Valt het licht nog te dimmen?

Ik kan wel schrijven over licht, trillingsverhogingen en liefde. Veranderingen die absoluut gaande zijn, zelfs al zijn ze nog lang niet altijd zichtbaar in de wereld. Maar er is tevens een andere beweging gaande. En dat is de realiteit dat velen (momenteel)  in het donker zitten of daarin verdwalen.
Niet alleen mensen die zich niet richten op bewustwording. Maar juist mensen die hier vaak al jaren wél mee bezig zijn.

Dus in hoeverre draagt het bij om te schrijven over alle pracht en praal van licht en liefde, terwijl er in feite ook een heftige strijd om bewustzijn plaatsvindt,
waaronder vele lichtdragers gebukt en of ten onder aan gaan.

Degene die echt diep in zak en as zitten bereik je nu vaak niet met een positief liefdevol artikel, want zij hebben hun geloof en of vertrouwen daarin verloren. Het wekt dan eerder weerstand op of nodigt uit tot bypassen van de situatie waarin ze zitten.
Voor hen is vooral erkenning nodig, want veel te vaak nog wordt de beweging van donker in het spirituele circuit uitgebannen, omzeilt of veroordeeld. Waarmee deze (veelal voorlopers) lichtdragers weg gezet worden.

Velen die zo diep door donkerte gaan wenden zich daarmee af van “het spirituele”  of veroordelen het zelfs. Ook na jaren lang zelf groei te hebben doorleven.
Of er ontstaan andere reactie stromen: Zij keren zich tegen elkaar, halen elkaars waarheden of wijsheden onderuit of bevechten elkaar.
Schieten vanuit eigen nog aanwezige wonden in een overdrive aan reactiepatronen, projecties, aanvallen naar de ander in de hoop hun onbewuste wonden in stand te houden. Veel grootser dan de eigen pijn, zijn de reacties veelal.
Of zij keren zich af van alles wat ze zelf in de loop der jaren ontwikkeld, doorleefd, verworven, vertrouwd hebben doordat zij groeiden in bewustwording en eigen licht. En gooien nu het bijltje erbij neer of richten zich ineens naar religie en het geloof in een redder buiten zichzelf.

 

Wat is er gaande?

Er vind al een lange tijd een krachtige(r) onderdrukking en ontmoedigingsbeleid plaats om licht te dimmen.
Van onderdrukking (online en op social media) van hen die licht verspreiden, hoop of inzicht in een wereld in transitie, matrix en dualiteit.
Tot aan pogingen tot ondermijning van allerlei aard.
Tot aan mindcontrol-achtige ervaringen waarbij de meest vreemde gedachtestromen op ploppen in je denken, die vaak niet eens van jou zijn, maar wat niet zodanig herkend wordt.
Donkere gedachten, het tegenovergestelde van vreedzaam en liefdevol. Vaak tegenovergesteld van hoe iemand in persoonlijke essentie en wezen is.

Of er komen mensen op je pad die je op allerlei sneaky manieren proberen af te leiden of te ondermijnen, verleiden tot ego gedragingen of uitlokken tot emotiereacties. Alles om je eigen lichtje te laten dimmen en je trilling weer te verlagen.

En dat is het meest interessante:
In de kern kan de ander jouw licht niet dimmen. Dat kan jij alleen zelf.

Door toedoen van situaties, andere mensen, triggers, etc. Wordt je telkens uitgedaagd: hou ik mijn lichtje aan of ga ik iets minder shinen en dim ik mijn licht, zodat ik niet steeds de volle laag aan tegengas, donker of ellende naar me toetrek?

Heel subtiel kun je onbewust je lichtje gaan dimmen, en dan ontstaat dat wat ‘de andere kant van licht’ wenst, je gaat trilling weer verlagen i.p.v. verhogen. Oude wonden waardoor je gestuurd kan worden door (je eigen)  donkerte blijven behouden en nieuwe groei blijft uit.
Je blijft zitten waar je zit of boert zelfs achteruit.  Angst neemt de leiding over, of emoties, of slachtofferrollen, gewonde kind-delen of een brullend ego.

