Tunnelvisie

Tunnelvisie is het onvermogen of de onwil om verder te kijken dan je eigen belevingswereld, aangenomen patronen, zienswijzen, gedachten of ervaringen. Het is een beperkt blikveld dat geen ruimte biedt voor andere meningen, zienswijzen of oplossingen.

Tunnelvisie komt voort vanuit (onbewuste) angst en beperkt bewustzijn. Vanuit weinig zelfbewustzijn, overlevingsdrang en een resonantie van matrixenergie en dus lagere trillingen.

Beperkte blik

Ik zie tunnelvisie vaak als een kleine lichtstraal uit een zaklamp, die in het donker slechts een klein stukje van het geheel kan beschijnen. Als je dat kleine stukje dan ziet als de ultieme waarheid of realiteit, mis je het zicht op het grotere plaatje.
Bijvoorbeeld: je staat in een totaal donkere kamer en richt je zaklampje op een hoek van die kamer. Je kan daar in dat kleine lichtstraaltje een kastje ontdekken.
Je gaat er van uit dat dat kastje alles is wat er is en geloofd er heilig in dat dat de wereld is, dat dat alles is wat er is in die donkere wereld die angstig en onzeker maakt. Je kijkt niet verder, laat je zaklamp niet verder rond gaan door die donkere ruimte maar ‘klampt’ je vast aan wat je denkt te kunnen zien. En ziet dat als ultieme en enige waarheid. Dat is de wereld en niet anders.

Wanneer er meer bewustzijn aanwezig is, of bewustzijn groeit, besef je dat jouw wereld nooit uit dat ene kastje kan bestaan. Je wordt misschien nieuwsgierig of voelt van binnenuit een drive om meer van de wereld te willen ontdekken. Je gaat ergens beseffen dat jij degene bent die de zaklamp bediend. En dat het dus ook mogelijk is om je zaklamp ook verder te gaan bewegen. Door die donkere kamer heen. Om van daaruit heel veel nieuwe meubels en misschien zelfs details als fotolijstjes, klok, bloemen of wat dan ook te ontdekken in die donkere kamer.
Je perspectief op wat jouw waarheid was, wordt dan gewijzigd en verruimd
Met andere woorden: je perspectief wijzigt daarmee enorm en je gaat beseffen dat de ruimte waarin jij je bevindt veel groter (en interessanter) is dan alleen het geloof in dat ene kastje. Dat betekend ook dat de wereld er vanuit een groter perspectief (en bewustzijn) heel anders uitziet dan je in eerste instantie dacht.

Cognitieve dissonantie

Voor sommige mensen is dat exciting en inspirerend. Bij anderen wekt dat een enorme angst op. Want dat waaraan je dacht te kunnen vasthouden blijkt niet de gehele waarheid te zijn. Dus je basisveiligheidsgevoel wordt ‘aangetast’. Het vraagt om flexibiliteit en aanpassingsvermogen om die grotere waarheid van jouw beeld van de realiteit te omarmen
Lukt dat niet, dan ontstaat cognitieve dissonantie, je gaat ontkennen dat dat grotere plaatje van de wereld bestaat. Zelfs al zag je het met eigen ogen. Je gaat het ontkennen, wegdrukken en probeert halsstarrig vast te houden aan dat beeld van dat ene kastje als enige waarheid. En ontkent die grotere waarheid, het beeld dat de wereld toch ook nog andere opties bevat.
Hoe dieper de angst die getriggerd wordt, hoe harder er gewerkt zal worden aan het wegdrukken van dat grotere wereldbeeld.
Hoe meer het weggelachen, gecensureerd, ontkent en belachelijk gemaakt zal worden.
Het zijn armzalige pogingen om vast te blijven houden aan jouw eerste perspectief (dat ene kastje) om aan een (schijn) veiligheid vast te kunnen klampen.
Die basis lijkt veiligheid te geven, dat is de bekende weg. En al het andere is te spannend, eng, vraagt een gewijzigd perspectief en dus verandering en biedt dus geen (schijn) veiligheid.

Een angstig ego wil ten alle tijden vasthouden aan wat het kent om daar zekerheid en stevigheid aan te kunnen ontlenen. Nieuwe waarheden tot zich nemen behoord niet tot de opties. Want het betekend dat alles waar het heilig in geloofde in duigen valt. M.a.w. de stevige basis valt weg. Daarmee valt het eigen gelijk weg en dwingt dat tot her evaluatie van jezelf (denkbeelden, waaruit haal je een veiligheidsgevoel, erkennen dat je niet alles weet, angst onder ogen komen, etc.)

De wereld in de ban van tunnelvisie

Al geruime tijd wordt de wereld geregeerd vanuit tunnelvisie, vanuit een beperkte groep mensen die geen bereidheid of vermogen hebben om andere visies en zienswijzen ook de ruimte te geven. Eerder nog worden kritische visies die een heel ander aspect belichten de kop ingedrukt en gecensureerd. Er vindt daarbij ook cognitieve dissonantie plaats. Ontkenning dus en het actief bestrijden van andere waarheden.
Andere zienswijzen worden in de ban gedaan, verketterd, weggezet als ‘complot’ of belachelijk gemaakt.
Hoe kortzichtig kan iemand zijn en hoe beperkt in bewustzijn, maar ook hoe angstig ego-gericht als er geen ruimte en respect is voor een ander met een andere waarheid.
Interessant is ook dat ik laatst een interview hoorde van iemand in de politiek die enig tegengas geeft, die zelf ook aangaf dat er een wereld voor hem open ging op het moment dat hij een iets ruimere blik aangenomen had. Een wereld van spontaniteit, verbinding met elkaar, plezier, openhartig uitwisselen, delen en voor elkaar staan (de wereld waar de meesten van ons in leven) was een vrijwel onbekende wereld voor hem. Waardoor het besef alleen maar groter werd hoe de ‘hoge heren’ vast zitten in een wereld van beperkt perspectief, tunnelvisie dus, depressie, serieusheid, het eigen gelijk, gebrek aan plezier en oprechte verbinding. Een oprecht momentje van wakkerder worden zeg maar, waardoor het blikveld verruimd werd.

