Waarom staat er een vergoeding tegenover de deelname aan activiteiten van Praktijk Apofyliet

Regelmatig (al jaren) krijg ik deze vraag of vaker nog via facebook opmerkingen hier over. En zoals ik de afgelopen dagen heb kunnen lezen ben ik niet de enige. Ik zie het bij meer ‘collega’s ‘ voorbij komen.

‘Waarom een vergoeding vragen voor een gave?’

Allereerst ik zou het niet een gave noemen, ik bibber van dat woord. Namelijk dat klinkt alsof het slechts aan enkelen gegeven is, en daar geloof ik niet in. We hebben allemaal een Ziel en bewustzijn. Bij de een is dat alleen al meer bewust ontwikkeld en geopend dan bij de ander.

Als je vanuit je groei in bewustzijn ontdekt en voelt dat je daarmee iets bij kan en mag dragen aan de wereld om je heen, door jouw kwaliteiten in te zetten voor de ander en je bezit die mogelijkheden. Dan is het juist van waarde om je diensten aan te bieden aan anderen.

Als je iets goed ontwikkeld hebt en daarmee gespecialiseerd raakt in de kunde er van, waarom zou je daar niet je levensonderhoud mee mogen verdienen? Elke professional in welke sector van de maatschappij dan ook mag dat en doet dat. En dan zou dat als het op spiritueel terrein gebeurd ineens niet mogen?

Ik wil in het kader van deze vraag hopelijk voor eens en voor altijd de vaak ook lelijke opmerkingen, oordelen en beperkte zienswijzen met betrekking tot geld vragen voor datgene wat je aanbiedt vanuit professionaliteit, uit de weg ruimen. Om eerlijk te zijn, ik ben zat van de discussies en oordelen, ben er zat van dat de ander me uitdaagt mezelf te moeten uitleggen of uitdaagt mezelf te moeten verdedigen. En ik ben er zat van dat mensen zo makkelijk in slachtofferrollen blijven zitten en hun issues maar naar de ander projecteren, zonder het totale plaatje te zien of kennen.

Daarom bij deze mijn verhaal en mijn ervaringen, mijn zienswijze als het gaat om het vragen van geld voor de diensten die je aanbiedt.

Investering in jezelf

Ik kijk alleen naar mijzelf, want ik kan niet voor anderen spreken, maar als ik kijk wat ik zelf door mijn leven heen geïnvesteerd heb om mijn kwaliteiten (zogenoemde ‘gave’)  verder te ontwikkelen zodat ik er op een zuivere manier handen en voeten aan kon geven, is dat absoluut even slikken. Groei of een gave komt je namelijk nooit aanwaaien, zelfs al ben je misschien verder geopend in bewustzijn dan een ander.

Daar moet je keihard voor werken, op dagelijkse basis, en daarin moet je investeren. Investeren in je Zelf op vele fronten, niet alleen financieel.

Nu hoef ik echt niet die financiële investeringen ‘er uit’ te halen. Want die investeringen zijn mijn keuze geweest en zijn  mijn reis in mijn groei geweest. Daar is niemand anders dan ik verantwoordelijk voor en die keuzes heb ik gemaakt voor mezelf. Niet om mee te kunnen presteren naar anderen toe. Feitelijk heb ik nooit een spirituele praktijk gewild op persoonlijk vlak, dus al die investeringen waren bedoeld voor mijn eigen pad, processen en groei. Dat mijn Ziel een ander belang had, namelijk vanuit een krachtige ontwikkeling mensen verder helpen (via de vormgeving van een praktijk) is een ander verhaal.

In elk geval heb ik elk dubbeltje omgedraaid wat ik had om die trainingen of workshops te kunnen doen waar mijn hart mij naartoe leidde, omdat ik voelde dat ze iets wezenlijks bij te dragen hadden aan mijn groei. Vanaf de tijd dat ik nog in het regulier onderwijs zat en dus simpelweg geen cent te makken had. De investering was dus niet alleen financieel, maar vroeg ook een grote opgave van keuzes maken in hoe je het weinige geld dat er als student zijnde is wilt besteden. Ik verkoos om simpel te eten, geen kleding te kopen tenzij uiterst noodzakelijk, te besparen op alles wat maar kon, om zodoende mijn centen bijeen te rapen en te sparen voor datgene waar mijn hart naar uit ging. Namelijk verder ontwikkelen en groeien. Dat is niet alleen een financieel verhaal maar vooral een verhaal in wat heb ik er voor over om te groeien, wat wil ik investeren in mij Zelf. En ook: wat gun ik mijzelf.

