282319_350503485021239_239916858_n

Spirituele dogma’s en dwaalbeelden I

Wat lees en hoor ik toch veel dingen voorbij komen die je volgens sommigen als spiritueel mens moet of juist niet mag. Spirituele dogma’s noem ik dat. De wereld zit er vol mee.

Je mag geen vlees eten, je mag geen koffie drinken, je mag niet roken (want oh dan heb je nog wel even wat dingen te doorlopen), je moet open zijn, je moet lief zijn, je mag niet boos worden, ‘ik voel dat zo’ bla bla bla….

Ongelooflijk blijf ik het vinden, dit. Al die ‘do’s and dont’s’ wanneer laten we nu eens werkelijk alle oordeel, verwachtingspatronen en inkleuringen los?! En laten een ander in zijn/haar waarde?! Al deze opvattingen resoneren op oude energie en ego, invullingen van aangeleerde patronen, blinde vlekken, aannames en conditioneringen en zijn niets anders dan de dogma’s vanuit religie. Wat?! Ja ze komen daar zelfs uit voort.

In mijn gevoel hebben deze dan ook niets met spiritualiteit te maken, maar alles met ego en inkleuringen die hun eigen leven gaan leiden, en weer zoeken naar structuur en houvast (vanuit angst dus!). Want al die do’s and dont’s leveren je geen enkele echte Vrijheid op! Het is simpelweg weer een ander structuurtje ‘waar je in moet passen’. Dat heeft niets met spiritualiteit te maken. wel met nieuw gecreëerd dogma. Regeltjes die je na moet leven, die in vrijheid van Zijn beperken en die bepalen of jij spiritueel bent of niet. De kerk doet al eeuwen niet anders… en werkt dat?! Biedt dat werkelijke innerlijke vrijheid? En mag je dus werkelijk je zelf zijn?

Vanmorgen las ik een stukje op FB van iemand (die duidelijk ergens emotioneel geraakt was), waarbij betreffende persoon beweerde dat als je echt spiritueel bent, dat je alles dan maar open en bloot mag zeggen en moet delen. want ‘dan heb je geen angst’ en ‘dan laatje je licht schijnen en laat je jezelf zien zonder angst’. ‘Doe je dat niet, dan ben je niet spiritueel maar ego’.

Maar wel of niet werkelijk open en bloot delen heeft lang niet altijd met angst te maken. Werkelijke bewustwording en spiritualiteit heeft te maken met onderscheidingsvermogen. Weten en voelen wanneer je transparant, naakt, open bloot je Zelf kan laten stralen en zien en waar daar geen verstaan van is. Weten waar het paarlen voor de zwijnen gooien is en waar een aanraking kan of mag plaats vinden.

Het is zo makkelijk om te oordelen over een ander of een ander te vertellen hoe het moet, terwijl veelal vergeten wordt de focus gericht te houden op het Zelf. Ja, ook aan je Zelf leg je misschien dergelijke dogma’s en regels op.Maar dat is dan je eigen keuze en kan behoren bij waar je op je groeipad staat. Ooit zul je, bij zuiver, eerlijk en integer zelf onderzoek ook gaan opmerken hoe we onszelf zo immens kunnen beperken. Dat het niet liefdevol is, dat het vast zet en ego voedt, zelfs als we ons dat (nu) nog niet bewust zijn.

Maar het ‘verwijtende vingertje’ dat snerpend door al dergelijke teksten heen priemt, vind ik pijnlijk. Wat een oordeel, wat een ego, wat een beperking dus van bewustzijn en vrijheid leg je jezelf en de ander op.

Hoewel ik me voorgenomen had om te zwijgen, is dit nijpende thema iets wat ik al jaren de revue zie passeren en wat de afgelopen periode maar steeds hardnekkiger weer op lijkt te spelen. En dus… spreek ik toch. Want ik zie en horen velen in de valkuil gaan. En dat is logisch, want we kunnen deze enkel ontdekken door het te ervaren! Maar in deze tijd van wakker worden vond ik bij deze even dat er toch wat licht op geschenen mag worden.

Als je nog niet zonder structuren en ‘leefregels’ kan functioneren of leven, is dat helemaal prima, (daar is niets mis mee. gaandeweg leren we steeds meer om daar losser van te komen.) Maar verwacht het niet van de wereld om je heen. Hou het bij je Zelf en predik niet dat, wat je Zelf nog niet kan leven!

© Willemien Timmer, 28-4-2015

550741_325260394221108_139824009_n

Spirituele dogma’s en dwaalbeelden II

“Zo voel ik dat, dus dan is dat zo”, “Het is goed zoals het is”…. Termen die binnen spirituele groepen vaak de revue passeren. Maar is dit werkelijk oprecht, zuiver en eerlijke Waarheid?

