelf niet ten diepste kent kun je niet jezelf helen, laat staan een ander.
Overigens is niemand in staat de ander te helen, dat kan enkel van binnenuit. En dat is waar de mysteriewegen in essentie voor bedoeld waren.
De inwijdingen van nu zoals ze vaak aangeboden worden zijn een kunstje, een truckje, zelfs soms een verdienmodel. Het de afgelopen decennia lang wel een doel gediend, namelijk om de weg naar bewustzijn en bewustwording stapsgewijs weer wat toegankelijker te maken. Om vanuit de onbewuste staat ergens een opstap te vinden naar een diepere verbinding met het Zelf.
Het past binnen de tijdsperiode waarin wij nu beland zijn eigenlijk al niet meer. Want de trillingen van deze tijd openbaren in het dagelijks leven vaak nog veel meer van de innerlijke inwijdingsweg, dan in een duurbetaald kort inwijdingsmoment zonder werkelijk inhoud. Het getuigd van onbewustzijn over wat inwijding werkelijk inhoudt en onbewust niet je werkelijke essentiële processen aan gaan.
De vage herinneringen die velen hebben aan levens vol inwijdingen zijn letterlijk vage herinneringen, de essentie wordt niet herinnert, waar het op gebaseerd was, waar het uit ontstaan is of waar het voor bedoeld was, ook niet.

De inwijdingen waren van origine heilige momentopnames om te ‘toetsen’ hoe gevorderd je was in het doorlopen van betreffende processen. Om de eigen gemaakte kennis, gevoelservaringen, herinnerde zielskennis en scheppingstrillingen weer samen gebracht en versmolten konden raken, om het te kunnen integreren, gronden en belichamen in het hier en nu. Het waren bekroningsmomenten, op het moment dat je goed door de inwijding heen kwam, die een immense groei en integratie van het bemeesterde proces werkelijk neerzetten en bekrachtigden.
Maar zoals gezegd, ‘in den beginne’ ook op aarde, waren inwijdingen niet eens gecreëerd en niet aan de orde omdat iedere ziel tot op zekere hoogte nog veel dieper uitgelijnd was met Bron en eigen zielskennis, ongeacht dat er al vele blinde vlekken en afgescheiden lagen in bewustzijn aanwezig waren door eerdere vallen in bewustzijn door de galactische werelden heen, op het moment dat we op aarde kwamen. Zelfs toen was er nog meer verbinding met hogere wezenslagen en realiteiten, innerlijke potenties en kennis beschikbaar, dan nu. (Denk aan de gouden tijdperken in het begin van Atlantis en Egypte waarbij onze godskrachten nog meer aanwezig waren en praktisch inzetbaar en herinnert werden dan nu, al bewegen we opnieuw naar een nieuw Gouden Tijdperk van bewustzijn toe in deze tijd.)

Diepere bedoeling van inwijding of initiatie

Een inwijding of initiatie is een heilig moment, een soort examen- of bekroningsmoment waarbij alles wat je al eigen hebt gemaakt, waar je doorheen geworsteld en – gegroeid bent, samen komt in een momentopname waarop de lijntjes in elkaar kunnen schuiven. Het is niet een los op zichzelf staand moment op zich. Veelal ben je daar naar toegegroeid, soms al in meerdere maanden of jaren, een leven of zelf levens lang.
Dus als mensen mij vragen of de zogenaamde inwijdingen die ik geef (die ik veelal niet eens zo noem) ook door te geven zijn, is mijn antwoord steevast: nee.
Mijn doorleefde, her-innerde kennis en ervaringen zijn niet over te dragen in een uurtje, een dagje, een jaartraining of wat dan ook. Stukjes daarvan, afgestemd op wat er op dat moment kan en mag zijn, wat past bij de ander: ja, dat zeker. Maar dat is ten alle tijden bedoeld om je eigen groeiweg te ondersteunen, om ogen te openen, bewustzijn te prikkelen, inzichten aan te reiken, zodat je zelf weer verder op weg kunt op jouw pad van ontdekkingen van de innerlijke mysteriën die ontrafelt willen worden. Om tot het ‘ken u zelf’ te komen, stap voor stap meer en dieper. Opdat de eigen blauwdruk en plek binnen schepping her-innert kan worden.
Inwijdingen zijn niet bedoeld om zomaar door te geven, zeker niet als ze niet ten diepste doorleeft zijn, aangevuld met overige innerlijke kennis en ervaringen die al doorleefd en geïntegreerd zijn. Ze zijn bedoeld om ten diepste te doorleven en daarbij dienend aan het ascensieproces van her-inneren wie je werkelijk bent.