Vanuit een hoger perspectief

Ik heb me werkelijk nog nooit geïnteresseerd voor of verdiept in de politiek. De afgelopen maanden is dat wat veranderd, door de situatie waarin we wereldwijd met elkaar zitten. Niet dat ik me er volledig in verdiep, maar ik was toch geïnteresseerd in het ontdekken van wat drijfveren zijn.
Al meerdere malen is me daarbij opgevallen als je de politiek vanuit een hoger perspectief bekijkt (dan vanuit emoties of onbegrip) en voelt, hoe ieder die daar zit heilig geloofd in wat ze verkondigen. Zij leven in die realiteit waarin zij geloven (dat ene kastje of vaccin is het enige wat er is) en verdedigen deze tot op het bot. Zij zitten volledig vast in de eigen tunnelvisie en beperkte blik.
Het is niet eens altijd gebrek aan goodwill vermoed ik. Het is pure angst en overlevingsdrive. Hun kastje lijkt in gevaar te zijn en dat moet met hand en tand verdedigt of gered worden.

Er wordt volkomen voorbij gegaan aan het besef dat er misschien wel meer in die kamer staat dan dat ene kastje. Dat de wereld groter is dan dat ene kastje. En dat er vele andere meubels heel andere mogelijkheden en geheel andere zienswijzen en waarheden aan kunnen reiken waar misschien juist de oplossing ligt.

Vernauwd bewustzijn en angst

Vernauwd bewustzijn, gebrek aan verbinding met Bron, oervertrouwen en diep gewortelde angst om controle (schijnveiligheid) te verliezen, liggen in de basis van dit gedrag.
Narcistisch handelen, manipulatie, overdracht van eigen angstdenken, ego- en eigenbelang gerichte reacties horen daarbij. Gebrek aan empathie of verbinding met ander(e zienswijzen of waarheden) spelen daar uiteraard in mee. Het gaat niet werkelijk om de ander, het gaat om zelfbehoud. Om eigen tunnelvisie en (schijn) veiligheid hoog te houden.(o.a. angst voor de dood, angst voor controleverlies en ontkenning van Goddelijke Universele wetmatigheden en cycli).

Dit zien we spiritueel gezien ook heel vaak terug. Vluchten uit een pijnlijke andere realiteit die zichtbaar wordt of te moeilijk te hanteren is. Geen werkelijk open staan voor andere realiteiten die er ook zijn. Angst om controle los te laten en te vertrouwen. Hardnekkig vasthouden aan het eigen gelijk om geen (schijn)veiligheid te verliezen. Wegberedeneren van andere waarheden en tot op het bot bewapenen (ook met ‘licht en liefde’) van het eigen gelijk, het eigen perspectief (Spiritueel ego).
Omdat in feite de angst om dat wat bekend en veilig is in stand te houden en dus controle te behouden.

Allen in hetzelfde schuitje

Er is dus niet zo veel verschil tussen wat 3D gebeurd en uitgelicht en uitgespeeld wordt in de 3D realiteit. En dat wat er ook in andere bewustzijnslagen en realiteiten naar voren komt.
Het enige verschil is dat we allemaal, waar we ook zitten qua bewustzijn, perspectief of waarheid, het anders ervaren en beleven. Maar als overeenkomst wel allemaal last hebben van de 3D regels die vanuit tunnelvisie opgelegd worden.
Eigenlijk laat dat ook meteen zien hoe we met z’n allen op en in deze wereld staan. Ongeacht jouw trillingsfrequentie, bewustzijn, perspectief of waarheid. Beperkende regels worden iedereen opgelegd.
Of je nu met je pootjes in je gronding staat, vecht voor onze vrijheid, wegvlucht in hogere sferen of moedeloos ineen zakt.
Of je nu mee stroomt in de gecreëerde angst, alle tunnelvisie van het gezag geloofd en naleeft, vast zit in dezelfde 3D of juist niet.
Het verschilt uiteraard hoe je ermee omgaat, en hoeveel last jij er van hebt,  afhankelijk van wat jij geloofd, waarneemt, ervaart als waarheid. Hoe ruim jouw bewustzijn is of hoe vernauwd, bepaald mede hoe je het ervaart en bekijkt.

Maar een ding is duidelijk: we zitten allen in hetzelfde schuitje, alleen je tunnelvisie of ruimere blik bepaald hoe je dat ervaart en wat je daarmee doet.
Het is een uitnodiging om weer op diepere lagen losser te komen uit en bewuster te worden van onze innerlijke tunnelvisies en waar we die nog hebben. Op welk niveau van bewustzijn deze zich dan ook bevinden. Om nog verder onze blik te verruimen, voorbij de grenzen van de comfortzones, om nog grotere perspectieven te kunnen gaan ontdekken en alle vormen van schijnveiligheid los te laten zodat ons oorspronkelijk oervertrouwen vanuit verbinding met de allerhoogste Bronwaarheid weer her-innert kan worden.

Stap voor stap op weg terug naar Thuis komen in je Goddelijk Perspectief en Thuis komen in je Zelf.

©  Willemien Timmer, 14-10-2020