Het heeft ook daarin indirect een vorm van vertrouwen aangewakkerd. Vertrouwen dat als ik ergens moest zijn, en ik mijn focus daarop had, mijn best daarvoor deed, dat ik daarin ook geholpen zou worden (op welke miraculeuze of onverwachte manier dan ook) en dat het zou gaan lukken. En dat gebeurde ook. Keer op keer opnieuw. Zelfs als ik met alle sparen niet voldoende geld bijeen had voor een bepaalde training, kwam er altijd op het laatste moment een onverwacht cadeau. Een spontane gift, een kortingsmogelijkheid, een mogelijkheid om wat bij te verdienen, wat dan ook. Om uiteindelijk het totaalbedrag bij elkaar te krijgen en dat te doen waar mijn focus naar uit was gegaan.

Ik heb daarmee niet alleen geleerd vertrouwen te hebben, maar ook dat wanneer je iets maar heel graag wil en je er voor in zet, bereid bent offers te wijden daaraan, dat er altijd hulp is!

Het heeft te maken met wat het voor jou waard is, wat je jezelf gunt, hoe beried jij bent een offer te schenken aan jezelf en hoe diepgeworteld je vertrouwen is, in je Ziel, jezelf, de Kosmos!

Belangrijke trefwoorden zijn dan ook: wat gun je jezelf, wat heb je er voor over, hoe diep reikt je vertrouwen!

De dagelijkse maatschappij

Het is een feit dat als mensen je weten te vinden voor hulp, je daar heel erg veel tijd en energie in steekt. Tijd en energie die in deze 3D maatschappij verdeeld moet worden over 24 uren van de dag. Naast een dagelijks leven, werk en moederschap is die tijdverdeling en energie dus enigszins ‘beperkt’ tot 24 uren per dag.

Ben je in de gelukkige situatie dat veel mensen je weten te vinden voor hulp, dan betekend dat een doorlopende vraag aan verdeling van je eigen tijd, ruimte en energie.

Moet je daarnaast ook nog in een alledaagse baan aan de slag, betekend dat dat er nog veel minder tijd en ruimte over blijft om aan de hulpvraag van anderen gehoor te kunnen geven.

Ik kan alleen spreken vanuit mijn beleving en ervaring, en daarbij niet hoe het voor anderen is. maar ik heb al heel wat mogen leren als het gaat om het facet geld vragen voor je diensten.

Ik ben ooit begonnen met een gratis praktijk naast een parttime baan waaruit ik mijn inkomsten voor levensonderhoud zou moeten halen.

Ik wilde zoals zovelen geen geld vragen voor mijn diensten, omdat ik zelf moeite met geld had. Daarom leek het wel handig een betaalde baan te hebben en daarnaast gratis aan de slag te gaan. Het was een grote beperking, bleek al gauw.

De vraag om ‘hulp’ was te groot en het alledaagse parttime baantje wat  helemaal niet was wat ik wilde, kostte teveel kostbare energie, doordat de sfeer en daarmee trilling uitermate laag was. Dat vreet energie die dus beter verdeeld kan worden. Want dit ging ten koste van de hoeveelheid mensen die ik kon helpen, daar waar wel mijn hart lag.

De parttime baan die niet resoneerde met mijn energie en hartenwens vrat energie waardoor ik veel moeite moest doen om mijn energie weer op peil te krijgen om het werk waar mijn hart lag (gratis) te kunnen doen. Het was volkomen uit balans.

Waarom hield ik toch vast aan die ongewenst betaalde baan? Omdat ik ook mijn kosten in levensonderhoud heb, zoals ieder ander. Er moesten rekeningen betaald worden en een boterham op tafel komen.