De hogepriester(es) in oude tijden was veelal iemand die een zeer lange inwijdingsweg binnen zichzelf was gegaan, voordat een bepaalde staat van bewustzijn bereikt was om die rol te kunnen vertolken binnen een tempelorde. Maar ook dat betekende niet dat diegene ‘er al was’. Bewustzijnsgroei en bewustwording gaat altijd verder, we zijn immers in essentie een immens Godsveld van bewustzijn dat telkens expandeert.
Daarbij komt dat door de verdere bewustzijnsverval heen in de loop der duizenden jaren ook priesterordes, spirituele stromingen en religies mee zijn gedaald in trilling, waarbij dus vele donkere rollen uitgespeeld zijn die de dualiteit in bepaalde periodes eerder bekrachtigden dan de zuivere uitlijning.  Dat er binnen de inwijdingen vele ervaringen van machtsmisbruik en onzuiverheid zijn binnen gedrongen. Ervaringen die vaak niet herinnert worden, vergeten of weggezet worden. En waarbij (onbewust) ego enkel uit kijkt naar de mooie rol om een ‘ingewijde’ en of ‘inwijder’ te mogen zijn.  Het zijn vertekende beeldvormingen en van daaruit vertekende rollen die ook in het nu veelal nog gekoppeld zitten aan de ‘hedendaagse inwijdingen’.  Die daar binnen ook uitgespeeld worden met de bedoeling om te kunnen helen en op te lossen. Vaak genoeg ben ik het tegen gekomen, ook in eigen ervaring, hoe een ‘ingewijde’ veelal vervalt in oude donkere priesterschap rollen, ongelijkwaardigheid en of zelfs manipulatie en beïnvloeding, waarbij ego de rol van inwijder op zich neemt, en niet de pure essentie van iemand.
Overigens zijn alle betrokkenen daarbij veelal niet voor niets aanwezig. Vele oude ervaringen worden op deze wijze herhaalt om uit te kunnen zuiveren vanuit een nieuw bewustzijn in het hier en nu. En dienen in die zin de bewustwording- en helingsprocessen.
Maar dat is een ander verhaal, waarover je o.a. ook meer terugvind in mijn boek Belichaamd bewustzijn.

Het aanbieden van inwijdingen, heden ten dage, die bedoeld zijn om zo weer door te geven kan enerzijds een opstap bieden om een beweging naar je zelf en naar binnen te gaan maken. Mits die intentie van de ontvanger er ook is. Het kan een opstap en letterlijke handvatten bieden om je groei te versterken, te verrijken en verdiepen. Mits het gericht is op de energetische waarde en juiste basis. Veelal echter ligt de valkuil er ook in besloten om (spiritueel) ego te voeden, juist wanneer het niet de juiste basis, kennis en achtergronden van bewustzijnsgroei belicht. Deze intentie hoeft niet eens bewust er in gestopt te worden, maar vanuit eigen onbewustzijn door de inwijder kan dit er wel in mee gaan stromen.
Gedegen achtergrond kennis, ervaren in je diepste mogelijke lagen, door de ingewijde energie en kennis eerst ten diepste te integreren en doorleven binnen jezelf als ontvanger is noodzakelijk om ‘inwijdingen’ echt te ‘gebruiken’ als opstap voor groei, zonder dat onbewust (spiritueel) ego ermee aan de haal gaat.

Tenslotte

 Ik wens hiermee niemand te kort te doen, ik wens hiermee zeker niet de waarde van (w)elke vorm van inwijding af te doen. Ik wens het echter wel in het juiste perspectief te plaatsen.
Een inwijding kan een stukje kennisoverdracht zijn, een stuk heling omvatten, tot een stuk bewustwordingsgroei aanzwengelen. Daartoe is het ook heden ten dage bedoeld.
Maar in mijn gevoel is een inwijding niet bedoeld als een momentopname waarin je iets leert en dat meteen kunt doorgeven wanneer het niet ten diepste doorgrond en doorleefd, geïntegreerd en belichaamd is.
Heden ten dage is het gehele leven een inwijding of initiatie. Het hoeft niet meer perse in een tempel of spirituele stroming of – cultuur plaats te vinden. Daar waar we in de oudheid de mysteriewegen binnen tempels en religie hebben gecreëerd, zit het dagelijks leven van nu vol met initiaties n inwijdingen. Op dagelijkse basis. Juist dat maakt het leven soms zo uitdagend, want elk moment is een leer-groei-herinner moment om integer, zuiver en uitgelijnd met je Zelf, hoger bewustzijn en of Bron mee om te gaan.

Inwijding is geen kunstje aanleren en doorgeven. Inwijding is een innerlijk Mysteriepad doorlopen binnen jezelf, om de onderste steen van onbewustzijn boven te krijgen en het oorspronkelijk bewustzijn weer te doen ontwaken,  her-inneren, integreren en belichamen. Vanuit het doorlopen van die diepste innerlijke mysteriën, leer je de schepping weer kennen.
Niet voor niets was de belangrijkste stelregel voor elke inwijdingsweg, in welke oude tijdsperiode dan ook: Ken u Zelf.

© Willemien Timmer, 8-4-2021

Zie ook mijn boek Belichaamd Bewustzijn voor meer informatie en inzichten.

Afbeelding: D. Holeman