Bij de kracht van herhaling

Het lijkt wel bij het ‘nieuwe normaal’ te horen. Daar waar vrijheid van meningsuiting gecensureerd wordt, geeft menigeen een ongezouten mening op social media. Massaal valt men elkaar aan of kraakt men elkaar af. Meningen worden rond getoeterd zonder nog enig respect voor elkaar. Vergelijk van ‘appels en peren’. Op alle slakken zout leggen. Elkaars waardigheid afbreken. En betweterigheid ten top.
Het ‘nieuwe normaal’ (b)lijkt vooral een controle gebeuren te zijn, dat zich niet alleen op aards vlak voltrekt, maar evengoed in het spirituele circuit uitspeelt. Wie anders doet of zegt dan het collectief (onbewustzijn) geaccepteerde is doelwit en die zal het weten ook.

Ik vind het dodelijk vermoeiend. En al probeer ik me er afzijdig van te houden, merk ik dat het me zo nu en dan raakt wat ik waarneem. Het is namelijk zo het tegenovergestelde dan wat deze zelfde personen en groepen verkondigen: ‘Licht en liefde’ en ‘wakker zijn’.
Wat  gezegd wordt komt niet overeen met wat gedaan wordt. Het is geen ‘walk your talk’. En dus geen belichaamd bewustzijn.
En dan voel ik me op een bepaald punt ‘geroepen’ om dat toch te belichten. Voor hen die hier de dupe van zijn en voor hen die het misschien niet durven uit te spreken in de ‘angst’ op nog meer tegenaanval.
Je hoef je facebook maar te openen of er komt wel weer deze of gene verhitte discussie in groepen voorbij waarbij ego, emoties, angst en ongenuanceerde meningen om je oren vliegen. Vaak in een gebrek aan respect naar elkaar toe of met de ongesproken veroordeling vanuit ongeziene egolagen. Ja, en dat vooral in zogenaamde ‘spirituele groepen’ of aanverwante groepen ‘wakkere mensen’.

Ik ervaar dat zelf ook geregeld. Zodra je een andere dan gangbare  of gewenste mening, ervaring of inzicht hebt, ben je in feite aan de beurt. Zolang ik zou schrijven over licht en liefde, huffy fluffy spiritualiteit, liefdevolle boodschappen van opgestegen typetjes, vertellen hoe goed we bezig zijn en hoeveel lichthulptroepen het wel even voor ons oplossen, weet ik zeker dat er een stuk minder veroordelende reacties zou krijgen. Want hé, dat willen ‘we’ toch… een lekkere vlucht uit de realiteit van alledag, die momenteel nog minder leuk dan anders is.

Helaas voor diegenen die dat het liefst verkiezen, sla mijn artikelen en blogs maar over dan, want ik leef en dus schrijf niet in die trant. Been there, done that… al zoveel jaren geleden.
Het leven, groei, bewustwording gaat verder en dan ontdek je vanzelf andere, grootsere realiteiten binnen multidimensionaal bewustzijn, voorbij al die (ook spirituele)  illusies en dan doorprik je een ‘geloofssfeer’ die eerst toch echt realiteit leek. Ook in spiriwiriland en alles wat als oude ‘religie’ klakkeloos in een nieuw jasje wordt gestoken en massaal aangehangen wordt, zonder kritisch denken en eerlijk voelen. Fijn een vlucht uit deze onbegrijpelijke, moeilijke en koude wereld van alledag. Maar ondertussen een vlucht nog verder weg van je ware Zelf.

Dat is helemaal niet erg, ieder heeft een eigen invalshoek en punt van groei. Ieder heeft een eigen route daarin en een eigen ingang.
Helemaal niet erg. Beter juist, want als alles Eenheidsworst is wordt het ook maar saai.
Ik wil absoluut niet in herhaling vallen, maar laten we elkaar daarin gewoon eens (leren) respecteren. Dat is waar deze tijd voor bedoeld is. Massaler ontwaken, ieder op een eigen level van bewustzijn zonder daar over steeds strijd te voeren.

Hoeveel mensen delen eigenlijk nu werkelijk wat er in hen of in de wereld leeft? Degene die hun nek uitsteken en dat wel doen, wordt geregeld op social media volop de kop afgehakt. Door hen die niet het lef hebben om hun eigen ervaringen, inzichten en wijsheid openlijk te delen. Door hen die slechts dingen van anderen delen maar volop de mond vol hebben van meningen en op alle slakken zout leggen.
Hoe bewust afgewogen elk woord ook is, hoe dicht de gedeelde ervaring ook bij jezelf gehouden wordt. Er is altijd wel commentaar op te verzinnen….blijkbaar.
Je kan het nooit voor iedereen goed doen.

De verdeeldheid is groot. Het lijkt groter dan ooit en toch geloof ik niet dat dat zo is. Het wordt alleen nu meer zichtbaar. Dat wat er altijd al was.  De religieuze oorlogen van weleer zijn van dezelfde aard als hetgeen nu plaatsvindt. Er komt alleen geen speer of zwaard meer aan te pas in de vorm van materiële wapens. Maar onderschat de kracht van het woord niet!

Wat deze tijd en dit gedrag ten grootse weerspiegelt is hoeveel bewustwordingswerk er nog verzet dient te worden!  Dat is geen leuke boodschap, maar wel de realiteit.
Laat hen die wel 24/7 keihard werken aan de eigen groei en daardoor ook voor het collectieve veld graag a.u.b. een beetje in de waarde.
Zij zijn namelijk keihard aan het werk om ook voor jou deuren te open zodat ook jij ergens verder in groei kan gaan.
Ik weet dat ik niet de enige ben die er ‘last’ van heeft. Ik zie meer berichten voorbij komen van deze aard….
Ik hou niet van in herhaling vallen, maar blijkbaar is het nodig dat het opnieuw benoemd wordt!
Wie de schoen past, trekke hem aan.

P.S. Ik richt me persoonlijk (ook in energie) veel liever op eigen groei en verspreiding van bewustwording op een andere manier. Minder vanuit de ‘wij-zij’ en strevend naar trillingsverhoging en schepping van Eenheid. Maar dit is wat op het moment ook Is en uitgelicht wordt in de collectieve velden en alledaagse realiteit. Om de kloof van onbewust mens-zijn naar hoger bewustzijn te overbruggen is bewustwording juist op dit vlak ook essentieel. En soms een beetje een ‘ondankbare’ taak om ook deze kant van de medaille te belichten, maar tevens noodzakelijk.

© Willemien Timmer, 13-5-2020