Geld als drempel, geld als blokkade

Waarom hield ik vast aan een betaalde baan terwijl mijn hart daar niet lag en tevens de energie ondermijnend was? Omdat ik bang was om geld voor mijn praktijk diensten te vragen. Niet zozeer omdat ik twijfelde aan mijn kunnen, want ik was al mijn hele leven bewust bezig met groei en het ontplooien van mijn unieke kwaliteiten.

Tegelijkertijd legde ik de lat voor mijzelf erg hoog. Ik moest altijd meer weten, leren, groeien en kunnen. Pas dan zou ik ‘goed genoeg’ zijn om als een professional geld te mogen vragen voor wat ik deed. Ondertussen schoof ik onbewust daarmee mijn eigenwaarde weg en schoof ik het feit van alles wat ik al wel kon aanbieden in een lagere gradatie. Ik schatte mijzelf en dat wat ik de ander bracht niet op de juiste waarde. Ongeacht welke opleidings- en groei achtergronden ik ook al had.

Vele mensen die op spiritueel terrein bezig zijn (op welke wijze dan ook) zitten vast in het armoede-bewustzijn. Oude overtuigingen dat het ongepast is geld te vragen voor je kwaliteiten, dat het ongepast is geld te vragen wanneer je mensen helpt. Overleverde overtuigingen uit oude incarnaties en oude tijden van onderdrukking van je Zelf en religie. Overtuigingen die je klein houden, je kracht en kwaliteiten ontkennen en ontkrachten en je eigenwaarde laag houden.

Mensen zijn bang van geld en vinden geld vies. Simpelweg omdat ze het vanuit een dualiteitsbeleving bezien. Er wordt vaak geromantiseerd over een aarde zonder geld, zoals het ooit was. Maar dat zijn mooie dromen, dat is nog niet de hedendaagse realiteit. Waarom is het zo makkelijk te verliezen in dergelijke dromen? Omdat mensen daarmee het aspect geld weten te omzeilen, in wat de eigen zienswijze en beperking met het thema geld is. heb je problemen met geld, zal het uitermate makkelijk zijn te dromen over een wereld zonder geld. Dan is het makkelijker de ander te kunnen veroordelen om geld te vragen voor diensten, tijd, energie en zorg die de ander aanbiedt. Het zegt meer over diegene zelf dan over degene die de diensten aanbiedt. Voor vele mensen is geld een grote blokkade. Angst voor tekort, de macht van geld zijn o.a. thema’s die daarin terug te vinden zijn.

Maar geld is net als alles in deze maatschappij ‘slechts’ energie in een gematerialiseerde vorm. Het is een energie die mag stromen. En die niet stroomt, als wij onszelf daarin blokkeren of onze oude overtuigingen daarin niet doorzien. Dan heb je moeite met geld, en met geld vragen voor diensten.

Dat is wat ik het armoede bewustzijn noem, de oude waarden waarin je niets mag bezitten, niets mag ontvangen, maar waarin alles onder de noemer ‘de gave van God schenk je gratis aan de ander’ geschoven kan worden. In een simpele makkelijke taal, waardoor je de schuld makkelijk bij de ander neerlegt en niet kijkt naar de eigen blokkade met betrekking tot geld.

Het is aan jou hoeveel waarde jij toekent aan geld, en van waaruit je dat doet. Doe je dat vanuit oordeelloosheid, en neutraal (als uitwisseling in energie zijnde) of kleur je dat vanuit eigen angst voor tekort, armoedebewustzijn, etcetera. De omgang met geld tussen deze twee aspecten is totaal verschillend.

Het is zaak bewust te worden van hoe jij geld ziet en van daaruit inkleurt.

Omgang met geld in de dagelijkse maatschappij

Wat een ander feit is, is dat je als je in deze hedendaagse maatschappij een dienst aan een ander aanbiedt, wordt gezien als een bedrijf. Dit, door de huidige samenleving, en dan met name door de instanties als de belastingdienst. Dat betekend dat je daarmee ook mee moet spelen in het spelletje van de maatschappij, namelijk netjes al je verplichtingen als belasting betaling mee moet doen. Daarbij komen vele andere ‘spelletjes’ die je mee moet spelen, want heb je daarvoor een ruimte, moet die aan allerlei eisen voldoen. Er moeten verplicht verzekeringen worden afgesloten, en wat al niet meer. Die bedragen die de hedendaagse maatschappij daarbij aan regeltjes verplicht stelt zijn vaak niet mis.