Wie bepaald dat als je zegt ‘Zo voel ik dat’ dat dat de Waarheid is?! Ja, het is jouw waarheid, op dat moment, binnen dat kader van groei(processen) waar je op dat moment bent. Maar groei is nooit statisch en gaat altijd door. Wat betekend dat dat wat vandaag jouw waarheid is, morgen misschien heel anders er uit kan zien. Dat betekend ook dat wat je nu ervaart als wat je voelt als waarheid in het hart, dus geen statisch gegeven is, maar een die mee evolueert in je groei.

Vaak ervaar ik dat mensen te pas en te onpas maar zeggen ‘zo voel ik dat’,  daarmee de deur naar de ander dichtgooiend of elke vorm van communicatie te stoppen. Dus hoe eerlijk en zuiver is een dergelijke opmerking?! En vanuit hoeveel zelfreflectie of juist vanuit een aangeleerde spirituele waarheid, die daarmee tot een spiritueel dogma verwordt?!

Daaruit kunnen hooguit conflictsituaties of (mentale) discussies ontstaan, over wie nu juist de waarheid in pacht heeft. Ook dat zie je dus geregeld in het klein en in het groot om je heen.

Daar waar we ons Zelf doorlopend eerlijk aan Zelf reflectie onderwerpen zullen we ontdekken dat we hoewel we groeien en verder open gaan (bewuster worden) ook nog heel veel onbewuste lagen in ons dragen. Deze onbewuste lagen dragen grote hoeveelheden aannames, overtuigingen en conditioneringen in zich mee die al gauw, als wij daar geen zicht of bewustzijn op hebben, tot spirituele maniertjes worden.

Er zit zeker waarheid in dat je je gevoel mag leren volgen, vertrouwen en er naar mag leren luisteren. Er zit zeker waarheid in dat je vanuit een bepaald perspectief, groeistadium en gevoel iets als waarheid voor je zelf voelt en aanneemt. Dat is allemaal waar.

We mogen echter nooit vergeten dat ook die waarheid van dat moment nooit statisch is, maar vloeibaar, en doorlopend kan veranderen naarmate je diepere lagen van je hart, onbewuste en gevoel leert kennen.

Daar waar we met dergelijke termen gooien, terwijl deze realiteit en Kosmische Wetmatigheid niet erkent of herkend is, daar is het vaak wederom een spiritueel ego wat juist met deze en aangeleerde ‘zinnetjes’ loopt rond te strooien. Het verschil voel je luid en duidelijk: de deur wordt in je gezicht dicht gegooid, er is geen openheid meer tot communicatie of verbinding. Het is hier niet het hart maar een verkapt ego wat spreekt. Heel vaak onbewust door degene die het ‘toepast’, ook dat mag genoemd worden. Maar toch. Het heeft dan niets meer met het hart te maken, wel met een onbewuste vorm van ‘je gelijk willen halen’.

Ook de veel gebruikte ‘het is goed zoals het is’  is een prachtig streven en daadwerkelijke vorm van overgave, mits het ook daadwerkelijk ten diepste zo gevoeld, belichaamd en uitgesproken wordt. Maar ook dit is een van de vele kenmerkende zinnen die te pas en te onpas gespuid worden, terwijl de werkelijke essentie ervan nog helemaal niet gevoeld en doorleefd is. Ook daarin verwordt het tot een spiritueel dogma en spirituele aanname. Gericht op groei, zogezegd gevoeld vanuit het hart. Maar vanuit welke laag van het hart? Is daar enig zicht op? Meestal niet.

Bij eerlijke zelfreflectie kun je dergelijke zinnen beter eerst ten diepste zelf onderzoeken, in plaats van ze rond te strooien. Eerlijk zelfonderzoek zal namelijk laten voelen dat het ‘slechts’ een bepaalde laag is van je hart die het zo ervaart. Maar dat de diepere aansturing daaronder vaak een onbewuste weerstandslaag is. Een weerstand die je probeert uit een diepere laag van je Zelf te houden. Ook daarin krijgt ego dus een fantastische zij het onbewuste kans toebedeeld, om zich te mengen in onze spirituele groei en – overtuigingen.

Daar waar we voor de ander, en uiteindelijk ook voor ons Zelf, de deur dichthouden door dergelijke opmerkingen, daar mag je je vraagtekens zetten in hoeverre ze daadwerkelijk vanuit gevoel, hart en Ziel afkomstig zijn. Ons ego is uiterst sneaky en houdt ons zoveel vaker voor de gek dan we ons Zelf bewust zijn. Alleen eerlijk zelf onderzoek en reflectie van je innerlijk kan je hier doorheen loodsen om deze onbewuste maar veelal nog veel aanwezige blinde vlekken in groei te doorzien. Dat zal werkelijke bevrijding en een werkelijk dieper doorvoelen van deze kosmische waarheden tot gevolg hebben, voorbij de illusies die we onszelf onbewust voorhouden. En dan volgt werkelijke bevrijding van ego, en een dieper binnen treden in het spirituele aspect van het Zelf.

© Willemien Timmer, 28-4-2015