Positief blijven
Laatst vroeg iemand mij ” Hoe kun je zo positief blijven met alles wat je hebt meegemaakt in je leven?”
Tja, dat is allereerst een Keuze. En een keuze die natuurlijk niet over 1 nacht ijs gaat….
Natuurlijk ken ik door de diepe processen in mijn leven heen heel veel dieptepunten waarin ik alles behalve positief kon blijven. Temidden van de vele Nachten van de Ziel die doorlopen en diep ervaren zijn, zijn er vele emoties de revue gepasseerd. En vaak was positief zogezegd daar op dat soort momenten niet bij.
En ook nu, in de processen van deze tijd, zijn er ook heus genoeg momenten waarop er minder- of niet-positieve gevoelens zijn. Hoe kan het ook anders? Ik toch ook gewoon mens en mag ook mijn pakketjes ‘oud zeer’, “oude emoties”, gekwetst ego, verwond kind, etc. hier komen be-leven in de 3-dimensionale wereld.
Maar juist door het bewandelen van mijn pad daarbinnen ben ik gaandeweg gaan zien dat hoe ik er ook in zit, de processen gaan toch wel door, of ik het nu heel zwart-wit positief of negatief in kleur in beleving.
Plus die inkleuring houdt je vast in de duale beleving. Want positief-negatief zijn polariteiten en daar kleeft vanuit gekwetst mens-zijn vaak een lading of oordeel aan.
Dus bekijk ik processen liever wat ‘zachter’, als leuke of minder leuke processen. Hoewel ook dat nog bij de duale wereldbeleving hoort.
Verder door de groeiprocessen heen ging ik zien hoe de verschillende fasen van groei in een soort golven verlopen. En ook dat de meest Donkere Nacht van de Ziel ook ergens weer doorstroomt naar andere perioden, met heel andere gevoelens en ervaring.
Hoe meer je in de emotievelden verstrikt zit hoe meer we gaan geloven dat we daar nooooooit meer uit komen.
Maar hoe vaker je dergelijke processen hebt doorlopen hoe meer zichtbaar en voelbaar wordt dat niets vast staand is. Alles is beweging en cyclisch. En altijd is er een voort stuwende beweging. Maar vanuit gekwetste delen in jezelf tijdens het ervaren ervan, lijkt dat allemaal anders.
Hoe meer verstrengeld en geïdentificeerd met de gekwetste menselijke delen in je, hoe minder er daar buiten nog bestaat.
Maar wij zijn niet alleen mens, we zijn veel meer dan dat! En des te meer je dat bewust gaat herinneren des te meer kom je los uit de volledige identificatie van het mens-zijn. Kom je losser uit de 3D illusie dat we alleen mens zijn.
En kom je stap voor stap steeds neutraler daar in te staan. Natuurlijk doorloop je ook dan nog je groeiprocessen en bij tijd en wijle nog altijd met vallen en opstaan. Je wordt heus geregeld terug geslingerd in gewonde emotievelden, onbewuste identificaties met de duale wereld, overtuigingen, etc.
Daarnaast ben ik door alle processen heen steeds meer de magie gaan ervaren en herinneren. De magie van wat het je brengt om zo steeds door de innerlijke Onderwereld te reizen en je Zelf daar steeds dieper uit de verstrikkingen te bevrijden.
De groei, de ervaring, de kennis, de verruiming van bewustzijn, bevrijding van het oude pijnlijke, het herverbinden met al die (hogere) delen van wie ik echt Ben, de kracht die in me aanwezig is, wat ver voorbij de identificatie van het menselijk ik reikt. En wat al niet meer….
Dus tja, op een gegeven moment wordt je je gewaar van een Keuze: de processen komen toch wel, oude onbewuste lagen willen gezien, gevoeld, doorleefd worden. Die processen worden niet door mijn aardse ikje aangestuurd (want daar zit juist de weerstand, angst, verdriet en wonden), maar dat wordt aangestuurd door grotere delen van mijn bewustzijn, die van een andere orde en trilling zijn.
Dus de Keuze is dan aan mij: HOE wil ik er dan doorheen gaan?
Wil ik alles vanuit de wonden, emoties en pijn doorleven? Of kies ik er telkens opnieuw voor het grotere plaatje van wie Ik Ben voor ogen te houden?( Ook als ik dat vanuit pijnlijke processen even niet kan voelen).
Het Weten en ervaren van de Magie van het Zijn, de Schepping, de schoonheid van wat deze processen in deze incarnatie opleveren en al het andere wat bewust geworden is door al die diepe processen en Nachten van de Ziel heen is met elk proces diepgewortelder geraakt. En maakt de Keuze tot positief in je Zelf en je processen blijven staan raakt daarmee steeds krachtiger.
Tevens ging ik van daaruit ervaren dat dat de processen ook nogal eens vergemakkelijkt ( in verhouding met weerstanden) en ik mezelf liefdevoller en sneller door processen heen kon tillen.
Door alle processen heen vervloeide ergens de Keuze gaandeweg tot een “levenshouding”, vanuit een diep ervaren van dat wat Is en ondanks nog altijd doorgaande processen, een afstemming of uitlijning met Bron die steeds meer de nieuwe basis is van waaruit geleefd en be-leefd wordt.
Dat wil niet zeggen dat er geen hindernissen, uitdagingen, pijn of wonden meer zijn. Maar de basis van waaruit ervaren wordt is wezenlijk anders, daarin heeft ergens een shift in beleving plaats gevonden, juist met dank aan alle doorlopen zwaarte en shit.
Dus er is veel meer dankbaarheid, wijsheid, magie, liefde en positiviteit gegroeid. En die helpt me bij alle huidige processen om door te gaan. Wat overigens niet wil zeggen dat ik ook nu niet nog wel eens ’terug val’ in identificaties of rollen gekoppeld aan pijn. Maar door een andere basis met dank aan voorgaande groei kun je sneller daar weer bewust van worden en er uit stappen, in neutraliteit.
Nogmaals, ook ik ben mens en groeiende met vallen en opstaan.
Maar dat stukje wat wordt opgevat als ‘positiviteit temidden van een leven rijk aan pittige uitdagingen’ komt hier juist uit voort!
Van uit de Onderwereld mag de innerlijke Magie van het Ware Zijn weer her-innert en be-leefd worden!
© Willemien Timmer, 19-9-2017