Maar goed, we leven hier op aarde en onze Ziel heeft er voor gekozen hier te zijn. Nu kun je dat doen vanuit onbewustzijn, weerstanden en/of slachtofferrollen, of er voor kiezen heel bewust van het spel te zijn en deze mee te spelen. Simpelweg omdat het nu eenmaal nog zo werkt in deze realiteit.

Dat leverde bij mij in het begin veel weerstanden op, juist omdat dat al mijn onvermogen om geld als energie te bezien, triggerde. Het bood me daarmee echter de mogelijkheid in mijzelf te onderzoeken waarom het triggerde en waarop, zodat mijn beperkte zienswijzen, oude overtuigingen, conditioneringen en angst voor geld aan het licht konden komen om te helen.

Hoe je omgaat met geld hangt niet zozeer af van hoe de maatschappij verlangt dat we omgaan met geld. In deze maatschappij is geld macht. En het is onze bewuste keuze hoe wij daarin staan en daarmee om gaan. We kunnen meegaan in de angst en lading die de maatschappij er op legt. Of kiezen om het geheel vanuit een energetisch oogpunt en ‘spel’ van groei te zien. Dan pak je het op vanuit bewustzijn dat geld net als al het andere in deze 3D wereld energie is. en dat koppelt het los van emoties. Energie dient te stromen, en daar waar het stagneert creëert het blokkades en angst. Het is onze bewuste keuze hoe wij naar geld willen kijken en ermee om gaan.

Energie uitwisseling dient gelijkwaardig te zijn

Een ander facet van gratis werken op spiritueel vlak ervoer ik ook heel sterk al vanaf het begin van de praktijk, voordat ik een officieel bedrijf werd en wel geld voor mijn diensten moest gaan vragen.

Wanneer je gratis behandelingen geeft, trek je mensen aan die (onbewust) afhankelijk willen blijven, die geen blijk van  meerwaarde naar jouw kunnen laten zien, je inzet niet daadwerkelijk waarderen en die niet bereid zijn zelf aan de slag gaan met hun problemen. Je trekt mensen aan die  lekker energie bij jou komen halen en zelf geen stap voorwaarts zetten.

Kortom: jouw bijdrage is water naar de zee dragen.

Toen ik op een gegeven moment startte met het vragen van € 5,- vergoeding viel een heel groot deel van de ‘klanten’ die er al enige tijd waren af. Dat was alles zeggend. Het zorgde voor een scheidslijn tussen de mensen die alleen maar kwamen halen en zelf geen bereidheid hebben maar ook iets voor zichzelf te doen, een ‘offer ‘ wilden brengen en mensen die het nog iets meer waard achten.

Ik leerde gaandeweg de praktijkvoering zien en ervaren waar mijn oude overtuigingen van gebrek aan eigenwaarde, gebrek aan erkenning van mijn bijdrage en kwaliteiten en overtuigingen van het armoede bewustzijn zaten. En heelde deze. Dat gaf een heel andere kijk op en omgang met geld. Als je geld beziet als energie, betekend het dat wanneer ik mijn tijd, energie en kwaliteiten aanbiedt, deze wordt ‘betaald’ met een stukje uitwisseling in energie terug. De ene dienst voor de andere. Geld is niets anders dan ‘bevroren’ energie, gematerialiseerd en in een aards jasje vorm gegeven, zoals alles in deze 3D wereld.

Ondanks dat mijn visie op geld begon te veranderen bleef ik  hardnekkig vast houden aan mijn reguliere parttime baan, nog altijd vanuit de oude angst en overleving om niet in mijn eigen levensonderhoud te kunnen voorzien, omdat ik geen geld voor mijn praktijk werk durfde te vragen. Zelfs tegen alle signalen in, die ik kreeg van mijn Spirit.

