Ik voel me steeds meer mens
Ik voel me steeds meer mens worden
Lang niet altijd leuk
Maar wel zo helder
Zweverig was ik nooit
Wel hoog uitgelijnd
Met werelden voorbij de wereld
Maar nu wordt ik steeds meer mens
Indalend in het lichaam
en het aardse leven
Niet dat ik daar nooit was
Maar toch is het anders
Steeds meer mens
En toch geen mens onder de mensen
De uitlijning is nog altijd daar
Met vele werelden van Bron
Vele scheppingen ineen
Be-leeft als Mens
Steeds meer belichaamd mens
Te midden van de 3D
Het is even wennen
En toch ook weer niet
Maar nog meer dan ooit
Praktisch en concreet
Steeds meer Kosmische Mens
Of hoe je het wil noemen
Illusies doorprikkend
Ook van dat wat “spiritueel” heet
Dieper dan ooit structuren
Van Schepping ontrafelen
Als Kosmisch Belichaamd Mens
Wandelend op aarde
Steeds dieper leven IN het hart
In respect en dankbaarheid
Naar elke eigen creatie
Zelfs al doet die het Ego zeer
Steeds meer als Mens
Je Goddelijkheid her-inneren
Met ups en downs, vallen en opstaan
Oude patronen, wonden en littekens
Omarmend, helend, doorbrekend
In Liefde voor AL dat Ik Ben!
© Willemien Timmer, 28-8-17