Steeds dichter bij mij Zelf
Steeds dichter bij mezelf
Oude verbindingen worden verbroken
Oude rollen vervagen
De oude ik is stervende
Terwijl een nieuwe ik geboren wordt
Steeds dichter bij mezelf
Terug trekkend uit een wereld, niet de mijne
Waarin vele golflengtes door elkaar bewegen
Een wereld die ik wel doorzie
Maar niet altijd (gevoels) begrijp
Steeds dichter bij mezelf
Mijn waarheid in transparantie doorgrondend
Steeds meer Al-Een
In de natuurlijke stroom
In de natuur doorlevend
Steeds dichter bij mezelf
Vanuit eigen keuze niet meer hechtend
Aan oude denkbeelden of gedragingen
Die niet werkelijk van mij zijn
maar van en in de wereld uitgeleefd
Steeds dichter bij mezelf
In zachtheid, stilte en met zorg
Waarin oude pijnen voorbij mogen komen
Pas dan kunnen ze werkelijk los komen
En mijn Zelf vrij zijn
Steeds dichter bij mezelf
Onthechtend van wat niet echt van mij is
Of wat juist van mij was
Ooit in een andere tijd
in het Nu is alles anders
Steeds dichter bij mezelf
Om van daaruit al mijn Zelven te ontmoeten
Te verbinden in de puurheid van wat Is
Zodat van daaruit de ander ontmoet kan worden
Gelijkwaardig, open, transparant
Steeds dichter bij mijn Zelf
Al mijn werk is over genomen
De paden zijn gebaand en worden belopen
Zodat voor mij nieuwe ruimte ontstaat
Voor nieuwe creatie
Steeds dichter bij mijn Zelf
Om al wie ik Ben steeds dieper te ontmoeten
Vrij van beperking en oude pijn
In de eenzaamheid restanten helend
Om in kracht weer op te staan
Steeds dichter bij mijn Zelf
Ook de oude intenties waren zuiver
En zo afgestemd op waar ik was
Nu is alles nieuw en anders
Dat nodigt uit tot verdieping en herafstemming
Steeds dichter bij mijn Zelf
Het herinneren en leven van mijn Waarheid
in een wereld vol andere waarheden
Trouw aan mijn Zelf, mijn missie, mijn Waarheid
Dat is het enige wat telt
Steeds dichter bij mijn Zelf
Om ook de ander van daaruit te ontmoeten
In oprechte gelijkwaardige verbinding
Om blauwdrukken de ruimte te geven
In erkenning en volgens Goddelijk Plan
© Willemien Timmer, 6-6-17