Op een gegeven moment echter steeds de Kosmos daar een stokje voor, en dus verloor ik op onaangekondigd moment mijn baan. Ik kon niet anders dan gehoor geven aan mijn hart en al mijn focus richten op mijn praktijk die parttime draaide. Het betekende echter dat ik de angst voor tekort, de angst om geld te vragen voor mijn diensten en de belading die ik nog op het aspect geld had liggen ten diepste onder ogen mocht komen. En daarbij kwam de volgende vraag: wat ben ik dan waard binnen datgene wat ik aanbied om tot een gelijkwaardige uitwisseling te kunnen komen. In andere woorden: wat moest ik vragen voor de diensten die ik aanbood

Het is een proces op zich geweest om de drempel van geld vragen over te gaan. Een bewust proces waarbij alle oude weerstand met betrekking tot geld en overtuigingen omtrent geld doorzien mochten worden.

Een andere vorm van voorzien in levensonderhoud was er niet, er was geen andere baan. En tegelijkertijd wist ik al jaren dat ik via praktijkvoering mijn werkzaamheden diende uit te dragen. Mijn angsten hadden me echter al die jaren weerhouden daadwerkelijk die drempel over te gaan. Nu was dat moment gekomen om dat allemaal aan te gaan en mezelf te gaan neerzetten en zichtbaar te maken. Aangestuurd door mijn Ziel, zie de persoonlijkheids/ego lagen dwong de weerstanden en angst onder ogen te zien.

Ik mocht mijn eigen waarde in gaan zien, en in datgene wat ik voor de ander kon betekenen en bepaalde aan de hand van mijn gevoel een prijs. Ergens er (vanuit de angst) nog van overtuigd dat er niemand meer zou komen in de praktijk.

En inderdaad veranderde het publiek van de praktijk. Vele mensen haakten af, er vond opnieuw onderscheid plaats in wie werkelijk iets wilde investeren in zichzelf en wie niet. Maar tegelijkertijd werd het drukker dan ooit, met heel veel nieuwe mensen. Mensen van een ander kaliber, die bereidheid hadden te betalen en die vooral belangrijk: bereidheid hadden te werken aan zichzelf. Die niet alleen maar kwamen halen maar ook kwamen brengen. Die mij erkenning gaven voor wat ik hen bracht (wat in mij mijn eigenwaarde leerde zien). Er kwamen daardoor veel gelijkwaardiger uitwisselingen op gang. De praktijkwerkzaamheden werden veel meer uitgediept. Mijn bewustzijn werd veel meer uitgedaagd en ook gevoed, op energetisch niveau.

Het werd vanaf dat eerste moment drukker dan ik ooit had durven dromen.

Daarbij kwam een volgende drempel, namelijk dat ik daarmee ook als officieel bedrijf gezien en geregistreerd zou moeten gaan worden. Omdat er geen andere vorm van levensonderhoud meer was. En dus mocht ik niet alleen mijn eigen weerstanden met betrekking tot geld, maar ook die op maatschappelijke basis aangaan, het spel van de rol van geld in de maatschappij.

Et heeft me veel gebracht en geleerd. Deze inmiddels al 11 jaren officieel bedrijf zijnde in de ‘spirituele business’.   Het is met name hoe je het Zelf ervaart en bekijkt. Hoe je e zelf in staat, de omgang, overtuigingen en je gevoel bij geld. Natuurlijk heb je het nodig om te kunnen overleven in deze maatschappij en wereld. Dat is het ‘spel’.  En dat spel is keihard. Maar met name de bewuste keuze van onze omgang en zienswijze, met welke ogen wij naar geld kijken speelt daarbij een heel belangrijke rol.

Voor mij betekend geld:

Deelnemen aan de 3D maatschappij, en daar hoort dit als onderdeel nog steeds bij. Het is een middel tot energie uitwisseling en een middel om in je levensonderhoud te voorzien. Ik plak er geen oordeel, emotie, angst of pijn meer op, geen armoedebewustzijn, gebrek of angst voor tekort. Het is nu eenmaal iets wat we zo voor de 3D wereld gecreëerd hebben en waar we mee mogen dealen. Of je daarmee in zwaarte en beperking omgaat of ermee leert ‘spelen’ is een eigen keuze. Of je naar je eigen beperkingen en overtuigingen rondom geldt wilt kijken, is ook een eigen keuze.