 

Dit is niet nieuw

Nu is dit niet nieuw, dit is al eeuwen gaande, maar de afgelopen maanden lijkt dit sterker dan ooit en aan de lopende band gaande. Vooral “voorlopers” die aardig wat wegen vrij gebaand hebben (voor de rest) en daadwerkelijk hun lichtkracht steeds verder versterkt neerzetten, worden op deze wijze onderuit gehaald.  Of daartoe uitgedaagd.

 

Ontkennen is niet aan de orde

Natuurlijk schrijf ik liever over licht, over de trillingsverhogingen die er ook zijn en de transitie naar de nieuwe wereld.
Maar ik kan er tegelijkertijd niet omheen dat ik continue aan mensen om me heen, in praktijk en workshops deze thematieken zie en hoor passeren.  En ze zelf ook veelvuldig tegen kom.

Dit is niet waar iemand alleen mee worstelt. Dit is een collectieve beweging die gaande is!

En dus kan ik niet anders dan daar over schrijven. Want ja, ook dit hoort bij de transitie naar de nieuwe aarde.
Alle schaduw wordt belicht en wil doorleefd worden, of je (ego) het leuk vind of niet. Dit is er onderdeel van.

Des te meer lichtdragers afhaken en hun lichtje dimmen, des te meer blijven we collectief in het  donker zitten.
Des te meer lichtdragers het ontkennen, hun hoofd in het zand steken of zich alleen richten op het licht. Des te meer onbewust bestaansrecht aan deze beweging gegeven wordt, des te krachtiger ‘de greep van schaduw en licht dimmen’ wordt.

Ook dit vraagt om bewustwording!
Hoe ellendig, ingewikkeld, naar, spannend of ontmoedigend het ook is.
Iedereen verlangt naar licht, liefde, harmonie, vrede. Maar dat creëren we niet als er onbewuste stinkende wonden in stand gehouden worden. Deze blijven namelijk door etteren.

 

De meest diepe wonden zijn aan zet en vragen om heling

Dat is wat naar mijn gevoel gaande is. De onbewuste, weggestopte, verdoezelde wonden zijn aan het etteren en creëren draagvlak voor het aantrekken van energieën en situaties die te uitdagend lijken, niet te dragen en te groots. En tot in je diepste kern wordt je uitgedaagd om juist daar je (helende) licht te laten schijnen.

De meest diepe wonden worden getriggerd en omhoog gehaald uit het diep onbewuste. Jouw schaduw die deze gewonde delen van jezelf omhult kan meer van dezelfde vibraties aantrekken. Eigenlijk om nog helderder te maken waar je vertrouwen, licht, liefde nog hapert en wankelt.

Bedenk je dat op het moment voor dat de zon op komt, de nacht op het donkerste moment is. Pas daarna breekt het licht van de nieuwe dag (nieuwe aarde) werkelijk door!

We zitten dit jaar in een mega initiatie om balans te herstellen op heel diep onbewuste lagen die omhoog gehaald worden.
Je licht dimmen door alle grootse uitdagingen in je leven kan de enige optie lijken, maar is niet de oplossing. Het leidt namelijk nergens toe behalve meer van het oude en creëert niet de nieuwe realiteit.

Erkennen dat je je in het donker bevindt, de uitgang niet meer ziet, het antwoord niet meer weet…. daar begint het.
Durf je daar ook even mee te zijn?

Erkennen dat je de waarde van al je groeiwerk niet terug ziet in de materie wereld. Hoe pijnlijk dan ook.
Gevoelens van zinloosheid worden daardoor getriggerd (juist dat zijn de triggers om je bijltje erbij neer te gooien). Maar je bent wijzer én sterker dan dat. Durf je dat ook te voelen?

