Perspectieven

Soms schrijf ik een blog vanuit afstemming en hogere inzichten of perspectieven. Soms schrijf ik een blog vanuit het menselijk oogpunt beleefd.
Ik doe dit heel bewust. Om niet te vergeten dat we allemaal mens zijn en als mens soms aan het stoeien zijn in onze leerprocessen. Maar ook: groeien!
Om  niet te vergeten wat de lens is van waaruit wij het leven be-leven. Het mens-zijn is het uitgangspunt waar we op dagelijkse basis in aanwezig zijn en van waaruit wij onze groei ervaren.

Je kunt het op hoger bewustzijnsniveau soms al zo helder hebben en toch stoeien met de aardse uitvoering en vormgeving van processen als mens. Soms is het een worsteling, soms lijkt iets moeiteloos te gaan. Maar altijd dient, welk groeiproces dan ook, door het mens-zijn doorleefd te worden. Pas dan komt het echt in de ervaring binnen vorm. Pas dan kan het werkelijk bewust, omgezet, getransformeerd, gegrond en belichaamd worden. Dan is het doorleefde ervaring. En dat zet het kracht bij, dat maakt je ervaringsdeskundige en dat wijzigt je uitstraling en bewustzijn.

De processen die daarbij horen, die zijn  voor het menselijk ego uiteraard niet altijd de leuke, lichte, makkelijke stukken. Vaak is het uitdagend, confronterend, pijnlijk. Een ware worsteling die verdriet doet of dat juist  naar boven haalt. Die van je vraagt het uiterste uit de kast te halen om staande te blijven en je er zo goed mogelijk doorheen te slaan. Er van te leren, te groeien, te accepteren, omarmen en helen.

Soms verlies je daarbij mensen, sta je alleen, en soms vind je gelijkgestemden, draagkracht bij de ander. Het is maar net wat het betreffende proces dient.

Niets is komen aanwaaien

Sommige mensen lijken dat niet te zien of te vergeten, waardoor ze anderen soms op een voetstuk plaatsen. Omdat die ander zo veel weet, hoog uitgelijnd is, meer inzicht heeft, prachtige verbindingen ervaart en herinnert met andere werelden of wat dan ook.

Maar dat is nooit zomaar komen aanwaaien! Dat is voortkomend uit doorleefde ervaring (in dit leven of andere levenssferen). Voortkomend uit het aangaan van soms diep pijnlijke processen, van het doorleven van verdriet, verlies, ontkrachting, ziekte of andere serieuze zaken.

Dat is voortkomend uit de moed om eigen processen aan te gaan. Soms omdat het niet anders kan, soms omdat dat een bewuste keuze is.

Dat is voortkomend uit het gevoel van verantwoordelijkheid te nemen voor wat van jou is. Bewust en onbewust. En te dealen met de schaduwlagen die laagsgewijs zichtbaar worden en om aandacht vragen.

Het komt voort uit integriteit en liefde om zichzelf volledig onder de loep te leggen en de bereidheid je Zelf in alle facetten weer te leren kennen.
Ook dat komt heus niet zomaar aanwaaien.

Doorleefde ervaring

Mijn ervaring is dat we niet werkelijk verder kunnen kijken dan dat wat doorleefd is. Dan dat wat bemeesterd en gegrond is.
Ja, soms vang je vast een glimp op van hogere inzichten, andere werkelijkheden of hogere kennis. Maar als mens kun je daar pas werkelijk iets mee, wanneer het proces die dergelijke waarnemingen in gang zetten, aangegaan is. Soms zijn dergelijke waarnemingen of inzichten juist de katalysator die het groeiproces naar bemeesteren daarvan in beweging brengt. Een groeiproces wat je gaat brengen naar doorleefde ervaring en bemeesteren can dat stuk (on)bewustzijn.

Vluchtroutes

Sommige mensen proberen te vluchten, bewust of onbewust, in die hogere, multidimensionale realiteiten. In de hoop eenzelfde uitlijning te ervaren en ver weg te gaan van die lastige aardse sfeer die vol is met uitdagingen. Surrogaat spiritualiteit en kopieer-en-plak spiritualiteit, waarbij schaduw en eigen confronterende processen gemeden wordt. En alleen gekeken wordt naar ‘de uitkomst’.

Processen blijven zich dan aandienen, want ons groter wezen is uiterst liefdevol en biedt keer op keer kansen om alsnog de draad op te pakken. Maar worden soms toch keer op keer door angstig ego ontvlucht.

Dan leer je niet je processen te bemeesteren. Je emoties, je schaduwkantjes, dat wat je moeilijk of eng vind. Dan kan het niet werkelijk doorleven in wie je bent als mens en je veel grootsere bewustzijn. Dan wordt het niet gegrond en belichaamd, dan wordt je geen ervaringsdeskundige. Dan wordt je niet werkelijk ‘verlicht’.

Bij sommigen probeert de mind alles weg te beredeneren, te verklaren, uit te stippelen of te plannen. Soms zijn het de emotiestromingen die de boventoon voeren en van daaruit zich aandienende processen oppakken. Elke laag heeft andere mechanismen, perspectieven en benaderingswijze. Elke laag heeft potentie en mogelijkheden om processen te doorleven, zij het op andere wijzen. En elke laag kent vluchtmechanismen om een proces niet te hoeven aangaan en niet werkelijk te groeien.

Elke mens heeft de potentie om werkelijk verlichting te kunnen bereiken, op alle lagen van het Zijn en mens-zijn. We mogen er echter wel wat voor doen.

Het mens-zijn is soms knap ingewikkeld. Dat is helemaal waar. En dat was exact de ervaring en uitdaging die we wensten aan te gaan. Die we als ziel wensten te beleven. Er zijn zoveel in- en uitgangen vanuit de ervaring van afgescheidenheid. Dat maakte het juist interessant en aanlokkelijk om te gaan beleven.

Reminder

Soms is de reminder even heel wezenlijk nodig, dat we vele lagen, dimensies en dus vele perspectieven in ons dragen. Die allemaal uit andere ervaringen en kennis kunnen tappen. Die vanuit ego of innerlijk kind soms van een ‘hogere orde’ lijken te zijn, die aantrekkelijker lijken te zijn dan die lastige 3D wereld. Maar dat het juist in de aardse incarnatiesfeer is, waar de sleutels liggen om je volledige bewustzijn weer te gaan her-inneren. Dat de ontwikkeling van Menselijk Meesterschap de weg is om de heelheid en verbondenheid van alle wezenslagen weer te gaan ervaren en de illusies van afgescheidenheid te kunnen overstijgen.

We kunnen het mens-zijn met alle processen daarbij, niet overslaan, negeren, ontvluchten of aan de kant zetten.

We mogen het juist leren eren en omarmen, erkennen welke bijzondere en belangrijke rol en taak ons mens-zijn draagt. Wij als mens zijn het kanaal om een nieuwe wereld te scheppen, om ‘de hemel op aarde te brengen’, echt in de materie en in de vorm. Geen hoger zelf deel kan die taak uitvoeren. Daarom ben jij hier, op aarde!

© Willemien Timmer, 20-8-2020