“Is het leven een droom of een realiteit?”

Zacht hoor ik de planken kraken. Een licht gestommel en geschuifel. En dan is het weer stil. Toch weet ik dat hij z’n bed uit is. Ik luister, met gespitste oren, in de stilte waarin ik zit.
Het blijft nog even stil voor ik zachtjes en voorzichtig een deurklink hoor die langzaam naar beneden geduwd wordt. In de hoop dat het niet hoorbaar is. Een klein kraakje van de oude trap volgt vlot daarop.
Een moment later gaat geruisloos de deur van de kamer een stukje open en komt er een vermoeid hoofdje achter vandaan piepen.

“Mama, ik kan niet slapen. Ik heb zoveel vragen in mijn hoofd. Vragen waar zelfs de wetenschap geen antwoord op heeft“. Zo klinkt de ongevraagde uitleg waarom het warme nestje verlaten is, om half 10 ’s avonds.
Geïntrigeerd door deze opmerking nodig ik hem uit binnen te komen en te vertellen wat die vragen dan wel niet zijn.

“Nou bijvoorbeeld: is dit leven een droom of de realiteit?” Luidt het antwoord.
Ik was blij verrast door de aard van deze fantastische vraag.
Aangezien dit soort momenten de laatste tijd vaker voorkomen, maar de diepzinnige vragen daarin, de laatste tijd, vaak meer gaan over Pokémon dan over het leven (in tegenstelling tot eerdere jaren). En dat mag ook, met zijn 9 jarige leeftijd, want hij mag  ook hier op aarde een plek innemen. En vooral kind zijn.

Hoewel het laat is en hij nodig zou moeten slapen, nodig ik hem een momentje uit om bij me te zitten om even te praten over deze fantastische vraag. Die meteen een kern raakt van de issues die in deze tijd helemaal aan de orde zijn. En die tevens in een iets andere bewoording wellicht, door de eeuwen heen vele mensen tot een spirituele zoektocht hebben aangezet.

Wat volgt is een prachtig persoonlijk gesprekje over Ziel en mens, de verschillende beleving en perspectieven van beide, uitmondend in reïncarnatie, vorige levens en belangrijker nog: het verschil tussen hoofd- en hart intelligentie. Tussen weten en Weten en tussen weten en voelen.
Fantastisch, intiem, in simpele bewoordingen. Een moment van diepe en intense verbinding. Alsof het universum op dat moment slechts nog bestaat uit dat moment en de verbinding met elkaar. Uiterst waardevol en bijzonder!

Als ik hem even later weer lekker warm in zijn bedje heb ingestopt en aan mijn koffie nip in de stilte, borrelen herinneringen aan de afgelopen jaren boven. Meerdere malen, echt van heel klein af aan, heeft hij op bijzondere geniet-momenten vaker uitgeroepen ‘ oh dit is zoooo leuk! Het lijkt wel een droom!”
Diep gelukkig, in stilte, dicht bij mijn gevoel laat ik alle herinneringen passeren en koester elk moment. Inmiddels is het stil boven, diepe rust.
Ik neem nog een slok van mijn koffie en Ben in het geluksgevoel van het moment….

“Is dit leven een droom of een realiteit?”

Wat een fantastische vraag, die menig (niet spiritueel georiënteerde) volwassene zichzelf niet eens stelt.
En mijn heerlijke 9-jarige komt er mee, stoeit met het zoeken naar het antwoord op die vraag, of het de normaalste zaak van de wereld is.
En in feite is het dat ook, voor mij dan. Maar ook voor hem. We zijn toch een soort van anders ‘bedraad’ dan de doorsnee mens. In dit soort situaties en vragen herken ik ook mezelf van vroeger.

“Vragen waar zelfs de wetenschap geen antwoord op heeft”

Ook al een fantastische opmerking die absoluut waar is. Hoewel de wetenschap steeds meer ook waardevolle zaken ontdekt  of spiritueel gevoelde waarheden kan onderschrijven, zijn sommige zaken enkel via het hart te ontdekken.