Natuurlijk zou het mooi zijn als geld er niet meer zou zijn, maar op dit moment lijkt dat een euforische droom van de meeste mensen die moeite hebben met geld. Geld is namelijk simpelweg een weerspiegeling van energie overdracht of uitwisseling. Die kan pas gelijkwaardig zijn als wij dat kunnen zijn. Daar zijn we als maatschappij en collectief nog lang niet. Want ego, angst, emotie en bewustzijn voert nog steeds op grote schaal de boventoon. Dus daartoe ook dient geld, om in elk geval de energie uitwisselingen in de 3D wereld zichtbaar te maken. Daar waar het in balans is en daar waar het totaal uit balans gaat.

Het valt of staat met onze inzet, vertrouwen, creativiteit, onze zienswijze op geld, onze oude overtuigingen en angsten in hoe onze geld-beleving is en hoe wij er mee omgaan.

Natuurlijk is dat zwaar en uitdagend als je het niet hebt. Maar waarom heb je het niet? Heb je daar wel eens naar gekeken? Waarin stagneert jouw stroming van tekort, armoede bewustzijn? Waarin gun jij het jezelf niet? Waarin erken je jouw eigenwaarde niet en hou je daarmee een geldstroom tegen? Er valt genoeg in te onderzoeken.

En ben jij een van degenen die altijd maar roepen: het is zo duur? Ik wil je vragen te kijken naar de wat de waarde is van hetgeen je als zo duur betitelt. Is dat wel enigszins een reëel beeld of is dat misschien gekleurd door je eigen weerstanden, angst en overtuigingen met betrekking tot geld? Misschien als je met andere ogen, zonder oordeel en eigen ballast op het thema geld beziet, zie je pas de werkelijke waarde en zie je wat de werkelijke energie uitwisseling inhoudt. Wat het jou brengt en hoe het jou verder op weg helpt.

Is het niet een makkelijke manier om daarmee de projectie op de ander te richten dat iemand geld durft te vragen voor diensten die hij of zij aanbiedt, niet wetend wat de ander je daarmee schenkt? En dat het misschien je eigen angst, weerstand of onvermogen is om daarbij achter de schermen te kijken? Van jezelf en de ander?

Geld is nu eenmaal een reel iets wat nog altijd nodig is of in elk geval bestaansrecht heeft in deze maatschappij. Het bepaald de waarde van een product, dienst of uitwisseling.  Of je dat nu terecht vind of niet. Het is jouw keuze om daar dan voor te kiezen of niet. Maar het is een beetje al te makkelijk om vol oordelen en blinde vlekken op je eigen angst voor geld te zeggen dat het niet klopt geld voor iets te vragen.

Conclusie

Ook ik moet een boterham op tafel zien te krijgen, mijn rekeningen betalen, mijn kind van kleren voorzien. Net als ieder ander. Moet ik dan weer een betaalde parttime baan naast mijn praktijkwerk gaan zoeken zodat ik veel minder mensen van dienst kan zijn en nog weinig bereikbaar ben? Ik geloof daar niet in. Ik doe dat gene waar mijn hart ligt, waar mijn ‘gave’ en mijn Missie ligt, waardoor mijn hart gaat zingen als ik zie dat het anderen helpt.

Ik besteed alle tijd die ik heb aan het helpen van anderen in hun groei, en het is dan misschien niet de dienst als wel de tijd die betaald mag worden. Het is maar hoe je het wilt zien.

Daarnaast is er veel wat ik wel onbetaald doe, gewoon omdat het vanuit mijn hart stroomt!

Ook de bakker, popmuzikant, docent, professor, schilder en wie dan ook mag met zijn haar kunsten en ‘gave’ zijn of haar boterham verdienen.

Waarom zou iemand die werkt op spirituele basis dat niet mogen?

© Willemien Timmer

11-1-2015