Je wordt misschien gedwarsboomd, tegen gewerkt, ontmoedigt en ondermijnt…maar waar raakt jou dat nog? Dat zijn de gaten die gedicht willen worden, daar zit de kern van je wond die deze ongewenste energieën of ervaringen nog binnen laat in jouw ervaringswereld.
Durf je ze eerlijk aan te kijken en erkennen?

 

Illusies rondom ascensie

De illusie die vaak geleefd wordt  dat wanneer je je maar bezit houdt met ascensie, licht en liefde, dat je leven dan lichter, leuker, makkelijker wordt. Is één van de grootste misleidingen ooit. Het is een grote spirituele bypass en onwaarheid die spiritueel massaal geloofd wordt.

Ascensie draait niet om een leuker of makkelijker leven (al mag je daar best naar verlangen). Het draait om het uitzuiveren van alle onbewuste ballast, patronen, schaduw en wonden van eeuwen. Dat is geen leuk proces en leidt niet per definitie naar een leuker leven.
Wél naar een interessanter leven. En wel naar een unieke grootscheepse opruiming van eeuwen waar je heus op een bepaald moment vruchten van plukt (dat gaat in fasen van zaaien naar oogsten en dan weer van voren af aan met nieuwe lagen en processen).

We hebben eeuwen in afgescheidenheid geleefd, dat is niet 1-2-3 op te lossen en leidt niet tot instant healing van eeuwenlange ballast. Dat is een groots proces wat stap voor stap en laagsgewijs gaat. Zodat het ook bewust doorlopen kan worden.
Soms met flow, soms met stroop, soms met stagnatie.

Dit kan enorm ontmoedigend werken wanneer ego (logischerwijs en redelijkerwijs) op den duur resultaat wil zien van alle vergoten bloed, zweet en tranen.
Wanneer dat uitblijft en je eerder meer uitdagingen dan verlichting op je pad vindt, kun je volledig ontmoedigt raken.

Juist dat is waar velen momenteel tegenaan lopen. En waar externe schaduwkrachten op aanhaken. En dat wat je (vanuit omhoog komende onbewuste lagen) al ervaart gaan uitvergroten.
Dan kan de ontmoediging zo groot worden, dat je de uitgang niet meer ziet.

 

Houd moed

Hoe diep je ook even zit, probeer moed te houden. Dit is een lange rit om uit te zitten. En onze mind, (spirituele) overtuigingen en ongeduld zit ons te vaak in de weg. Maar dat zijn dan weer de menselijke lagen in ons die spreken.
Resultaat willen zien, en het liefste direct nu, is er ook zo eentje.
Het universum werkt niet op die manier, dat is het menselijk gekwetste ego.

Het besef dat jij hier niet alleen mee stoeit maar velen met jou, mag hopelijk enige troost bieden.

Zoek gelijkgestemden op, mensen die niet bypassen maar erkennen wat er gaande is en of waar jij in zit. En daar een heilige ruimte voor open kunnen houden zodat je je meer gedragen voelt om door deze processen heen te gaan.
Hoewel die gelijkgestemden moeizaam te vinden lijken te zijn, ze zijn er echt wel.
Soms helpt het om heel eerlijk naar jezelf en de ander te zijn over hoe je er echt van binnen in (gevoel) zit.

Durf hulp te vragen. Maak weer echt contact met mensen i.p.v. alles online te doen. En zoek naar andere wegen dan die je al kent of bewandeld hebt.
Waar een wil is, is altijd een weg. Ook om weer uit het donker te kunnen stappen.

Besef dat ook dit bij ascensie hoort, het is er onderdeel van. Het gooit alle bypasses van omzeilen van schaduw en verheerlijking van licht en liefde, die illusies zijn, overboord en opent je ogen voor een realistischer kijk op de wereld en jezelf.

Houd moed. Ook deze groeigolf gaat ergens weer voorbij!

© Willemien Timmer, 14-7-2024