Via het hart en de hartintelligentie weten we alle antwoorden op vragen die we stellen. We zien deze antwoorden alleen nog lang niet altijd heel concreet, aards gemeten, wetenschappelijk bewezen, terug in de wereld om ons heen. Hoewel er steeds meer aan het licht komt en ontdekt wordt in deze tijd waarin sluiers van onbewustzijn aan het oplossen zijn. De aardse wetenschap is echter gebaseerd op 3d en de matrix en hobbelt daar dus op een lagere trilling snelheid wat achteraan.
3D tijd en trilling is log en traag en kan (nog) niet met de snelheid van het Licht reizen.
De trilling van het hart, wat afgestemd is op hoger (multidimensionaal en Goddelijk) bewustzijn echter is van een veel hogere en dus snellere trilling.

Hoe meer de kloof tussen 3D mens-zijn en Ziel/hoger bewustzijn er nog is, kunnen deze twee eigenlijk nog steeds niet echt samen vervloeien.
Maar dat is ook waar onze bewustzijns- en Ascensie groei over gaat. Het steeds meer overbruggen van die kloof tussen hoofd en hart, denken en voelen, onbewustzijn en bewustzijn, mens-zijn en Bron in ons. Zodat beide uitersten uiteindelijk kunnen samen gaan en versmelten. Zoals ze dat uiteindelijk altijd al zijn. Het is de illusie in ons mens-zijn die laat geloven dat we afgescheiden zijn. In (hogere) werkelijkheid zijn we het allemaal en bestaat die kloof niet eens. Daarin zijn het slechts verschillende golflengtes die allen deel zijn van wie wij Zijn.

Het leven is een droom en een realiteit tegelijkertijd

Het hangt er maar net vanaf vanuit welke golflengte en daarbij behorend perspectief je de vraag wilt beantwoorden: is het leven een droom of een realiteit?
In mijn gevoel is het beide en tegelijkertijd.
Vanuit ons mens-zijn wat deels de ervaring van afgescheidenheid van Bron en Al Wat Is ervaart en be-leefd, is dit leven een realiteit. Vaak ook nog eens de enige realiteit die erkent of ervaren wordt. Hoe bewuster je echter groeit en hoe ruimer je bereik in ‘hogere’ golflengtes wordt, hoe meer je je realiteitsbesef zult uitbreiden. Je gaat meerdere en multidimensionale realiteiten ontdekken en verkennen.
Maar, dat is wat voortkomt uit bewustzijnsgroei, waarin je de beperking van het afgescheiden en kleine beperkte (on)bewustzijn gaat verleggen.
Mensen die totaal niet bezig zijn met bewustzijn of bewustwording zullen dit leven als enige realiteit (h)erkennen.

Vanuit Ziel en hoger bewustzijn echter is dit aardse leven als een soort droom. Een momentopname met ervaringen die opgedaan worden. Vanuit hoger bewustzijn is het een momentopname op de eeuwigheid. Een droom zoals er vele passeren en zelfs tegelijkertijd op verschillende golflengtes gedroomd en dus beleefd worden. Dat is een heel ander perspectief, veel ruimer.

Vanuit ons Goddelijk Zijn bezien zijn we schepper en tegelijkertijd hebben we ervaringsvoertuigen (wezensdelen) gecreëerd die die schepping be-leven, ervaren, dromen. Om te voelen en ervaren wat schepping inhoudt.
Dat doen we al duizenden eonen, zo niet langer (in aardse tijd uitgedrukt). En daarin dromen we vele dromen, in vele realiteiten. Of simpeler gezegd: op vele golflengtes (dimensies binnen ons Bron zijn) tegelijkertijd.

Wat een enorm verschil is dat met het beperkte menselijke bewustzijn. Het is zo groots dat de mind dat helemaal niet kan bevatten. Zo groots dat de wetenschap dat inderdaad nog niet kan bevatten, laat staan verwerken in onderzoeken of testen op aards vlak.

Ik blijf lekker even door borrelen, innerlijk en in afstemming met mijn multidimensionaal en Bron bewustzijn, over hoe mijn beleving is en wat mijn innerlijke antwoorden zijn op deze fantastische vraag.
Heel veel ben ik al bewust geworden, door dit leven en vele levens heen. Maar er is altijd ruimte voor en nieuwsgierigheid naar meer inzichten, antwoorden, avontuurlijke ontdekkingen, nieuwe aanvullingen of hogere perspectieven. Mits ik mij(n aardse) zelf die ruimte gun!
Dus borrel ik innerlijk nog even lekker door. Wie weet wat voor fantastische nieuwe dromen en realiteiten daardoor mogen ontwaken?!

© Willemien Timmer, 9-1-19